Մանրամասն որոնում (արխիվ)
15.08.2024
 
ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 
Նորություններ » Միշտ հաշ­վի ա­ռեք փո­փո­խա­կան­նե­րի փո­փո­խու­թ­յու­նը

Միշտ հաշ­վի ա­ռեք փո­փո­խա­կան­նե­րի փո­փո­խու­թ­յու­նը

Միշտ հաշ­վի ա­ռեք փո­փո­խա­կան­նե­րի փո­փո­խու­թ­յու­նը
03.12.2019 | 00:39
Մեր պատ­մու­թյու­նը մեռ­նում է, երբ սկ­սում ենք օ­րա­կարգ դարձ­նել հո­գե­հան­գիս­տը: Սա այն­քան պարզ է, որ­քան Պան­դո­րա­յի արկղ բա­ցե­լը: Բայց մինչև չբա­ցես, ո­չինչ չես ի­մա­նա: Ե­թե Ա­դա­մը Ի­մա­ցու­թյան ծա­ռի պտու­ղը չպո­կեր, մարդ­կու­թյու­նը մինչև հի­մա կապ­րեր դրախ­տում, ու գու­ցե մենք մենք չլի­նեինք կամ ընդ­հան­րա­պես չլի­նեինք: Երբ Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիո Ա­րամ Ա­ռա­ջին կա­թո­ղի­կո­սը Թվի­թե­րում գրում է. «Հե­ղա­փո­խու­թյունն ա­րագ շո­գիա­նում է, երբ խոս­տու­մը նրա հե­նա­րա­նը չէ։ ՈՒ երբ խոս­տու­մը հե­ռու է մնում կյան­քի ի­րա­կա­նու­թյու­նից, մի խոր ան­ջր­պետ է գո­յա­նում ժո­ղովր­դի ու իշ­խա­նու­թյան միջև. կա­ցու­թյուն, որն ան­նա­խա­տե­սե­լի վտանգ­նե­րով հղի է դառ­նում», չե՞ք ու­զում հարց­նել՝ Վե­հա­փառ, այլևս Ձեզ չե՞ն այ­ցե­լում իշ­խա­նու­թյան դես­պան­նե­րը ու շո­գիա­ցել են նրանց շռայլ, բայց ան­հիմն խոս­տում­նե­րը։ Հար­կավ, Ան­թի­լիա­սի կա­թո­ղի­կո­սը հե­ղա­փո­խու­թյան հո­գե­հան­գս­տի պա­տա­րագ չի մա­տու­ցում, չի էլ ակ­նար­կում՝ իր մտա­հո­գու­թյուն­նե­րի հիմ­քում ապս­տամ­բած Լի­բա­նա՞նն է, թե՞ հե­ղա­փո­խա­կան Հա­յաս­տա­նը: Ի՞նչ տար­բե­րու­թյուն, սա­կայն: Ան­ջր­պետն ան­ջր­պետ է: Բայց ո՞ր օր­վա­նից է Լի­բա­նա­նի կամ Հա­յաս­տա­նի իշ­խա­նու­թյան ու ժո­ղովր­դի ան­ջր­պե­տը դար­ձել Ան­թի­լիա­սի կա­թո­ղի­կո­սի հարց, թվում է՝ Աստ­ծո ու ժո­ղովր­դի միջև ան­ջր­պե­տը պի­տի ա­ռաջ­նա­յի­նը լի­ներ: Գու­ցե՝ ա­յո, գու­ցե՝ ոչ: Խա­ռը ժա­մա­նակ­ներ են: Այն­քան խա­ռը, որ ոչ ոք չգի­տի ոչ իր, ոչ Աստ­ծո տե­ղը: Կամ՝ խառ­նում է: ՈՒ խառ­նում է այն­քան, որ սե­փա­կան խոս­քին կշիռ տա­լու հա­մար սկ­սում է խո­սել Աստ­ծո… բար­դույթ­նե­րից:
