Երկրորդ խեղկատակի՞ն ենք ընտրում

Անլուրջ է մեր հասարակությունը։ Չի լրջանում և, կարծես, դրա հույսն այլևս չկա: Իսկ մշտական անլուրջը, անսթափը, ոչ խոհեմը պարզապես ապուշն է: Այո՛, ընդհանրական մեր վիճակն ապուշության շրջագծում է:

Այլապես, ի՞նչ է նշանակում խեղկատակին ընտրել:

Մի խեղկատակին ընտրեցինք ու ք.. քն ընկանք:

Երկիր կորցրեցինք, մնացյալի վիճակը ահավոր վտանգավոր է, ջահելությանը մատաղ արեց անասունը:

Հիմա էլ երկրորդ խեղկատակին ենք ընտրում:

Լա՛վ, բա մեզ գիտնական, զորավար, քաղաքագետ, տնտեսագետ պետության ղեկավար կամ` թեկուզ, Երևանի համայնքապետ պե՞տք չէ:

Թե՞ ապուշների մեյմունությունները նայելով, ապուշացված էլ պիտի վերանանք երկրի երեսից:

Աշոտ ՄԻՐԶՈՅԱՆ

Մեկնաբանություններ