ՄԱԿ-ում Իրանի մշտական դեսպան Ամիր Սաիդ Իրավանին հայտարարել է, որ իր երկիրը չի վարանի իրացնել ինքնապաշտպանության անօտարելի իրավունքը Իսրայելի հարձակումներից հետո, որոնք հանգեցրին ՀԱՄԱՍ-ի քաղաքական առաջնորդ Իսմայիլ Հանիեի սպանությանը Իրանի տարածքում: Պաղեստինի իսլամական դիմադրության շարժման քաղբյուրոյի նախագահի մահվան կապակցությամբ Իրանում եռօրյա սուգ է հայտարարվել։               
 

Վահագն Դավթյան-100

Վահագն Դավթյան-100
06.08.2022 | 12:28

Վերջերս արևմուտքում և, ինչու չէ, երբեմն նաև մեզանում, պոեզիայի նորաթուխ տեսաբանները զարգացնում են մի տեսություն, թե իբր հայրենասիրությունը հնացած զգացմունք է և վնասում է պոեզիայի համամարդկային հնչողությանը։

Բայց՝ նայած հայրենասիրություն։ Նեղ, տիրացուական, սնապարծ հայրենասիրությունը ոչ միայն պոեզիային է վնասում, այլ հենց իրեն՝ հայրենիքին, նրան պարփակելով անձուկ կեղևի մեջ՝ փակելով նրա հորիզոնը։ Քաղքենիության տարատեսակներից մեկն է դա, որ անխուսափելիորեն ճահիճ է տանում։ Բայց կա այլ կարգի հայրենասիրություն, ժողովրդի պատմական ճակատագիրն ու հիշողությունը, նրա հոգեկան կերտվածքը, նրա մշակույթի ոգին քննող ու իմաստավորող, այդ իմաստավորման լույսը ներկային գումարող , այդ լույսով գալիքի ճանապարհները տեսնող հայրենասիրություն, որ արարող է ու կենարար։ Նման հայրենասիրությամբ ներթափանցված պոեզիան չի կարող համամարդկային հնչողություն չունենալ, քանի որ չի կարող չհամընկնել տարբեր ժողովուրդների կենսափորձին, որքան էլ այլազան եղած լինեն նրանց պատմական ճակատագրերը։


ՎԱՀԱԳՆ ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 7477

Մեկնաբանություններ