Օ­րի­նակ՝ վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը ՀՔԾ կազ­մա­վոր­ման 12-րդ տա­րե­դար­ձի նիս­տում եր­կա­րա­շունչ ե­լույթ է ու­նե­նում, տեղ-տեղ մտա­ծում ես՝ որ­տե՞ղ եմ կար­դա­ցել, 10 տա­րի ա­ռա՞ջ էր, 20, 30, թե՞ մի 100 տա­րի կլի­նի, ու ա­նում է ծա­նոթ հայ­տա­րա­րու­թյուն­ներ: Օ­րի­նակ, թե ինչ է նշա­նա­կում ինս­տի­տու­ցիո­նալ ան­կա­խու­թյուն կամ՝ Գող­գո­թա­յի ճա­նա­պարհ: Կամ՝ որ ոչ ոք և ո­չինչ չի մո­ռաց­վում: Երբ այդ ա­մե­նի մա­սին խո­սում ես հե­ղա­փո­խա­կան «դու­խով», ա­սում ես. «Մեր խն­դիրն է, որ այս պե­տա­կան պաշ­տո­նյա­յի, այս իշ­խա­նի և բդեշ­խի բար­դույ­թը փո­խա­կերպ­վի, կր­կին կնե­րեք, այդ­պի­սի ձևա­կերպ­ման հա­մար, Հի­սու­սի բար­դույ­թով»: Ո՞րն է Հի­սու­սի «բար­դույ­թը»: Տեր ու ծա­ռա լի­նե­լը միա­ժա­մա­նակ: Բայց դա բար­դույթ չէ, այլ՝ շնորհ: Գու­ցե Ա­րամ Ա­ռա­ջի՞­նը, ե­թե «ան­ջր­պետ­ված» չլի­ներ, Նի­կոլ Ա­ռա­ջի­նին բա­ցատ­րեր, որ Աստ­ված բար­դույթ­ներ չու­նի, հե­րե­տի­կո­սու­թյուն է մարդ­կա­յին ո­րակ­նե­րը Աստ­ծուն վե­րագ­րե­լը, թե­կուզ նմա­նու­թյուն ակն­կա­լե­լու նպա­տա­կով: Ան­գամ ՀՔԾ-ում:
Երկ­րորդ եր­կա­րա­շունչ ե­լույ­թը վար­չա­պետն ու­նե­ցավ ՀՀ ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թյան ռազ­մա­վա­րու­թյան նա­խագ­ծի շուրջ: ՈՒ­շա­ցած, բայց անհ­րա­ժեշտ քայլ՝ կենտ­րո­նա­նալ ռազ­մա­վա­րու­թյուն­նե­րի և ռազ­մա­վա­րա­կան աշ­խա­տանք­նե­րի վրա: Փաս­տա­ցի՝ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը դա­րա­կազ­միկ հայ­տա­րա­րու­թյուն ա­րեց առ այն, որ «ան­ցու­մա­յին շր­ջանն այլևս ա­վարտ­ված է», բայց ոչ ոք չարժևո­րեց կամ չհաս­կա­ցավ: Կամ՝ չհա­վա­տաց: Չհա­վա­տաց, որ «մենք տն­տե­սա­կան հե­ղա­փո­խու­թյան այս փու­լի մեր խն­դի­րը լու­ծել ենք» և «դրել ենք կա­յուն և բարձր տն­տե­սա­կան աճ ա­պա­հո­վե­լու բո­լոր հիմ­քե­րը»: Չհա­վա­տաց, որ «վեր­ջին 1,5 տա­րում մեզ հա­ջող­վել է լու­ծել մեր ար­տա­քին քա­ղա­քա­կա­նու­թյան ա­մե­նահ­րա­տապ խն­դիր­նե­րը», «ՀՀ-ն, մեր կա­ռա­վա­րու­թյու­նը կա­րո­ղա­ցել է դիր­քա­վոր­վել, մեր ըն­թա­ցիկ պատ­կե­րա­ցում­նե­րին, մեր ռազ­մա­վա­րա­կան շա­հե­րին և