Հարգելի անծանոթ բարեկամ Աբրահամ Ծատուրյան, ասեմ, որ ես գիտակցական ողջ կյանքում մարդու մեջ գնահատել եմ շիտակությունը, ճշմարտախոսությունը, հայրենասիրությունը, գաղափարախոսությունը և գաղափարին անմնացորդ նվիրումը: 1965-ի ապրիլի 24-ին Ձեզ ատելի Լենինի հրապարակում, մարդկային ձեռքերի վրա ճառ եմ արտասանել և ձեռքս մեկնելով Լենինի արձանին բառացիորեն ասել եմ` ով դո՛ւ, հանճարեղ մարդ, որ փրկեցիր աշխարհի մեկ վեցերորդը, ինչո՞ւ այդքան ստոր գտնվեցիր մեր ազգի նկատմամբ, Ղարաբաղն ու Նախիջևանը տվեցիր թուրքին: