ԱՄՆ-ի նախագահական ընտրություններում Դոնալդ Թրամփի հաղթանակը չի փոխի վերաբերմունքը ուկրաինական ճգնաժամի նկատմամբ՝ հայտարարել է ՌԴ արտգործնախարար Սերգեյ Լավրովը։ «Վաշինգտոնի սկզբունքային վերաբերմունքը ուկրաինական և նույնիսկ եվրոպական հարցերի նկատմամբ չի փոխվի այն առումով, որ Վաշինգտոնը միշտ կձգտի իր վերահսկողության տակ պահել այն ամենը, ինչ տեղի է ունենում ՆԱՏՕ-ամերձ և բուն ՆԱՏՕ-ի տարածքում»,- ընդգծել է նա։               
 

«Կր­թու­թ­յան ո­լոր­տի պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը եր­բեք չեն թաքց­րել ի­րենց կեղծ պա­ցի­ֆիս­տա­կան գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թ­յու­նը»

«Կր­թու­թ­յան ո­լոր­տի պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը եր­բեք չեն թաքց­րել ի­րենց կեղծ պա­ցի­ֆիս­տա­կան գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թ­յու­նը»
10.07.2020 | 00:17

ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյու­նը շա­րու­նա­կում է դպ­րո­ցա­կան ա­ռար­կա­նե­րի «մաք­րա­զեր­ծու­մը»։ Նա­խա­րա­րու­թյան պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը «Ռազ­մա­գի­տու­թյուն» ա­ռար­կան են նաև հա­մա­րել ոչ պետ­քա­կան ու է­լի իբր միա­վո­րե­լու ան­վան տակ հա­նում են պար­տա­դիր դա­սա­ժա­մե­րի ցու­ցա­կից։ Մի եր­կիր, ո­րը պա­տե­րազ­մա­կան ի­րա­վի­ճա­կում է, պետք է այս­պի­սի ա­ռար­կա­նե­րի հան­դեպ ա­վե­լի լուրջ մո­տե­ցում ցու­ցա­բե­րի, մե­թո­դա­կան ճիշտ քայ­լեր մշա­կի, ոչ թե այն լրիվ չե­զո­քաց­նի։ Սա ի՞նչ նպա­տա­կով է ար­վում ու ին­չի՞ կհան­գեց­նի, հար­ցե­րի պա­տաս­խա­նը փոր­ձե­ցինք ստա­նալ «Ռազ­մին­ֆո» կայ­քի հա­մա­կար­գող, ռազ­մա­կան փոր­ձա­գետ ԿԱ­ՐԵՆ ՎՐԹԱ­ՆԵ­ՍՅԱ­ՆԻՑ։


Մեր զրու­ցա­կի­ցը նախ նկա­տեց, որ կր­թա­կան չա­փո­րո­շիչ­նե­րում ձևա­կեր­պում­նե­րը շատ ընդ­հան­րա­կան են տր­ված ու ան­գամ հաս­կա­նա­լի չէ, ա­ռար­կան հան­վու՞մ է, թե՞ միա­վոր­վում է ֆիզ­կուլ­տու­րա­յի հետ։ «Այս ա­մե­նը նախ պետք է քն­նարկ­վեր, հաս­կա­նա­յինք, թե ինչ­պես ա­նել, որ ա­ռար­կան ա­վե­լի մեծ ար­դյու­նա­վե­տու­թյուն ու­նե­նա։ Իմ մտա­վա­խու­թյունն այն է, որ սա ար­վում է ոչ թե ար­դյու­նա­վե­տու­թյու­նը բարձ­րաց­նե­լու, այլ ո­րոշ շր­ջա­նակ­նե­րի հա­մար ան­հար­մար ա­ռար­կան դպ­րո­ցա­կան ծրագ­րից ե­թե ոչ հա­նե­լու, ա­պա լր­ջո­րեն կր­ճա­տե­լու հա­մար»,- ա­սաց փոր­ձա­գե­տը՝ հա­վե­լե­լով, որ դեռ 2018-ի ամ­ռա­նը ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րը հրա­ժար­վեց ֆի­նան­սա­վո­րե­լուց «Պա­տա­նի երկ­րա­պահ­նե­րի» ա­կումբ­նե­րը, ո­րոնք ևս նախ­նա­կան զի­նա­պատ­րաս­տու­թյան հա­մար էին, հայ­տա­րա­րե­լով, թե ա­վե­լի ար­դյու­նա­վետ բան են ու­զում մշա­կել, սա­կայն ո­չինչ չար­վեց։ «Ե­ղած հա­մա­կար­գը դա­դա­րեց գոր­ծել, դրա­նով զբաղ­վող մար­դիկ այս ու այն կողմ գնա­ցին, իսկ տե­ղը ո­չինչ էլ չս­տեղծ­վեց։ Ընդ­հան­րա­պես վեր­ջին եր­կու տա­րում ինչ ա­նում են, ա­նու­նը դնում են օպ­տի­մի­զա­ցիա, այ­նինչ, դա, ըստ էու­թյան, կր­ճա­տում կամ լիկ­վի­դա­ցիա է նշա­նա­կում»,- նշեց Վր­թա­նե­սյա­նը՝ հըն­թացս փաս­տե­լով, որ կր­թու­թյան ո­լոր­տի պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րը եր­բեք չեն թաքց­րել ի­րենց կեղծ պա­ցի­ֆիս­տա­կան գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թյու­նը, այ­սինքն՝ մենք պի­տի սու­սու­փուս նա­յենք, թե մեր թշ­նա­մին ինչ է ա­նում, չպետք է դի­մադ­րենք, պայ­քա­րենք։ «Այս գա­ղա­փա­րա­խո­սու­թյունն է ի­րա­կա­նաց­վում ու գնա­լով հա­մոզ­վում ենք, որ այն, ինչ պա­տե­րազ­մող երկ­րի հա­մար կարևոր է, ոչ միայն չի կա­տա­րե­լա­գործ­վում, այլև լիո­վին դուրս է մղ­վում, կր­ճատ­վում է»,- վս­տա­հեց­րեց ռազ­մա­կան փոր­ձա­գե­տը։