նպա­տակ­նե­րին հա­մա­պա­տաս­խան, Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հար­ցի կար­գա­վոր­ման բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցում»: Չհա­վա­տաց, որ «մեզ հա­ջող­վել է, և դա այլևս ի­րո­ղու­թյուն է՝ ա­պա­հո­վել ՀՀ-ում ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան կա­յու­նու­թյու­նը և ա­պա­հո­վել ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան կա­յու­նու­թյու­նը տևա­կա­նո­րեն և ար­ձա­նագ­րել, որ այդ կա­յու­նու­թյու­նը հիմն­ված է ՀՀ ժո­ղովր­դի վս­տա­հու­թյան քվեն ու­նե­ցող քա­ղա­քա­կան ի­րո­ղու­թյուն­նե­րի վրա, այ­սինքն՝ ՀՀ ժո­ղովր­դի պատ­կե­րա­ցում­նե­րին հա­մա­պա­տաս­խան քա­ղա­քա­կան ի­րո­ղու­թյուն­ներ ար­ձա­նագ­րե­լու կա­րո­ղու­թյան վրա»:
Չհա­վա­տաց, որ «1,5 տար­վա պրո­ցես­նե­րը՝ թե տն­տե­սու­թյան ո­լոր­տում, թե ար­տա­քին քա­ղա­քա­կան ո­լոր­տում, թե Ղա­րա­բա­ղի հար­ցի կար­գա­վոր­ման բա­նակ­ցա­յին գոր­ծըն­թա­ցում, թե քա­ղա­քա­կան կյան­քի և ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան ար­ժեք­նե­րի և ինս­տի­տուտ­նե­րի ա­ռու­մով, ցույց են տվել մեր ռազ­մա­վա­րա­կան պատ­կե­րա­ցում­նե­րի մր­ցու­նա­կու­թյու­նը կամ դրանց հա­մա­պա­տաս­խա­նու­թյու­նը ՀՀ ազ­գա­յին և պե­տա­կան շա­հե­րին»:
Չհա­վա­տաց պարզ պատ­ճա­ռով. ոչ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը, ոչ որևէ մե­կը ա­ռայ­սօր չի սահ­մա­նել ՀՀ ազ­գա­յին ու պե­տա­կան շա­հը, և ու­րեմն ցան­կա­ցա­ծը կա­րող է ա­սել, որ ա­մեն ինչ հա­մա­պա­տաս­խա­նում է կամ չի հա­մա­պա­տաս­խա­նում ազ­գա­յին ու պե­տա­կան շա­հին: Մե­կու­կես տա­րի անց:
Մե­կու­կես տա­րի անց մենք ար­ձա­նագ­րե­ցինք, որ «Ես իմ ա­նուշ Հա­յաս­տա­նին» 2019-ին ար­ժե 9856100 դո­լար՝ ըստ «Հա­յաս­տան» հա­մա­հայ­կա­կան հիմ­նադ­րա­մի դրա­մա­հա­վա­քի: Հա­կա­ռակ ան­գամ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նի մար­տահ­րա­վե­րի՝ ամ­սա­կան 10000 դրամ փո­խան­ցել հիմ­նադ­րա­մին և «հա­մա­հայ­կա­կան բյու­ջե» ձևա­վո­րե­լու գա­ղա­փա­րի: Հարցն այն չէ, որ «Հե­ռուս­տա­մա­րա­թոն-2018»-ին նվի­րա­բեր­վել էր 11 