Ո՞վ թույլ տվեց...

Ո՞վ թույլ տվեց քեզ, մա՛րդ,

Այսքա՜ն անմեղի արյուն հեղել,

Ձևավորվող նոր հյուլեին`

Դեռ իր սաղմի մեջ` խեղել..

Ո՞վ թույլ տվեց գոյիդ`

Մ եկ այլ գոյի արյունը թափել,

Ո՞վ թույլ տվեց զառ-վառ հույսեր,

Ծաղկուն սերեր, քեզ,`լափել ...

Ո՞վ թույլ տվեց քեզ ուրիշի

Կամքի վրա բռնանալ,

Ո՞վ արտոնեց ուրիշ մեկի

Երազներին տիրանալ...

Ո՞վ թույլ տվեց քո նմանին

Թշնամանալ ու ատել,

Ո՞վ թույլ տվեց քեզ ուրիշի

Լույս տենչերը թրատել...

Ո՞վ թույլ տվեց անմեղ, ուրախ

Մի փոքրիկի որբացնել,

Ով թույլ տվեց քեզ մանկամարդ

Սիրահարին լացացնել...

Ով թույլ տվեց քեզ մայրական

Սիրտը դարձել վշտի ծով,

Ո՞վ թույլ տվեց քեզ սիրաբաղձ

Հոգին լցնել տանջանքով...

Ո՞վ թույլ տվեց քեզ ուրիշի

Բաժին հացը գողանալ,

Ո՞վ թույլ տվեց քեզ ստիպել

Կյանքի քաղցրին` դառնանալ...

Ո՞վ արտոնեց մարդ ծնվածիդ`

Դառնալ չմարդ, անօրեն,

Արարվածիդ հոգին արդյո՞ք

Կգտնի լույսը նորեն...

Լաուրա ԱՄԻՐԽԱՆՅԱՆ

17.08.23

Մեկնաբանություններ