Ազգային ժողովի կրթության, գիտության, մշակույթի, սպորտի, սփյուռքի և երիտասարդության հարցերի մշտական հանձնաժողովի փոխնախագահ ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ ՀՈՎՀԱՆՆԻՍՅԱՆԸ վստահ է՝ թշնամին մշակութային, հոգևոր կառույցներն ու կենտրոնները թիրախավորելուց չի հրաժարվելու: «Իրատեսի» հետ զրույցում «Իմ քայլը» խմբակցության պատգամավորը նշեց՝ Շուշիի Ղանզանչեցոց եկեղեցին Արցախի սիրտն է, արցախահայության միասնականության կենտրոնը, իսկ նրանք դա լավ են յուրացրել ու, եկեղեցու թիրախավորմամբ, մեր ոգին են ցանկանում կոտրել:
-Շուշիի մշակույթի տան հրթիռակոծումը ալիևյան կլանի հոգեխանգարմունքի նշան է, և քանի որ այդտեղ էր տեղի ունեցել Արցախի նախագահ Արայիկ Հարությունյանի երդմնակալության արարողությունը, նրանք այդկերպ փորձում են վրեժխնդիր լինել,- ասում է պատգամավորը։- Հրթիռակոծության հետևանքները շատ արագ կվերականգնենք, բայց միշտ պետք է հիշել՝ թշնամու վայրագություններին չափ ու սահման չկա: Պատերազմը ցույց է տալիս, որ Ադրբեջանը թքած ունի բոլոր տեսակի կոնվենցիաների, մարդու իրավունքներ սահմանող նորմերի վրա: Որևէ բանի առջև կանգ չի առնում ու թիրախավորում է անգամ մանկապարտեզներն ու դպրոցները, կասետային զենքեր կիրառում խաղաղ բնակչության դեմ: Սա նրանց չփոփոխվող ձեռագիրն է, ինչի սնողը Թուրքիայի ապակառուցողական քաղաքականությունն է: Բոլորի համար էլ տեսանելի է՝ Ադրբեջանի ռազմաքաղաքական ղեկավարությունն այսօր որոշումներ չի կայացնում, բոլոր որոշումները համաձայնեցվում կամ ուղղակիորեն թելադրվում են Թուրքիայի կողմից, ու այդ հանգամանքը նոր իրողություն է ստեղծում դիվանագիտության մեջ: Դա մեծ հաղթաթուղթ է մեզ համար, ու ռազմի դաշտում գրանցած հաջողությունները քաղաքական հարթակում ամրապնդելիս պետք է կարողանանք ճիշտ ու թիրախային կիրառել այն: Եվրոպական Միությանը, օրինակ, պետք է ասենք, որ եթե երկակի ստանդարտներով չեք առաջնորդվում, ապա հենց այսօր թե՛ Հայաստանին, թե՛ Արցախին Վրաստանին տրամադրած դրամական աջակցության չափով գումար հատկացրեք ադրբեջանական վայրագություններից տուժած դպրոցները, մանկապարտեզներն ու մշակութային օջախները վերականգնելու համար:
-Միջազգային կառույցները, հոգևոր ու մշակութային կենտրոնների հրթիռակոծումը դատապարտելուց բացի, այլ քայլեր ձեռնարկե՞լ են, թե՞ նորից բավարարվել են «խիստ անհանգստություն հայտնելով» միայն:
-Շուշիի Ղազանչեցոց եկեղեցու հրետակոծության մասով դիմել եմ Եկեղեցիների համաշխարհային կազմակերպությանը, բայց նմանատիպ կազմակերպությունները, հիմնականում, հայտարարությունից դուրս որևէ այլ բան անելու ունակ չեն: Պետք է հասկանանք ու ընդունենք՝ հիմնական պատվարը մեր ուժն է ու զինվորը: Մինչ Ադրբեջանում ՄԱԿ-ի ներկայացուցիչը շտապում է վարձկան ահաբեկիչների հրետակոծված Գյանջա քաղաք, արցախցի 24 հազար երեխա զրկված է կրթության իրավունքից: ՆԱՏՕ-ի անդամ երկրի ինքնաթիռները գտնվում են ՆԱՏՕ-ի ոչ անդամ երկրի օդային տարածքում, իսկ արտաքին աշխարհն աչք է փակում դրա վրա: Հարցերը բազմաթիվ են: Միջազգային բոլոր կառույցներին դիվանագիտական շատ կոշտ մեթոդներով պետք է հարցապնդումներ ներկայացնենք: Օրինակ, շատ ուղիղ հարցնենք՝ հավատարի՞մ են արդյոք իրենց իսկ հռչակած դեմոկրատական արժեքներին ու մարդու իրավունքների պաշտպանությանը: Այս պատերազմը ցույց է տալիս, որ արցախահայության ու ամբողջ հայության պահանջը՝ ճանաչել Արցախի անկախությունը, այլընտրանք չունի պարզապես, ու պետք է մի կողմ դնել բոլոր տեսակի նավթադոլարային, խավիարային շահերն ու օր առաջ ճանաչել Արցախի անկախությունը
-Թուրքիայի ներգրավվածությունն Ադրբեջանի հրահրած պատերազմին, ասում եք, հաղթաթուղթ է մեր ձեռքին, այդ թեզն այսօր առաջ տանու՞մ ենք:
-Ադրբեջանի ղեկավարությունը, ըստ իս, մեծագույն սխալ գործեց՝ իր բանակի կազմում Թուրքիայի միջնորդությամբ ներգրավված ահաբեկիչներին Ռուսաստանի ու Իրանի սահմանների մոտ տեղակայելով: Դա, բնականաբար, այդ երկրներին չանհանգստացնել չէր կարող: Առանց Թուրքիայի Ադրբեջանը որևէ քայլ չի անում, նա դարձել է Թուրքիայի մարիոնետային պետությունը տարածաշրջանում: Այդ հանգամանքը նույնպես անհանգստացնում է տարածաշրջանի երկրներին: Բոլորովին վերջերս Ռուսաստանի տարբեր քաղաքներում ահաբեկչական ակտ կազմակերպելու մեղադրանքով տարբեր խմբավորումներ ձերբակալվեցին: Հստակ կարող ենք արձանագրել՝ պայքար ենք մղում ոչ թե Ադրբեջանի, այլ միջազգային ահաբեկչական կառույցների դեմ:
-Իսկ այդ ահազանգն աշխարհին հասնու՞մ է:
-Ֆրանսիայի նախագահ էմանուել Մակրոնի, ռուսաստանյան տարբեր մարմինների հայտարարությունները, օրինակ, վկայում են, որ այո, Թուրքիայի կողմից ահաբեկիչներ արտահանելու փաստը բոլորն են ընդունում: Բացի այդ, ահաբեկիչները վաղը-մյուս օրն իրական գլխացավանք են դառնալու հենց Ադրբեջանի համար: Թող լավ հիշեն, թե ինչպես ժամանակին Շամիլ Բասաևին, ջիհադի անվան տակ, ներգրավեցին արցախյան առաջին պատերազմում, բայց նա չդիմացավ ու լքեց մարտադաշտը։
Զրույցը՝
Սևակ ՎԱՐԴՈՒՄՅԱՆԻ