Le Figaro պարբերականը հրապարակել է քաղաքական ամենատարբեր շրջանակներ ներկայացնող ֆրանսիացի շուրջ երեք տասնյակ գործիչների հավաքական ուղերձը, որով նրանք դատապարտում են Ֆրանսիայի մասնակցությունը Բաքվում կայանալիք COP29-ին և պահանջում անհապաղ ազատ արձակել հայ պատանդներին: «Ամոթալի այս համաժողովի անցկացումը չպետք է ծառայի Ադրբեջանի ավտորիտար և կոռումպացված վարչակարգի պաշտպանությանը, ոչ էլ խրախուսի դրա ծավալապաշտական մտադրությունների իրականացումը»,- շեշտված է ուղերձում:                
 

Ամուսնու կարողությունը գնահատվում է նաև կնոջ թանկարժեք հագուստով

Ամուսնու կարողությունը գնահատվում է նաև կնոջ թանկարժեք հագուստով
13.11.2012 | 12:13

ԱՄԷ-ում ամեն քայլափոխի կհանդիպես ազգային հագուստով մարդկանց: Այդ տեսանկյունից ամենաակնառուն տեղացիներն են, հնդիկները և պակիստանցիները: Ժամանակի ընթացքում աչքդ վարժվում է նրանց հագուստի ձևերին, գույներին: Նույնիսկ սկսում ես չնկատել: Բայց, ամեն դեպքում, զարմանում ես, թե ինչպես է նրանց հաջողվել նույնիսկ մեր օրերում կիրառության մեջ պահել ազգային հագուստը: Հետաքրքիր է, որ կիրառում են ազգային հագուստի գրեթե բոլոր տարատեսակները: Տեղացիների հագուստը նման է արաբական մյուս երկրների հագուստին (իսլամական ավանդական հագուստ): Բաղկացած է հիմնական մասերից. տղամարդիկ կրում են կանդորա (բամբակյա սպիտակ արտահագուստ, որը հասնում է մինչև կրունկները), թաքյա (սպիտակ հելունագործ գլխարկ), քաֆյա (սպիտակ կամ նախշազարդ գլխաշոր), իսկ դրա վրա դրվում է ագալ կամ իքալ (սև թելից հյուսված կրկնակի լար): Քանի որ կլիման շատ տաք է, նախընտրում են կաշվե բարձրակրունկ սանդալներ: Երբեմն կհանդիպեք սպորտային գլխարկի և կանդորայի համադրության: Կանայք առանց արտահագուստի` աբայայի, հանրության մեջ չեն երևա: Այն ծածկում է կնոջ ամբողջ մարմինը, որը համարվում է գայթակղիչ: Անպայման մազերն էլ պետք է փակ լինեն: Դրա համար կանայք կրում են հիջաբ (գլխարկով գլխանոց): Մոլի հավատացյալ կանայք կրում են նաև ձեռնոց և գիշվա (դեմքի ծածկոց): Աբայայի տակից կարող են կրել ցանկացած հագուստ, ցանկացած արտադրողից, ցանկացած գույնի և զարդարանքի: Եթե տեղացիների դեպքում ընդունված են արտահագուստի սև կամ ավելի մեղմ երանգները, ապա հնդիկների նախընտրությունն այլ է: Նրանք հագնում են վառ գույներով ծաղկազարդ, զոլավոր, ուլունքապատ հագուստ` սարի, շալվար քամիզ (տաբատ և մինչև նստատեղը հասնող շապիկ), չուրիդար քուրտա (տաբատ և մինչև ծնկները հասնող շապիկ), պատտու պավադայի (մանկական հագուստ), ի ցույց են դնում իրենց հարուստ մազերը, որոնք միշտ օծված են բուրավետ յուղերով: Այստեղ ես հիմնականում հնդկական ազգային հագուստով կանանց եմ հանդիպել: Պակիստանցի տղամարդիկ են ավելի շատ կրում ավանդական հագուստ, հատկապես տաբատին փոխարինող սարոնգներ (գոտկատեղին փաթաթված մինչև կրունկները հասնող կտոր), որը համադրում են վերնաշապիկի հետ: Այստեղ ապրում են նաև զգալի թվով սիքերի համայնքի ներկայացուցիչներ: Նրանք էլ կրում են դասթարներ (գլխակապեր): Հայերի համար հագուստի առումով առանձնահատուկ բան չեմ կարող նշել. հագնվում են այնպես, ինչպես ընդունված է աշխարհում:
Մարդու բնակության վայրը, բնականաբար, ազդում է ճաշակի վրա. կան մարդիկ, որոնք միանգամից յուրացնում են միջավայրում հայտնված ամեն նոր բան, ոմանք ընտրողաբար են յուրացնում: Բայց ազդեցությունը երևում է: ԱՄԷ-ն, ինչպես գիտեք, մեծ շուկա է, որտեղ ներկայացված են աշխարհում հայտնի հագուստի բազմաթիվ արտադրողներ ապրանքի համապատասխան գնով, որն ունի իր սպառողը: Ինչևէ, նորաձևության սիրահարները այստեղ կարող են իրենց ցանկությունները լիարժեք հագեցնել: Դուբայը այն քաղաքներից մեկն է, որտեղ տեղի են ունենում տարվա կարևոր նորաձևության շաբաթները: Դուբայի նորաձևության շաբաթը, որպես ամենամյա միջոցառում, մեկնարկել է 2005-ին, որի հիմնադիրը միջազգային ճանաչում ունեցող նորաձևության ցուցադրությունների պրոդյուսեր Մարկ Ռոբինզոնն է: Բացի այս կարևոր միջոցառումից կազմակերպվում են նաև ավանդական հագուստի դիզայներների աշխատանքների ցուցադրություններ: Նրանք փորձում են կատարելագործել աբայան և կանդորան, դրանց ավելացնել ժամանակակից դետալներ:
ԱՄԷ-ում ամենահայտնի և թանկարժեք աբայայի արտադրողներից մեկը «Առաջին տիկին» ընկերությունն է: Ընկերության գործադիր տնօրեն Նասեր Աբդուլ Ռահմանը գոհունակությամբ նշում է, որ ոչ մի տեսակի տնտեսական փոփոխություն գրեթե չի անդրադառնում իրենց բիզնեսի վրա: Մարդիկ շարունակում են գնել իրենց թանկարժեք կտորներից կարած աբայաները, որոնք հաճախ զարդարված են ձեռագործությամբ, «Սվարովսկի» քարերով: Շարջայում հիմնադրված «Առաջին տիկին» աբայաների ընկերության արտադրանքի պահանջարկ կա նաև Քաթարում, Օմանում: ՈՒստի ընկերությունը ծրագրել է բացել ֆիրմային խանութներ Դոհայում (Քաթար), Մասկատում (Օման): Այնուհետև ցանցն ընդլայնելով խանութներ կբացվեն Սաուդյան Արաբիայում, Քուվեյթում, Բահրեյնում: Նրանք այսօր խանութ ունեն Շարջայի առևտրի կենտրոնում, որտեղ ներկայացված է սեփական դիզայնով 25 ապրանքատեսակ: Բայց ընկերությունն ընդունում է նաև հագուստի անհատական պատվերներ, որոնք կարվում են 4-5 օրում: Քանի որ ընկերությունը մասնագիտացած է քարերով և ասեղնագործությամբ զարդարված աբայաներ կարելու գործում, պատվերներն էլ այդպիսին են լինում: Գները կարող են հասնել 2000-9000 դիրհամի: Բարձրակարգ աբայայի գինը կարող է անցնել 15000 դիրհամից: Մուսուլմանական երկրներում ամուսնու կարողությունը գնահատվում է նաև կնոջ թանկարժեք հագուստով և աքսեսուարներով, ուստի տղամարդիկ դրամ չեն խնայում իրենց կանանց աբայաների վրա: Ի դեպ, այս ընկերության կողմից արտադրված հիմնական մոդելների հեղինակը հիմնադիր տնօրենի կինն է, ով ունի իր սեփական «SH Collection» արտադրական գիծը: Այն շուկայում իշխող դիրք է գրավում: Շուկայում կան նաև ավելի պարզ, մատչելի աբայաներ, որոնք կարելի է գնել 70 դիրհամով: Աբայաների նորաձևությունը նրանց համար է, ովքեր համակերպվել են իրենց հագուստին: Բայց երկրում կան նաև կանայք, ովքեր չեն համակերպվում կանանց թելադրվող օրենքներին` կապված հագուստի, վարվեցողության, ընտանեկան կարգավիճակի հետ: Նրանք ձգտում են ազատության, ցանկանում են լողափ գնալ լողազգեստով, ոչ թե աբայայով, առանց կաշկանդվելու և քննադատվելու շփվել հակառակ սեռի հետ: Բայց որքան էլ ԱՄԷ-ն նորարարությունները գրկաբաց ընդունող երկիր է, միևնույն է, կանանց հարցում շարունակում է պահպանել ավանդական մոտեցումները: Հարգելի կին ընթերցողներ, ավելորդ անախորժությունների մեջ չհայտնվելու համար այս երկիր այցելելիս աշխատեք խուսափել լայն բացվածքներից, մարմինն ընդգծող թափանցիկ հագուստից:

Համասփյուռ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
ԱՄԷ-ում մեր հատուկ թղթակից

Դիտվել է՝ 5304

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