մլն 109633 դո­լար, այս ան­գամ՝ ա­վե­լի քիչ, ա­մե­նա­քի­չը 2006-ից: Ին­չու՞: Հա­կա­ռակ հա­վաս­տիա­ցում­նե­րի, որ Հա­յաս­տա­նը, սփյուռ­քը, Ար­ցա­խը հե­տայ­սու ամ­բող­ջու­թյուն են: Ա­մե­նա­պարզ պատ­ճա­ռով՝ հե­րիք է մու­րաց­կա­նու­թյու­նը մա­տու­ցել իբրև հայ­րե­նա­սի­րու­թյուն: Հայ­րե­նա­սի­րու­թյուն, որ պար­տադր­վում է միայն սփյուռ­քին: Ա­ռա­վել ևս, որ հե­ղա­փո­խու­թյան սկզ­բին բա­րե­հա­ջող ա­պա­ցու­ցե­ցինք, թե մեր ազ­գա­յին մու­րաց­կա­նու­թյամբ հա­վաք­ված գու­մար­նե­րը ինչ­պես կա­րող ենք… վատ­նել: Ճիշտ, թե սուտ: ՈՒ չհաս­կա­ցանք, որ դա ու­ղիղ ա­հա­զանգ էր սփյուռ­քին՝ փող չտաք: Հա­մե­նայն դեպս, մի իշ­խա­նու­թյան, որ իր մի­լիոն­նե­րը հատ­կաց­նում է մա­քուր գոր­գե­րը լվա­նա­լու, ինք­նա­թիռ գնե­լու, սե­փա­կան կե­ցա­վայ­րե­րը բա­րե­նո­րո­գե­լու, գոր­ծու­ղում­նե­րի ու այ­ցե­րի՝ ա­ռանց կոնկ­րետ ար­դյունք­նե­րի, նա­խա­րար­նե­րի աշ­խա­տա­վար­ձերն ու պարգևավ­ճար­նե­րը բազ­մա­պատ­կե­լու և այլ ծախ­սե­րի, որ հա­մո­զում են՝ փող կա, ծախ­սել չգի­տեն, աշ­խա­տել չեն կա­րո­ղա­նում:
Աշ­խա­տե­լու մա­սին. ա­վե­լի ճիշտ՝ դար­ձյալ նվի­րատ­վու­թյուն­նե­րի: Երևա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նին նվի­րատ­վու­թյուն­նե­րի սկան­դա­լի հայտ­նի ու ան­հայտ ման­րա­մաս­նե­րի մեջ չմտ­նե­լով՝ փաս­տա­ցի մթ­նո­լորտն այն­քան է քա­ղա­քա­կա­նաց­ված, որ նվի­րատ­վու­թյու­նը դար­ձել է քրեա­կան հան­ցանք: Ինձ կա­ռար­կեն՝ ոչ ան­շա­հախն­դիր նվի­րատ­վու­թյու­նը: Բայց ու՞մ հա­մար է մութ, որ այդ­քան թանկ նվեր­նե­րը քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նին գե­ղե­ցիկ շեն­քի հա­մար չեն ար­վե­լու: Քա­ղա­քա­պետ Հայկ Մա­րու­թյա­նի հրա­ժա­րա­կա­նը պա­հան­ջող­նե­րը պա­տաս­խա­նե՞լ են հար­ցին՝ այդ չա­րա­բաս­տիկ ԿԱ­ՄԱԶ-նե­րը իր տու՞ն է տա­րել: Ինձ նո­րից կա­ռար­կեն, որ դա հիմ­նա­վո­րում չէ: Ի­հար­կե, հիմ­նա­վո­րում է, նվե­րը տր­վել է քա­ղա­քին:
Հայկ Մա­րու­թյա­նը իբրև Երևա­նի քա­ղա­քա­պետ մե­ղա­վոր է, ո­րով­հետև բաց ու «դու­խով» խն­դի­րը չի դրել ԱԺ-ի ա­ռաջ ու չի ա­ռա­ջար­կել կամ պա­հան­ջել այն­պի­սի օ­րեն­սդ­րու­թյուն, ո­րով հան­գիստ ու բա­ցա­հայտ՝ ա­ռանց կեղծ պատ­ճա­ռա­բա­նու­թյուն­նե­րի, քա­ղա­քա­պետն ի­րա­վունք ու­նե­նա օ­րենք­նե­րի շր­ջա­նակ­նե­րում սահ­մա­նել նվի­րատ­վու­թյուն­նե­րի, հո­ղա­հատ­կա­ցում­նե­րի օ­րի­նա­կա­նու­թյան, շեն­քե­րի կա­ռու­ցա­պատ­ման փո­փո­խու­թյուն­նե­րը: Չեմ ըն­դու­նում ա­ռար­կու­թյու­նը, որ օ­րենք­ներ կան: Կան, բայց սահ­մա­նա­փակ են: Քա­ղա­քա­պե­տը պար­տա­վոր է հա­վա­սար պայ­ման­ներ ա­պա­հո­վել բո­լո­րի հա­մար: Այ­լա­պես կամ հա­վեր­ժա­կան ար­դա­րա­նա­լու է, կամ դեպ­րե­սիա­յի մեջ է ընկ­նե­լու: Կամ՝ մի քա­նի օ­րով ար­ձա­կուրդ է գնա­լու: Կա այս ա­մե­նի հա­կա­ռակ կողմն էլ. մենք, չգի­տես ին­չու, կար­ծում ենք, որ ար­տա­սահ­ման­ցի ներդ­րող­նե­րը մա­քուր, ազ­նիվ, ար­դար ու հա­մա­րյա սուրբ են, իսկ մեր մե­ծա­հա­րուստ­նե­րը, ա­վե­լի ճիշտ՝ օ­լի­գարխ­նե­րը, մեղմ ա­սած, սրի­կա­ներ են, որ հարս­տա­ցել են մեր հաշ­վին: Մենք բո­լո­րո­վին դեմ չենք, որ նրանք էլ՝ «Հի­սու­սի բար­դույ­թով», բա­ժա­նեն ու­նեց­ված­քը աղ­քատ­նե­րին, ու վերջ: Իս­կա­պես՝ ա­մեն ստ­րուկ ե­րա­զում է ոչ թե ա­զա­տու­թյուն, այլ սե­փա­կան ստ­րու­կը ու­նե­նալ: Իսկ ա­զա­տու­թյու­նը այս պա­րա­գա­յում նշա­նա­կում է, որ սե­փա­կան օ­լի­գարխ­նե­րին էլ պետք է հա­վա­սար վե­րա­բեր­մունք ցույց տալ ու նրանց հա­մար ա­պա­հո­վել ոչ միայն օ­րի­նա­կան դաշ­տում գոր­ծե­լու հնա­րա­վո­րու­թյուն, այլև հա­սա­րա­կա­կան ըն­կա­լում, որ նրանք նույն­պես հայ­րե­նա­սեր են ու հայ­րե­նի­քի հա­մար են աշ­խա­տում: ՈՒ հա­րուստ լի­նե­լը ոչ մեղք է, ոչ հան­ցանք, ոչ ա­պօ­րի­նու­թյուն: Կո­ռուպ­ցիա­յի դեմ կռ­վի, ա­մեն տեղ ու ա­մեն ին­չում կո­ռուպ­ցիոն ռիս­կե­րի ուր­վա­կա­նը նյու­թա­կա­նաց­նե­լով՝ ու՞ր ենք գնում:
Փաս­տա­ցի Հայկ Մա­րու­թյա­նին է վե­րա­դառ­նում սևե­րի ու սպի­տակ­նե­րի իր նե­տած բու­մե­րան­գը, երբ ին­քը սկ­սում է աշ­խա­տել սևե­րի հետ, չեն նե­րում ոչ սպի­տակ­նե­րը, ոչ սևե­րը: Դա­տա­խա­զու­թյու­նը կա­րող է գործ հա­րու­ցել՝ մա­մու­լի հրա­պա­րա­կում­նե­րը ստու­գե­լու հա­մար, ԼՀԿ-ն կա­րող է ԱԺ քն­նիչ հանձ­նա­ժո­ղով ստեղ­ծել, և