Նույն մարդիկ՝ հուլիսի 1-ից առաջ. «Մեկ է, ամեն ինչ հանձնած ու ծախած է, իմաստ չկա պայքարելու Բերձորի համար, անտեղի նյարդեր եք քայքայում, էս ազգը դրան արժանի չի»:
Հարկադրված եմ մասամբ նոր փակագծեր բացել։ Բոլոր նրանք, ովքեր կարծում են, թե նոյեմբերի 9-ի տխրահռչակ հայտարարության վավերացման մասին խոսելով, իբր թիրախավորում ենք ՌԴ-ի կողմից դեֆակտո խաղաղապահ առաքելությունը, թերևս, չարաչար սխալվում են։
Հայաստանի հիմնական խնդիրը միջանձնային հարաբերություններն են, որոնց վրա ձևավորվում են մնացած բոլոր ինստիտուտները. հենց այդ հարաբերությունների կանոններն են, որ ոմանք կոչում են ազգային գաղափարախոսություն, ավելի բարձր մակարդակներում՝ մշակույթ, որոնց վրա ձևավորվում են քաղաքակրթություններ:
Ամիսներ առաջ ԱԱԾ-ն հանրությանը խրոխտ զեկուցեց, որ լրտեսության ու պետական դավաճանության գործով կա 20 մեղադրյալ։ Դրանցից մեկը եղել է Գարիկ Էլոյանը, ում օրերս ազատ են արձակել՝ հանցակազմի բացակայության հիմքով։
Արևմտյան երկրները ինչ անբարոյականություն, ստորություն, տականքություն ասես սղացնում, ջրում, սաղացնում և ցրում են դեմոկրատիայի, մարդու իրավունքների, խոսքի ազատության, վեհ ու բարի նպատակների անվան տակ:
Հիշու՞մ եք՝ ՍԴ դատավոր Վահե Գրիգորյան կար՝ սորոսական արմատներով և իշխանահաճո։
Սույն իշխանահաճո անձնավորությունը Սահմանադրական դատարանի շուրջ մղվող «պատերազմների» ընթացքում երկու տարուց ավելի չաշխատեց, օգտվելով պաշտոնի ընձեռած առավելություններից՝ բարձր աշխատավարձ, սպասարկող մեքենա, վառելիք և այլ արտոնություններ։
Այլևս չեմ դիտում՝ վիրավորական է և խիստ կանխատեսելի։ Գրեթե անխուսափելի։
Թշնամու դիրքորոշումներ, պատասխանատվությունից փախուստներ, մեղքի բաշխումներ, անհատական անվանարկումներ։
Վրաստանից էլեկտրաէներգիա ներկրող երկրների շարքում Հայաստանը զբաղեցրել է երկրորդ տեղը։
2024 թ. 9 ամիսների ընթացքում Վրաստանից մատակարարումների ծավալը կազմել է 1 մլրդ կՎտ.ժ, ինչը 28,8%-ով պակաս է նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատ...