Կիրակի օրը մեկնարկելու է Երևանի ավագանու ընտրությունների քարոզարշավը: Մինչ այդ հասցրել ենք մասնակից բոլոր քաղաքական ուժերի դիրքորոշումները ճշտել: Չկա որևէ նորություն: Հերթական անգամ ընդդիմություն կամ այլընտրանք ներկայացող ուժերը փորձեր են անում միավորվելու և միասին պայքարելու ընտրակեղծիքների դեմ, ջարդելու ՀՀԿ-ի «մենաշնորհը»: Դե, անցյալ տարի ԱԺ ընտրություններում չստացվեց ջարդել, թող այս անգամ էլ փորձեն, միգուցե ստացվի: Այլ հարց է, թե որքանով է ընտրողը հավատում իրենց խոստումներին: Հատկապես երբ դրանք վերաբերում են ԲՀԿ-ի, ՀՅԴ-ի, «Ժառանգության» և ՀԱԿ-ի՝ միասնական վերահսկողություն իրականացնելուն: Այդ միասնական վերահսկողությունը մինչ այժմ գոնե ակնհայտ պտուղներ չի տվել, բացի ընդդիմադիր համարվող ուժերին միմյանց դեմ հանելուց:
Այս ընթացքում սոցցանցերում քննարկվում էր, թե ինչ է արել կամ չի արել Երևանի ներկայիս քաղաքապետ Տարոն Մարգարյանը: Սակայն անհայտ է մնում, թե ինչպես պետք է կարողանան խնամիա-բարեկամա-օլիգարխիկ կապերի շնորհիվ հաստատված ապօրինի կառույցների, շինարարությունների դեմ պայքարել նրանք, ովքեր հավակնում են դառնալու Երևանի ավագանու անդամ: Դատելով վերջին տարիներին ընդդիմության հայտ ներկայացրած քաղաքական ուժերի պահվածքից, հազիվ թե գտնվեն նրանց մեջ հեղափոխականներ: Այդ հեղափոխականությունը մեկ տարի առաջ կայացած ԱԺ ընտրություններից առաջ ընդդիմության լիդերները կարողացան հաջողությամբ «խեղդել»՚՝ այն տարալուծելով ԲՀԿ-ի հետ համագործակցության մեջ: Եվ հիմա մի կուսակցության՝ ընտրակաշառք բաժանելու շնորհիվ մեկ այլ ուժի մենաշնորհի դեմ պայքարելը պարզապես անլուրջ է թվում և միայն հայաստանյան տխուր իրականությունն է բնորոշում: Հատկապես, որ այդ ամենը մեկ անգամ արդեն եղել է: Ազգային ժողովի ընտրությունների տեսքով:
Թագուհի ՀԱԿՈԲՅԱՆ