Դի­տարկ­մա­նը, թե ե­թե այս իշ­խա­նու­թյու­նը գնաց իր նա­խան­շած ճա­նա­պար­հով, ռազ­մա­կան կր­թու­թյունն էլ վե­րաց­րեց, ի՞նչ հետևանք դա կա­րող է ու­նե­նալ, Կա­րեն Վր­թա­նե­սյանն ա­սաց, որ մե­զա­նում այ­սօր էլ նա­խա­բա­նա­կա­յին տա­րի­քի տղա­նե­րը այն­քան էլ պատ­րաստ չեն ծա­ռա­յու­թյա­նը, և ե­թե այդ փոքր օ­ղակն էլ է թու­լաց­վում, էլ ա­վե­լի ան­պատ­րաստ են լի­նում, ծա­ռա­յու­թյան ժա­մա­նակ խն­դիր­նե­րը, դժ­գո­հու­թյուն­ներն ա­վե­լի են մե­ծա­նում։ Ըստ մեր զրու­ցակ­ցի, զին­պատ­րաս­տու­թյու­նը միայն ա­ռան­ձին խմ­բակ­նե­րով հնա­րա­վոր չէ լու­ծել, հա­մա­լիր լու­ծում­ներ են պետք, պա­տա­նի­նե­րի շր­ջա­նում զանգ­վա­ծա­յին սպոր­տի զար­գա­ցում, ա­վե­լի մեծ ու­շադ­րու­թյուն ռազ­մա­կան մար­զաձևե­րին։ «Միայն մեկ ա­ռար­կա­յով, պա­թո­սա­յին ճա­ռե­րով չպետք է մո­տե­նալ այս հար­ցին։ Սա բարդ աշ­խա­տանք է ու են­թադ­րում է բազ­մա­թիվ գոր­ծո­ղու­թյուն­նե­րի միա­վո­րում, ա­նընդ­հատ պետք է մո­տե­ցում­նե­րը կա­տա­րե­լա­գործ­վեն։ Իսկ մեզ մոտ ե­ղած քիչն էլ վե­րաց­նում են»,- եզ­րա­փա­կեց ռազ­մա­կան փոր­ձա­գետ Կա­րեն Վր­թա­նե­սյա­նը։
Վեր­ջում ըն­դա­մե­նը հա­վե­լենք, որ ե­թե «Հայ ե­կե­ղե­ցու պատ­մու­թյուն» ա­ռար­կա­յի դա­սա­ժա­մե­րը հա­նում ես, նշա­նա­կում է քո ժո­ղովր­դի պատ­մու­թյան կարևոր մաս դար­ձած հոգևոր կյան­քի հան­դեպ ա­նըն­դու­նե­լի պահ­վածք ես դրսևո­րում, բայց «Ռազ­մա­գի­տու­թյուն» ա­ռար­կան քո ներ­կան ու ա­պա­գան է, ո­րով­հետև ռազ­մա­կան կր­թու­թյու­նից է կախ­ված, թե դու կկա­րողա­նա՞ս պայ­քա­րել այ­սօր, որ վաղն ապ­րե­լու ի­րա­վունք վաս­տա­կես։ Այն­պես որ, այս ա­ռար­կա­յի հան­դեպ ու­շադ­րու­թյու­նը դեռ պետք է կրկ­նա­պատ­կել, ոչ թե ե­ղածն էլ ոչն­չաց­նել։

Ռու­զան ԽԱ­ՉԱՏ­ՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 9177

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