ՈՒ­զում էի վեր­նագ­րել՝ «Կա­մի­կա­ձե­նե­րի ժա­մա­նա­կը», միտքս փո­խե­ցի՝ հի­շե­լով լեզ­վա­բա­նու­թյան ու գրա­բա­րի սքան­չե­լի դա­սա­խո­սիս՝ Ա­շոտ Աբ­րա­հա­մյա­նին, որ ֆի­զի­կա­կան ցավ էր զգում, երբ իր ու­սա­նող­նե­րից որևէ մե­կը հան­կարծ ար­տա­բե­րում էր «հետ վե­րա­դառ­նալ», «վերև բարձ­րա­նալ», «ներքև իջ­նել», կամ, Աստ­ված մի ա­րաս­ցե, «հա­յե­րեն լե­զու»:

Կարոտել էինք քեզ, ու՝ գալիս էինք, բայց փող չունեինք: Երկուսով էլ, այդպես էր ստացվել: Էջմիածնից էինք գալիս, մոմեր էինք վառել, ես նորից մեխվել-մնացել էի Մայր տաճարի միայն ինձ հայտնի կետում, որտեղ կանգնած էի 1999-ի հոկտեմբերի 27-ին, երբ նորընտիր Ամենայն Հայոց կաթողիկոսին դեղին մի թղթի կտոր փոխանցեցին… Ու նա լաց եղավ:

«Մենք հաշվարկում ենք պաշտպանական բոլոր դիմակները, որ գտնվում են պահեստներում ու արտադրության մեջ: Մենք կբաժանենք բուժանձնակազմերին ու կորոնավիրուսով վարակաված մարդկանց»՝ մարտի 4-ին իր թվիթերում գրել է Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնը: Դեղատներում ու խանութներում դիմակների պակաս է գրանցվել:

Հիմնական օրենքի բարեփոխումը, որին ձգտում է Վլադիմիր Պուտինը, հարստանում է նույնականության ուժեղ հայտանիշներով և նախատեսում է միասեռական ամուսնության արգելք: Եթե հունվարի 15-ին Վլադիմիր Պուտինը անոնսում էր ՌԴ Սահմանադրության բարեփոխումն իբրև սահմանադրական պարզ վերահավասարակշռում, հիմա ամեն ինչ այլ լույսի տակ է ներկայանում:

Իդլիբի ճգնաժամում Մոսկվան Թուրքիայի հետ պատերազմ չի ուզում, բայց ուզում է, որ Անկարան վերջապես կատարի վաղուցվա խոստումները: Նախագահ Պուտինը պարտավորություններ ունի Սիրիայի առաջ, իսկ Ռուսաստանը չի կարող կորցնել իր ձեռքբերած դերը ուժերի խաղում՝ գրում է Մարկուս Ակերետը Neue Zürcher Zeitung-ում:

Իսրայելի վարչապետ ԲեյնամինՆետանյահուն հայտարարել է խորհրդարանական ընտրություններում իր հաղթանակի մասին: Ընտրատեղամասերից դուրս եկեղ ընտրողների հարցումների արդյունքներով՝ նրա կուսակցությունը առաջ է անցել հիմնական մրցակից Բենի Գանցից:

Իդլիբ նահանգում Սիրիայի գրոհներից հետո Թուրքիան ՆԱՏՕ-ի հետ համերաշխության հույս ունի: Բայց արևմտյան դաշնակիցները մեծ դժգոհություն ունեն, ոչ ոք չի ցանկանում Ռուսաստանին դեմ գնալ՝ գրում է Frankfurter Allgemeine Zeitung-ը:

2020 թ. փետր­վա­րը յու­րո­վի ա­ռանձ­նա­հա­տուկ դար­ձավ հայ ժո­ղովր­դի հա­մար։ Ցա­վոք, փաս­տերն ու ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը ոչ միայն դրա­կան էին։ Ա­ռա­ջար­կում ենք Հա­յաս­տա­նի բո­լոր քա­ղա­քա­ցի­նե­րին, հա­յե­րե­նին տի­րա­պե­տող բո­լոր հա­յե­րին. մեզ հետ ըմ­բռ­նել այս տար­վա փետր­վա­րին երկ­րում ու նրա­նից դուրս կա­տար­վա­ծը և գնա­հա­տա­կան տալ։ Թե­կուզ խոր­հել, թե հա­յերն ինչ հե­ռան­կար­ներ ու­նեն աշ­խար­հում և... Հա­յաս­տա­նում։ Միան­գա­մից ա­սենք. բա­ցա­սա­կանն ա­վե­լի շատ է։

Նա­հանջ տար­վա հա­վե­լյալ օ­րը՝ փետր­վա­րի 29-ը, իր ա­րածն ա­րեց՝ Հա­յաս­տան մտավ կո­րո­նա­վի­րու­սը: ԱԱԾ-ն ո՛չ սա­տա­նա­յին գտավ, ո՛չ վի­րու­սին՝ կո­րո­նա: Չէ, ի­հար­կե, «վի­րուսն ում շունն ա», բայց այդ «շու­նի­կի» պատ­ճա­ռով ամ­բողջ աշ­խար­հում ֆի­նան­սա­կան շու­կա­նե­րը փլուզ­վում են:

Կորոնավիրուսը տարածվել է բոլոր մայրցամաքներում, բացի՝ Անտարկտիդայից, և ավելի արագ, քան Չինաստանում: Մեծ և խիտ բնակչությամբ քաղաքներում կորոնավիրուսի համաճարակը միանգամայն ռեալ վտանգ է: Ի՞նչ անել: