Ես ռուսամետ չեմ և չեմ էլ լինի, բայց սարսափելի է, երբ Հայաստանի մայրաքաղաք Երևանում ՆԱՏՕ-ի գլխավոր քարտուղար Ստոլտենբերգն արհամարհած ունենալով մեզ և մեր ազգային շահերը ՈՒկրաինայի գովք է անում ու իր կողքին կանգնած «կենդանին» ծպտուն չհանելով փաստորեն համաձայնվում է եվրախարդախի հետ:
Էսօր ու առաջիկա մի քանի օրերին էս արյունոտ ցիրկի մյուս տեսարանները կշարունակվեն պառլամենտում, որտեղ ինքնամոռաց կփորձի ուղեղ լվանալու հերթական պորցիան տալ...
Կարծես թե բոլորի մոտ ձևավորվել է այն ընկալումը, որ Նիկոլը, ամեն ինչ հերթով հանձնելով, հետաձգում է պատերազմն ու, ըստ այդմ, երկարացնում իր աթոռին մնալը...
Լինում են պատմության շրջադարձային պահեր, երբ տակտիկական լուծումները իրենց հետևանքների հզորությամբ դառնում են ստրատեգիական լուծումների համարժեքներ։
Բայց դա չի բացառում, որ նման հզոր տակտիկական լուծումները ստրատեգիական իմաստով, վերջին հաշվով, սխալ դուրս գան։
Նման հարց է Թուրքիայի BRICS-ին անդամակցելու հարցը, որը Ռուսաստանում ոգևորությամբ ընդունվեց...