Իրա­վի­ճա­կից ան­տե­ղ­յակ լի­նե­լու ար­դ­յուն­քը

ԿԳՄՍ նա­խա­րա­րու­թյան գոր­ծե­լաո­ճի մա­սին հա­սա­րա­կու­թյան լայն շր­ջա­նակ­նե­րը տե­ղյակ են վա­ղուց. ինչ ի­րա­վի­ճակ էլ լի­նի, այս նա­խա­րա­րու­թյունն «ի­րեն չի կորց­նում»: Խայ­տա­ռակ փաս­տաթղ­թի ստո­րագ­րու­մից հե­տո այս նա­խա­րա­րու­թյու­նը քնից արթ­նա­ցել է և կազ­մա­կեր­պում է 2019-2020 ու­սում­նա­կան տար­վա դպ­րո­ցա­կան­նե­րի ա­ռար­կա­յա­կան օ­լիմ­պիա­դա­յի հան­րա­պե­տա­կան փու­լը՝ մի շարք ա­ռար­կա­նե­րից: Հի­մա է պարզ դառ­նում, թե ժա­մա­նա­կին ին­չու էին ո­րոշ ա­ռար­կա­ներ խան­գա­րում ի­րենց:

ԿԳՄՍ նա­խա­րար Ա­րա­յիկ Հա­րու­թյու­նյա­նը նո­յեմ­բե­րի 9-ին հրա­ման է ստո­րագ­րել և հաս­տա­տել ա­ռար­կա­յա­կան օ­լիմ­պիա­դա­նե­րի մաս­նա­կից­նե­րի ցու­ցա­կը, անց­կաց­ման վայրն ու ժամ­կետ­նե­րը. նո­յեմ­բե­րի 22-29-ին են անց­կաց­վե­լու դրանք` ստեղծ­ված ցա­սում­նա­յին ի­րա­վի­ճա­կում:
Անդ­րա­դառ­նամ «Հա­յոց ե­կե­ղե­ցու պատ­մու­թյան» օ­լիմ­պիա­դա­յին: Վս­տահ կա­րող եմ ա­սել, որ ի­րենց ծրագ­րի ի­րա­գոր­ծու­մը հա­ջող­վում է մեր լռե­լու ար­դյուն­քում: Ա­յո, նա­խա­րա­րու­թյու­նը լռեց­նե­լու վար­պետ է, ո­րով­հետև ո­մանց կռա­պաշ­տու­թյու­նը չի վե­րա­ցել մեր երկ­րից: ՈՒ դա վտան­գա­վոր է: ՀԵՊ ա­ռար­կա­յի օ­լիմ­պիա­դա­յի անց­կա­ցու­մից ա­ռաջ պետք է նախ մտա­ծել այն հոգևոր և մշա­կու­թա­յին ժա­ռան­գու­թյան մա­սին, ո­րը դար­ձել է ադր­բե­ջա­նա­կան վան­դա­լիզ­մի թի­րախ: Նա­խա­րա­րու­թյան գոր­ծե­լաո­ճը հա­վա­սար է ան­տար­բե­րու­թյան:

Այ­սօր ես ձեռն­պահ կմ­նամ կոշտ ձևա­կեր­պում­նե­րից, բայց պետք է փաս­տենք, որ ի­րենց գործն ա­նում են: Ճա­կա­տագ­րի խաչ­մե­րու­կում պետք է գի­տակ­ցել ա­ղե­տի ողջ լր­ջու­թյունն ու կանգ առ­նել, որ­պես­զի վայ-վեր­նա­խա­վի ծրագ­րած հոգևոր ա­վե­րը ձա­խող­վի: Ա­նո­րո­շու­թյան մեջ գտն­վող ա­շա­կերտ­նե­րին չպե՛տք է այս ծանր օ­րե­րին թեստ տալ և ա­սել՝ լու­ծե՛ք, օ­լիմ­պիա­դա է, շատ միա­վոր հա­վա­քեք, մի դիպ­լոմ-բան կտանք:
Մտա­ծե­լու, ճիշտ քայ­լեր ա­նե­լու ժա­մա­նակն անց­նում է: Սթափ գնա­հա­տա­կան­ներ պետք է հն­չեն:

Վո­վա ԱՐ­ԶՈՒ­ՄԱ­ՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