Այս տարի ավելի վաղ Հայաստանը հրաժարվել էր ՀԱԷԿ-ի արդիականացման համար նախատեսված ռուսաստանյան վարկի մի մասից‚ փոխարենը ՀՀ կառավարությունը պետական բյուջեից ավելի քան 63 միլիարդ դրամ էր հատկացրել ատոմակայանի 2-րդ էներգաբլոկի վերազինմանն ու արդիականացմանը։ Վերջերս էլ իմացանք‚ որ 2021 թվականին 140 օրով կկանգնեցվի Հայկական ատոմային էլեկտրակայանը։ Թե որն է այսքան երկար կանգնեցման պատճառը‚ այդպես էլ պաշտոնական հստակ բացատրություն չի տրվել։ Ատոմային էներգիան շատ կարևոր դեր ունի մեր էներգետիկ անվտանգության համար‚ և ՀԱԷԿ-ի աշխատանքի կանգնեցումը‚ բնականաբար‚ խնդիրներ կառաջացնի Հայաստանի էներգետիկ ոլորտում։
Հայաստանում էլեկտրաէներգիա արտադրում են ատոմակայանը‚ ջերմաէլեկտրակայաններն ու հիդրոէլեկտրակայանները։ Ատոմակայանի աշխատանքների դադարեցումը մեծ ծանրաբեռնվածություն է առաջացնելու ՋԷԿ-երում՝ հետևանքներով հանդերձ։ Սա նշանակում է‚ որ էլէներգիայի մեծ մասը երկրում արտադրվելու է ավելի թանկ‚ ջերմակայանների աշխատանքի ծավալների ավելացման համար պետք է ներկրվի ավելի շատ գազ։ Այս ամենն անդրադառնալու է էլեկտրաէներգիայի սակագնի վրա, և դեռևս հայտնի չէ` սակագնի բարձրացումը կբարդվի սպառողների՞ վրա‚ թե՞ կփոխհատուցվի բյուջեից։ Նշենք‚ որ պետբյուջեն առանց այն էլ պատերազմի և կորոնավիրուսի հետևանքով ծանրաբեռնված է։
Այս պայմաններում կվերադառնա՞նք 1990-ական թվականների մութ ու ցուրտ օրերի հովհարային անջատումներին‚ դժվար է ասել, սակայն մտահոգությունը կա և շատերին է անհանգստացնում։ Նկատենք‚ որ ի տարբերություն 90-ականների‚ էներգետիկ համակարգն այսօր քիչ թե շատ կայացած է‚ ունենք գազի որոշակի պաշար‚ կան գազի ներմուծման երկու ուղիներ։ Հաշվի առնելով նշված հանգամանքները՝ հուսանք‚ որ խնդիրները կառավարելի կլինեն‚ ու հովհարային անջատումներին գործը չի հասնի։
Սերգեյ ՍԱՂՈՒՄՅԱՆ