Հասանք: Ինչ է նշանակում նոր սահմանադրություն: 1. Կործանել Հայաստանի երրորդ Հանրապետությունը Իլհամ Հեյդարի Ալիևի ձեռամբ:

«Խաղաղության խաչմերուկում» ՀԱՅԵՐԻ քանակը երկրաչափական պրոգրեսիայով նվազում է: Սա հուզական զեղում չէ, սա «խաչմերուկն» համակարգողի սիրած տերմինով ասած ԱՐՁԱՆԱԳՐՈՒՄ Է...

Բարեկամս պատմում է, որ օրեր առաջ ականատեսն է դարձել մի խումբ կենդանիների, որոնց ինքը մի ժամանակ իր հայրենակիցն էր համարում, զրույցին։ Ահա, թե ինչ է պատմում նա։

Փաշինյան Նիկոլը սահմանադրությունը փոխելու փոխարեն կարող է հայտարարել, որ, օրինակ, պետք է Հայաստանը վերանվանել Արևելյան Թուրքիա:

Ադրբեջանի, Թուրքիայի ղեկավարների ցանկությամբ Հայաստանում ցանկանում են փոփոխել սահմանադրությունը։ Փոփոխողներն այն մարդիկ են, ովքեր տարիներ շարունակ Հայաստանում իրականացրել են ազդեցության գործակալների ( առնվազն) գործունեություն, ովքեր եկան իշխանության ազգայնական լոզունգներով և մի սերունդ սպանդի ենթարկելուց հետո կտրուկ դարձան խաղաղասեր։

Եթե ընդդիմության և իշխանության աշխարհաքաղաքական տեքստերը նույնն են, ապա մնացածն արդեն ներճամբարային գզվռտոց է, ոչ թե ընդդիմություն-իշխանություն պայքար:

Մարդիկ տենդեր են կազմակերպում: Տենդերը շահում է Գյումրին: Ստվերային ձևով կառավարողներից (ՔՊ-ի խոսույթ) մեկի մոտ ընկերը:

Տասնամյակներ շարունակ իշխանություններն անտեսեցին անկախ դատական համակարգ ստեղծելու, իրավապահ մարմիններն իշխանության ծառայի կարգավիճակից դուրս բելելու պահանջները։ Հիմա նաև անտեսողներն են «ճաշակում» դրա դառը պտուղները։

Կար ժամանակ, երբ մարդիկ խուճապի էին մատնվում՝ իմանալով իրենց զավակների Արցախում ծառայելու մասին։

Այս չար ժամանակնեում մեր մեջ հաճախ ենք լսում ազգի ապաշխարության մասին կոչեր: Իհարկե անհրաժեշտ է յուրաքանչյուրս էլ առանց վերապահության գիտակցենք մեր կյանքի ընթացքում գործած անհատական, առանձին մեծ կամ փոքր մեղքերը, որոնք պետք է անպայման խոստովանել ու ապաշխարությամբ ազատվել դրանց բեռից: Սակայն այժմ հարկ է խոսենք մեղքերի այն խմբի մասին, որոնք գործել ենք ու, ցավոք, շարունակում ենք գործել հավաքական, միասնական կերպով և որոնցից էլ պետք է հրաժարվենք միասնաբար ու հավաքականորեն: