Գարունը բացվել է, Ադրբեջանը պատրաստ է նոր պատերազմի ու դա սկսելու պատրվակի առաջին քայլն է անում՝ ուղիղ տեքստով պահանջելով չորս գյուղերը՝ մեր կենսական նշանակության ենթակառուցվածքների հատվածում...
Հե՜յ, պետականապաշտության դիմակի տակ ծպտված հայրենքանդ, անպատիվ, անդեմ, անարժանապատիվ, նյութապաշտ արարածներ, այդ դիմակն այլևս չի պաշտպանում ձեզ, այլևս նրա տակից երևում է մանկուրտի ձեր դեմքը։
Պատերազմը կանգնացնելու 2020 թ. նոյեմբերի 9/10 Եռակողմ հայտարարությունը կարդացե՞լ եք:
Եղած-չեղածը 9 նախադասություն է:
Եթե կարդացել եք` կասե՞ք, թե որտեղ է գրված, որ ռուս խաղաղապահները, այդ փաստաթղթով պարտավորություն են ստանձնել պաշտպանել Արցախի բնակչությանը:
90-ական թվականներին Ադրբեջանում մի կարծիք կար, որ իրենք պարտվել են պատերազմում, որովհետև հայերն ունեն Խաչատրյան, Կոմիտաս ու նման դեմքեր, և պատերազմում հենց դրա համար են իրենք պարտվել:
Հիմա Ադրբեջանը հետևություններ է արել...
Նիկոլ Անհողի կողմից ադրբեջանցիներին նվիրված դիրքերից հրետակոծության ենթարկվող Խաչիկ գյուղում Նիկոլ են դիմավորում ու լավ ընդունելության համար Նիկոլը կաշառում է գյուղացիներին` նրանց երեխաներին հեռախոս նվիրելով:
Այն, որ պետական համալսարաններն ու ակադեմիական ինստիտուտները խառնափնթոր «համակարգում» են, բացի կրթական և գիտական մակարդակը ցածրակարգ դարձնելու նպատակից, նա՛և հսկայական շենքային տարածքների յուրացման հնարավորությամբ...
Մի՛ մերժեք տոները, նշե՛ք դրանք, շատ մի՛ խորացեք դրանց ենթա-ենթա-տեքստերի մեջ, երբեք չգիտեք՝ վաղն ինչ կլինի: Մանավանդ, որ այդ տոնը դրական, ջերմ ու գեղեցիկ միջավայրի տոն է...
Եթե անգամ գայթակղվեցիք ու փորձության մեջ ընկաք, սակայն ձեր մինչ այսօր պահած պահքը անվավեր մի՛ համարեք, այլ շարունակեք, որպես սիրող Հոր մոտ վերադարձողներ, Ով իր անառակ զավակներին էլ է ներում, ու խնջույք սարքում նրանց տունդարձի ժամանակ, և այդ խնջույքը պահեցողության օրերին էր։
Իսրայելի գործողությունները Լիբանանում հաջողություն ունեն նրա համար, որ իսրայելական կողմը լավ տեղեկացված է Լիբանանում գտնվող թիրախներից։ Հիմա կարող է մտածեք, որ դա բացառապես հետախուզական ցանցի արդյունք է, բայց՝ չէ։ Իսրայելը կարողանում է հետախուզել հնարավորինս իրական ժամանակի մեջ։