Էսօր երազիս, Կուստուրիցան եկել, Հայաստանում ֆիլմ էր նկարում: Ֆիլմի սյուժեն փոխառնված էր Օրուելի հայտնի «Անասնաֆերմայից»: Սցենարի հեղինակն էլ հենց Ջորջն էր:
Ես Օրուելի խորհրդատուն էի` տեղական հարցերով, այսինքն՝ համասցենարիստը:
ՈՒրեմն, սյուժեն այն մասին էր, թե ինչպես էր ֆերմերը անասնաֆերմայից փախած անասուններին հավաքում, հետ բերում գոմ, մեղմ ասած՝ ֆերմա:
Գլխավոր գործող անձի, իմա՝ հայ ժողովրդի հավաքական կերպարի դերում Էմիր Կուստուրիցան էր. փայլուն խաղ, հանճարեղ կատարում: Ֆիլմի երաժիշտները Ռեինկարնացիայի տղերքն էին: Չպատմեմ մանրամասները, բայց երբ արթնացա, ֆեյսբուքը հիշեցրեց այս գրառումը:
Ֆինալը ցնցող էր. երբ բոլոր անասուններին հավաքել էին և խոզերից մեկը փախուստի մեջ էր, մի խոզ, գոմում ամբիոն էր բարձրացել ու հոխորտում էր, թե իրենք դեռ դուրս կգան այս ոչ անասնական պայմաններից և կապացուցեն ժողովրդին համաշխարհային հեղափոխության հաղթանակի անխուսափելիությունը:
Գժական ֆիլմ էր
Հար ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
Հ.Գ.
Կինոգործիչնե՛ր, երազս չգողանաք, կամ սցենարը ես պետք է գրեմ: