Հրեշտակներ երկրի վրա չկան ու չեն լինելու: Սա` մեկ: Ամառ է, ու քաղաքականությունը անցել է վաստակած դադարի: Սա` երկու: Քաղաքականությամբ կյանքը չի սկսվում ու չի ավարտվում: Սա` երեք: Եվ ընդհանրապես, գնացեք, ձեզ համար ապրեք, ի՞նչ եք ուզում: Ապրել չի՞ լինում: Գնալ-գալ չի՞ լինում: Իսկ ո՞վ էր ձեզ դրախտ խոստացել: Եվ ընդհանրապես, եթե երկրի վրա հրեշտակներ չկան, կա՞ դրախտ, թե՞ միայն դրախտի գոյության ցանկությունն է դրախտի գոյությունը հիմնավորում:

Շտեֆան Ֆյուլեի այցը ստացվեց: Եթե չասենք ավելին: Նա «փափուկ» վայրէջքով վերջին օրերի դիլեման տարավ լուծման: Ընդ որում, կարևորն այս դեպքում այն չէր, որ արևմտյան նրբագեղությունն ուղղակի անկյուն քշեց ռուսական կացնոտ սապոգահոտը` ցուցանելով դիվանագիտական մաստեր-կլաս: Ֆյուլեի ասածների ենթաշերտերում ավելին կար, քան կարելի էր սպասել:

Հայաստանյան ներքաղաքական դաշտը նման է ճահճի, որի ընդերքում բլթբլթացող բուռն գործընթացներ են տեղի ունենում։ Որ երբեմն-երբեմն պայթող պղպջակների «բխկբխկոցները» կամյու-կաֆկա-շեքսպիրյան արժեզրկում են «պարտադրում» հանրությանը:

Վրաստանում բավական հակասական իրավիճակ է ստեղծվել, ինչն անհնար է չտեսնել` վերլուծելով այդ երկրում տիրող իրադրությունը։ Պետք է ուշադրության առնել այն հանգամանքը, որ ոչ լրիվ ինը տարվա ընթացքում Մ. Սաակաշվիլին ու նրա թիմը կարողացել են 5-6 անգամ մեծացնել երկրի ՀՆԱ-ն ու պետբյուջեն, ինչն արտակարգ երևույթ է Արևելյան Եվրոպայի համար։ Ստեղծվել է նոր վարչահամակարգ, մեծ քայլեր են արվել իրավակարգի հիմքեր գցելու համար, և ներկա իրավիճակը չի կարելի համեմատել Է. Շևարդնաձեի ժամանակների հետ, երբ պետությունը կշիռ չուներ, երկրում քաոս էր տիրում, իշխանությունն առանձին քայլերով ու հայտարարություններով էր իրեն զգալ տալիս։

Նոր իրողությունները ստիպում են հայաստանյան քաղաքական միավորներին և գործիչներին փնտրել նոր, ավելի արդյունավետ մարտավարական մոտեցումներ և հնարքներ, հատկապես, երբ 2012-2013 թթ. քաղաքական սեզոնում միայն ՀՀԿ-ն կարողացավ հաջողել և առաջիկա 5 տարիների համար ձևավորել իշխանություն: Այս առումով բարդացել է հատկապես ՀԱԿ կուսակցությունների դաշինքի և ՀՀՇ հիման վրա ձևավորված ՀԱԿԿ-ի գործը, քանզի Տեր-Պետրոսյանի հետևորդները ոչ միայն չկարողացան իշխանության գալ, այլև կորցրին անդամների և համակիրների մի հսկայական բանակ:

Ի՞նչ է կատարվում Եգիպտոսում: Նախագահ Մուհամեդ Մուրսիի պաշտոնանկությունից հետո ձերբակալված են «Մուսուլման եղբայրներ» շարժման ղեկավարները: Բանակի հրամանատարությունը խոստանում է ուժ չկիրառել քաղաքական կուսակցությունների և հասարակական կազմակերպությունների նկատմամբ, եթե նրանք ազգային անվտանգությանը չեն սպառնում:

Ղարաբաղյան հարցում առաջացած ներկա իրավիճակը քաղաքական այդ գործընթացի զարգացման բավական որոշակի ելման փուլ ունի։ Սակայն ո՛չ հիմա, ո՛չ էլ սրանից առաջ իրենց քաղաքագետներ երևակայող հայ քաղաքական մեկնաբաններից ոչ մեկի մտքով իսկ չի անցել կառուցել ղարաբաղյան հարցի «կարգավորման» փորձերի ժամանակագրական սխեմա։ Համենայն դեպս, առավել հաճախակի արծարծվում են գործընթացի հրապարակային կողմերը, որոնք վերլուծության առումով ո՛չ իմաստ ունեն, ո՛չ իրական բովանդակություն։

Փորձագիտական գնահատականները քննադատելը, առավել ևս կասկածի ենթարկելը, իմ կարծիքով, լրագրողական ճիշտ մոտեցում չէ։ Ինչպես ասում են, ամեն մեկն իր անձնական կարծիքի իրավունքն ունի, անգամ եթե այն մեզ դուր չի գալիս։

Ձեզ չի՞ թվում, որ այս ամենն արդեն եղել է: Եղել է ոչ մեկ անգամ, բայց մոռացվել ու անցել է, ինչպես տարվա ընթացքում ոչ ոք չի հիշում ձմռանը եկած ձյունը: Լավագույն դեպքում ասում են` ձյունն առատ էր, կամ` մի կարգին ձյուն էլ չեկավ ձմռանը: ՈՒ` վերջ: Հունիսի 29-ին նախագահականում բյուջետային միջոցների արդյունավետ կառավարման, իրականացվող պետական ծրագրերի հանդեպ վերահսկողության ուժեղացման և կոռուպցիոն ռիսկերի նվազեցմանը միտված հարցերի շուրջ խորհրդակցություն է կայացել:

Քաղաքական զարգացումները մեր շուրջն ու մեզնից հեռու տեղապտույտի հանգով թափ են հավաքում: Վերջին օրերի թիվ մեկ իրադարձությունը, թերևս, Սիրիայից ռուսական, այսպես ասած, ռազմաբազայի տարհանումն էր, ինչը բացատրվեց որպես անվտանգությանը միտված քայլ: Այնուհանդերձ, հասկանալի է, որ բոլորը նախապատրաստվում են ինչ-որ բանի: