Իմ քույրեր ու եղբայրներ, դուք գեհենի միջով անցաք, անցաք արժանապատվությամբ, հայավարի: Սիրտս ցավում է ձեզ համար, միաժամանակ հպարտանում ձեզանով:
Այսօր հայրենի հողի վրա եք: Դեռ թարմ է հայրական օջախի կորստյան մրմուռը, բայց պետք է սթափվել, ապրել է պետք, ոտքի կանգնել հետագայի համար, ուժ հավաքել տունդարձի համար:
Հայրենիքն էլ է վտանգված այսօր: Կռնակ կռնակի օգնենք միմյանց՝ հաղթահարելու այս արհավաիրքը:
Մեծ խնդրանք ու պահանջ ձեզնից նախկին Շահումյանցուց, որի բնօրրանը ևս թշնամին խլեց երեսուներեք տարի առաջ: Անշրջահայաց գտնվեցին այն ժամանակ մեր երկրի պատկան այրերը, և իմ 12 հազար տնանկ հայրենակիցների գերակշիռ մասը հայտնեց դրսերում:
Սխալը չկրկնենք:
Արդեն տեսնում եմ սատանայագործ գաղթակղիչներ, ովքեր ձեզ հրապուրում են դրսերում երանելի ապագայով:
Չհավատաք:
Հայրենի հողի վրա ապրելուց լավ երանելիություն չկա: Դուք կարող եք ամեն ինչ հաղթահարել, դուք ուժեղ եք և արժանապատիվ:
Մերժեք հայրենակից հուդաներին և օտար գայթակղիչներին:
Խնդրում եմ: Մենք մի ընտանիք ենք: Հայաստանցին էլ այսօր ձե՛ր օգնության կարիքն ունի:
Մի՛ լքեք նրան...
Հայկ ՄԱՐՏԻՐՈՍՅԱՆ