Երեք տարի իշխանությունը փոխելու այսքան անհաջող ու դատարկ փորձերից հետո ժամանակն է խոստովանել, որ բոլոր մեթոդները և միջոցները կիրառվել են աննպատակ, որովհետև դրանք բոլորը եղել են մակերեսային ու օտարներից պատճենված։

Ստեփանակերտցին հայրենիքը կորցրեց, երբ աստղաբաշխական թվերով վարձով բնակարան տվեց անտուն դարձած հադրութեցուն, ապա բոլորից աստղաբաշխական վարձեր ուզեցին գորիսեցիները, արտաշատցիները, գյումրեցիները, երևանցիները...

Վերջին ազգային ինստիտուտը, որ դավաճանեց այս բազմաչարչար ժողովրդին, այսպես կոչված, «պաշտոնական ընդդիմությունն» է։

Վերջին օրերին մի շարք երկրների պաշտոնյաներ պոպուլիստական հայտարարություններ են անում արցախցիների վերադարձի մասին՝ փորձելով իրենց համար միավորներ հավաքել։

Սույն թյուրիմացությանը կոչում են «պոչիկով սամվել», անձնագրով սրա վերնագիրը «սամվել մարտիրոսյան» է: Սակայն սրան կարելի է կոչել նաև ականջօղիկով սամվելիկ կամ անգամ սամվելուհի, քանզի ականջօղը մեկ այլ բան էլ է հուշում, շատ հնարավոր է, որ սա նաև պեդերաստ է, այսինքն, բաբաջանյան արմանը, ԱԽՔ գրիգորյան արմենը կարող են սրան դիտարկել, եթե ոչ կյանքի կես, ապա գոնե նվիրված սեռական զուգընկեր:

Հայաստան-Արցախ-Սփյուռք եռամիասնություն, որը տարիներ շարունակ հենասյունն էր հայկականության, հաղթանակների և հզորության, հետևաբար օգտագործելով այս կարևոր ռեսուրսը իշխանազավթման համար թուրքական շահերի սպասարկուն հնարավորինս շատ պետք է արժեզրկեր և քայքայեր ամենակարևոր և ամենաարժեքավոր այս գաղափարը:

ՈՒրեմն, նոյեմբերի 10-ին Բրյուսելում կայացել է Հայաստան-Եվրոպա կոնֆերանս, որին մասնակցել է Նոր Հայաստանի ամենավտանգավոր առանձնյակը՝ միասեռական ԱԽՔ գրիգորյան արմենը, ստորագրվել է հռչակագիր, որի տեքստը տեղադրվել է ԵՄ կայքում նոյեմբերի 13-ին: Այս խայտառակ կոնֆերանսի մասին տեղեկանում ենք ռուսական մամուլից, իսկ տեքստին ծանոթացել ենք ԵՄ կայքից (հղումը՝ https://eap-csf.am/declaration-of-the-armenia-europe-conference/?fbclid=IwAR0DdzLtt7a7minC9CqKfdyEyR-HxrZ0SefxE3ZckfHzHCzjAfx8ujlrmHA):

Նոյեմբերի 23-ին ՀԱՊԿ գագաթաժողովի նիստին Նիկոլը հրաժարվել է մասնակցել։ Արդեն բոլորին պարզ է, որ Նիկոլը հետևողականորեն մերժում է ՀԱՊԿ, ԱՊՀ և նույնիսկ Ռուսաստանի հետ բոլոր հանդիպումները

Արևմուտքը հաճախ խոսում էր Հայաստանի տարածքային ամբողջականության և ինքնիշխանության մասին, սակայն այդ ամենն առանց Արցախի՝ ՀՀ ստորագրությամբ Ադրբեջանի կազմում ճանաչելու մասին կետի։ Իհարկե, Արևմուտքն ու Հայաստանի ինքնիշխանությունն անհամատեղելի են, բայց դա այլ թեմա է։

Զենք ձեռք բերելը պետության համար ամենակարևոր գործերից մեկն է, մանավանդ, երբ այդ զենքը միայն պաշտպանականից անցնում է նաև հարձակողական բնույթի։ Բայց սխալ եմ համարում այդ մասին մանրամաների հրապարակումը, մանավանդ որ, թշնամին կարող է դրանց դեմ պայքարի իր մեթոդներն ու զենքերը ունենալ։