«Չեմ ուզում, որ իմ հինգ տարեկան երեխան ստանա համակարգիչ»

ՀՀ կառավարության ծրագրի համաձայն` յուրաքանչյուր առաջին դասարանցու պետք է տրամադրվի անվճար համակարգիչ:

Գաղտնիք չէ, որ մեր օրերի մարդը ժամանակի զգալի մասն անցկացնում է համակարգչի էկրանի առաջ, ավելի ստույգ` վիրտուալ տարածքում: Թե տեխնոդարը ինչ խնդիրների առաջ է կանգնեցնում ժամանակակից մարդուն, նույնպես հայտնի է յուրաքանչյուրին: Ռիսկային խմբում, իհարկե, երեխաներն են: Ծնողները մի կողմից փորձում են համակարգչի առջև նստելու ժամերը սահմանափակել, մյուս կողմից, հնարավորության սահմաններում, ամեն ծնող ուզում է, որ իր երեխան չզրկվի ժամանակի «բարիքներից»` վերջին արտադրության համակարգիչ, բջջային հեռախոս և այլն:
Շուտով համակարգիչը մտնելու է դպրոց, համակարգչի «ա»-ն ու «բ»-ն նոր սերունդը սովորելու է առաջին դասարանից: Սույն որոշումը տարակարծությունների առիթ է տալիս, որքան էլ զարմանալի է, այն, մասնավորապես, անհանգստացրել է տեղեկատվական ոլորտի մասնագետներին:
Զրուցակիցս «Ինստիգեյթ» ծրագրավորման ընկերության համահիմնադիր, գլխավոր ինժեներ, ֆիզմաթ գիտությունների թեկնածու ՎԱՀԱԳՆ ՊՈՂՈՍՅԱՆՆ է:
Նրա տեղեկացմամբ` 40 հազար առաջին դասարանցիներ պետք է ապահովվեն համակարգչով, ինչի համար պետբյուջեից հատկացվելու է 4 միլիոն դրամ: Յուրաքանչյուր համակարգիչ պետք է արժենա մոտ 250 դոլար: «Պայմաններից մեկն այն է, որ դրանք լինեն հայկական արտադրության, ինչը ողջունելի է,- ասաց նա:- Հետագայում ծրագիրը կշարունակվի, համակարգիչ կստանան ավելի բարձր դասարանների աշակերտները: Տեղեկատվական ձեռնարկությունները մշակելու են հայեցակարգ, թե երեխաներն ինչ պետք է անեն համակարգչով առաջին դասարանում: Ընդգրկված լինելով «ՈՒսումնական համակարգիչ» նախագծի միջգերատեսչական հանձնաժողովի մասնագիտական խմբում, մենք մի ասելիք ունենք` հեռու պահեք երեխաներին համակարգիչներից: Որպես ծնող, նույնպես չեմ ուզում, որ իմ հինգ տարեկան երեխան, ով այս տարի գնացել է դպրոց, ստանա համակարգիչ կամ անցնի դրա հետ կապված որևէ դասընթաց ` առնվազն մինչև 10 տարեկանը»։
Նշենք, որ «Ինստիգեյթ» կենտրոնի դասախոսներն ու դասընթացավարներն աշխատում են ԵՊՀ-ի, ՀՊՃՀ-ի, Սլավոնական, Ամերիկյան և այլ համալսարանների ու հաստատությունների հետ, վարում են դասախոսություններ և սեմինարներ` հիմք ընդունելով կենտրոնի ուսումնական ծրագրերն ու նյութերը: 2010-ից կենտրոնը գործունեություն է ծավալում Գյումրիում, Վանաձորում, Ստեփանակերտում, Գորիսում և այլ շրջաններում` նպատակ ունենալով զարգացնել տեղեկատվական տեխնոլոգիաների ոլորտը մեր երկրում: Վահագն Պողոսյանը տեղեկացրեց, որ վերջին տարիներին մշակել են ինֆորմատիկայի և էլեկտրատեխնիկայի դասընթացներ 6-12-րդ դասարանցիների համար: Անգամ իրենց աշակերտների համար ստեղծել են տեղական արտադրության համակարգիչ:
«Առաջին-երկրորդ դասարաններում, թե՛ ժամանակի, թե՛ կիրառության ձևերի և ոլորտների առումով, հնարավորությունները խիստ սահմանափակ են։ Ես ել եմ թույլ տալիս երեխաներիս համակարգիչ օգտագործել` հիմնականում մուլտֆիլմեր դիտել և մանկական խաղեր խաղալ` դնելով ժամային սահմանափակում»,- պարզաբանեց զրուցակիցս: Ըստ նրա` նման սահմանափակումներով կարելի է միայն սպառող, օգտագործող դաստիարակել: «Ողջունում ենք համակարգիչներով դպրոցները զինելու որոշումը և ցանկանում ենք, որ այն արդյունավետ դառնա, իր ընձեռած ահռելի օգուտը իսկապես ստանանք։ Իսկ դա հնարավոր է միայն համապատասխան տարիքային խմբի հետ աշխատելու դեպքում»,- ընգծեց զրուցակիցս, նշելով, որ ներկայումս ուսումնասիրում են միջազգային փորձը: «Կան դպրոցներ, որտեղ համակարգիչը տրամադրվում է առաջին դասարանից, բայց արտասահմանյան շատ հայտնի դպրոցներում տեխնոլոգիաները համապատասխան ժամանակահատվածում են ընդգրկվում ուսումնական ծրագրերում: Երեխան ցանկացած տարիքում պետք է համապատասխան դաստիարակություն ստանա: Երբ երեխան փոքր է, հեքիաթ են պատմում, չեն բացատրում մարդը ոնց է ծնվում, ասում են` արագիլն է բերում, մի քիչ էլ մեծանում է` «Սասունցի Դավիթ» են պատմում, մի քիչ էլ մեծանում է, պիտի գնա բակ, խաղա, սպորտով զբաղվի: Այն տարիքում, երբ պիտի ծանոթանա արդյունաբերությանը, ծրագրավորման և ավտոմատացման հարցերին, իմաստ ունի, որ ունենա գործիքներ, այդ թվում` էլեկտրոնային սարքեր, համակարգիչներ և այլն»,- ասաց Վ. Պողոսյանը:
Նկատեցի, որ եթե իրենք բոյկոտեն կառավարության առաջարկած վերոնշյալ ծրագիրը, այն կմշակեն այլ ընկերություններ: Զրուցակիցս ասաց, որ իրենք ոչ միայն հրաժարվելու են, այլև պայքարելու են, քանի որ Ազգային ժողովը բավարար ծանր ու թեթև չի արել այս օրինագիծը: «Կրկնում եմ, անգամ համակարգչային ոլորտում լուրջ կշիռ ունեցող մարդիկ դժվարանում են պատկերացնել, թե ի՞նչ պիտի ուսուցանվի երեխաներին առաջին դասարանում` համակարգչի հետ կապված: Մյուս կողմից, լուրջ ռիսկեր կան թե՛ առողջական, թե՛ կրթադաստիարակչական տեսանկյունից, համակարգիչը ավելի շատ կվնասի այդ տարիքի երխաներին, քան օգտակար կլինի: Հարկ է առաջարկել, որպեսզի վերանայվի որոշումը և փոփոխություն մտցվի երեխաների տարիքային խմբի մեջ»,- ասաց Վահագն Պողոսյանը` կոչ անելով բոլոր մտահոգ անձանց միանալ այս գործին:

Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Պատմության վկաները
• Վերացող ծաղիկներ
• Ձեռք մեկնելու գաղափարը առաքելության վերածվեց
• «Մի նայեք, որ փոքր է մեր երկիրը, եթե արդուկով այս սարերը հարթեցնեք, Չինաստանից մեծ կլինի»
• «Բանկ օտոման» գործողությունը ժամանակին ցնցել էր ամբողջ Եվրոպան
• «Դրսից մեզ վրա կա­րող են ազ­դել միայն ներ­սի գոր­ծիք­նե­րով»
• «Ե­րե­սուն տա­րի ձգ­վեց մեր ան­կա­խու­թ­յան պատ­մու­թ­յու­նը, մենք շա­հե­ցի՞նք»
• Մշա­կույ­թը հեռ­վից հե­ռու պահ­պա­նե­լու հույ­սով
• Անի­մա­ցիան, աշ­խարհն ու մենք
• «Մեր տա­րածք­նե­րը փոք­րա­ցան, ո­րով­հետև այդ­պես էլ չհաս­կա­ցանք, որ պետք է խմենք մեր բա­ժա­կով»
• Արվեստի ուժը
• Նոր մա­տե­նա­շա­րը ներ­կայաց­նում է արևմտա­հայ և ս­փ­յուռք­յան գրող­նե­րի
• Բե­մը կեն­դա­նու­թ­յուն է ստա­նում ա­ռայժմ միայն մա­նուկ­նե­րի հա­մար
• «Գիրք սիրողների համար սա իսկական մկնդեղ է` հյութեղ ու անտանելի»
• Հա­մաշ­խար­հա­յին դա­սա­կան­նե­րի ստեղ­ծա­գոր­ծու­թ­յուն­նե­րը՝ դու­դու­կով
• «Բնակ­չու­թ­յու­նը պատ­րաստ չէ, բայց տար­վում են աշ­խա­տանք­ներ»
• Ամա­նո­րի գի­շե­րը դի­մա­վո­րե­լու են ե­կե­ղե­ցում
• «Ջա­զի մեջ զգաց­վում է ապ­րածդ ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը»
• «Ե­թե չլի­ներ Փե­լե­շ­յա­նը, կար­ծում եմ, դեռևս գտած չէի լի­նի կի­նո­յում իմ ու­ղին»
• «Հու­շար­ձան­ներն այդ տա­րածք­նե­րի պատ­կա­նե­լու­թ­յան անձ­նագ­րերն են»

Մեկնաբանություններ