այլն, և այլն: Բայց այս մթ­նո­լոր­տում հա­զիվ թե ԱԺ-ում որևէ պատ­գա­մա­վոր կամ կու­սակ­ցու­թյուն նա­խա­ձեռ­նի ՏԻՄ մար­մին­նե­րի գոր­ծու­նեու­թյան օ­րեն­սդ­րու­թյան հա­մա­պա­տաս­խա­նե­ցում ի­րա­կա­նու­թյա­նը: Այս մթ­նո­լոր­տում 64-րդա­կան հարց է՝ Հայկ Մա­րու­թյա­նը հրա­ժա­րա­կան կտա՞, թե՞ չի տա: Միևնույն է, նույ­նիսկ ա­վա­գա­նու ար­տա­հերթ ընտ­րու­թյուն­նե­րի ու նոր քա­ղա­քա­պե­տի պա­րա­գա­յում պետք են օ­րեն­սդ­րա­կան լու­ծում­ներ՝ բա­ցար­ձակ թա­փան­ցիկ, հրա­պա­րա­կա­յին ու ան­խո­ցե­լի գոր­ծե­լու հա­մար:
Հրա­պա­րա­կա­յին գոր­ծե­լու մա­սին. ՔՊ պատ­գա­մա­վոր Հայկ Սարգ­սյա­նը ա­ռա­ջար­կում է զին­վո­րա­կան ծա­ռա­յու­թյուն՝ ա­րա­գաց­ված ըն­թա­ցա­կար­գով՝ 1 ա­միս ու պե­տա­կան բյու­ջե 10 մլն դրամ վճա­րե­լով: Միան­գա­մից մի ա­սեք, որ դա­սալ­քու­թյան քա­րոզ է պա­տե­րազ­մող երկ­րում: Մի ա­սեք, որ ան­փորձ է ու չի հաս­կա­նում՝ 1 ամ­սում անհ­նար է ան­գամ կրա­կել սո­վո­րել: Կամ՝ բա­նա­կում ծա­ռա­յելն ինք­նան­պա­տակ չէ. երկ­րի անվ­տան­գու­թյունն է ա­պա­հով­վում: Պարզ­վում է՝ դա … ե­րազ է՝ «Սա իմ ե­րա­զած Հա­յաս­տանն է, որ­տեղ այլևս չի լի­նի պար­տա­դիր զին­վո­րա­կան ծա­ռա­յու­թյուն»,- ա­սել է Հայկ Սարգ­սյա­նը, որ ըն­դա­մե­նը ա­ռա­ջար­կում է ար­տա­սահ­մա­նում գտն­վող զի­նա­պարտ ՀՀ քա­ղա­քա­ցի­նե­րին վե­րա­դառ­նալ հայ­րե­նիք ա­վե­լի շուտ, քան կլ­րա­նա 27 տա­րին, և վճա­րել 10 մի­լիոն դրամ, ո­րից հե­տո ծա­ռա­յել ա­րա­գաց­ված ըն­թա­ցա­կար­գով: Ըն­դա­մե­նը: Նա վս­տահ է, որ 10 մի­լիոն դրա­մը բո­լո­րի հա­մար 10 դրամ վճա­րե­լու պես հեշտ գործ է՝ բա­նա­կը փող է կու­տա­կում, զի­նա­պար­տը չի ծա­ռա­յում: Այս­քա­նից հե­տո առն­վազն հաս­կա­նա­լի չէ, թե ՊՆ-ն ին­չու՞ բա­ցա­սա­կան դիր­քո­րո­շում ու­նի: Մի՞­թե պաշտ­պա­նու­թյան փոխ­նա­խա­րար Գաբ­րիել Բա­լա­յա­նը չի հաս­կա­նում, որ Քլոն­դայք է ա­ռա­ջարկ­վում բա­նա­կին: Ին­չու՞ է հի­շեց­նում, որ զին­վո­րա­կան ծա­ռա­յու­թյան հիմ­քը Սահ­մա­նադ­րու­թյունն է, որ­տեղ գր­ված է, որ յու­րա­քան­չյուր քա­ղա­քա­ցի պար­տա­վոր է մաս­նակ­ցել ՀՀ սահ­ման­նե­րի պաշտ­պա­նու­թյա­նը: «Դա ոչ թե հա­յե­ցո­ղա­կան լիա­զո­րու­թյուն է, այլ պար­տա­վո­րու­թյուն: Զին­ծա­ռա­յու­թյուն չանց­նե­լու հիմ­քե­րը ևս օ­րեն­քով սահ­ման­ված են»: Մի՞­թե ՔՊ պատ­գա­մա­վո­րը ի­րա­վունք չու­նի Սահ­մա­նադ­րու­թյուն շր­ջան­ցե­լու: Մի՞­թե նոր Հա­յաս­տա­նում 1 ա­մի­սը բա­վա­րար չէ 5 ա­միս տևող ու­սում­նա­կան փուլն ա­վար­տե­լու հա­մար: Թե­կուզ՝ ե­րա­զում, բայց 10 մի­լիո­նով: Նրանք այդ­պես են սի­րում Հայ­րե­նի­քը:
Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ
Հ.Գ. Ո՞վ գի­տի՝ ին­չու՞ հան­կարծ Նի­կոլ Փա­շի­նյա­նը Հո­րա­դի­զում խո­սեց հաղ­թա­նակ­նե­րի մա­սին: Ո՞վ է պա­տաս­խա­նա­տու, որ ինչ­պես է­կո­նո­մի­կա­յի նա­խա­րարն է ա­սում՝ տն­տե­սա­կան հե­ղա­փո­խու­թյու­նը Հա­յաս­տա­նում ար­դեն հաղ­թել է, բայց ար­տա­գաղ­թը շա­րու­նակ­վում է, իսկ ներ­գաղ­թում են միայն հն­դիկ­նե­րը: Երբ 2020-ին, ԵԱՏՄ ան­դա­մակ­ցու­թյան պատ­ճա­ռով, հա­րյու­րա­վոր ապ­րան­քա­տե­սակ­նե­րի ներ­մուծ­ման մաք­սա­տուր­քե­րը բարձ­րա­նան, չե՞նք զգա­լու այն մի­լիոն­նե­րի պա­կա­սը, որ բյու­ջե էին մտ­նե­լու, ե­թե Ա­մուլ­սա­րի ոս­կու հան­քի շա­հա­գոր­ծու­մը չդարձ­նեինք մի կա­թիլ մեղ­րի պատ­մու­թյուն: Եվ՝ վա­վե­րաց­նե­լու՞ ենք Ստամ­բու­լյան կոն­վեն­ցիան, թե՞ ոչ: 2020-ը ևս անց­նե­լու է ոչ մի հար­ցի կոնկ­րետ պա­տաս­խան չտա­լու՞ սկզ­բուն­քով: Կամ՝ ան­կա­րո­ղու­թյամբ: Թե՞ միշտ պետք է հաշ­վի առ­նել փո­փո­խա­կան­նե­րի փո­փո­խու­թյան օ­րեն­քը: Մա­նա­վանդ երբ հա­վա­սա­րու­մը կազմ­ված չէ, կամ կազմ­ված է միայն հայտ­նի­նե­րից, իսկ ան­հայտ­ներն ու­նեն ի­րենց հա­վա­սա­րու­մը, որ­տեղ ա­մեն ինչ հայտ­նի է: Ողջ ե­ղեք: Գա­րուն կգա, կբաց­վի վար­դը:
Դիտվել է՝ 3887

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Իրանը նախընտրեց հյուծել, այդ կերպ թուլացնել հակառակորդին

Իրանը նախընտրեց հյուծել, այդ կերպ թուլացնել հակառակորդին

Իրանը բոլոր ժամանակների լավագույն ռազմաստրատեգիա ունեցող, մշակող պետությունն է։
Մեզանից շատերն ակնկալում էին, որ Իրանը հաշված ժամերի ընթացքում պետք է վրեժ լուծի Իսրայելից, մինչդեռ․․․

Սոցցանցային գրառումներ

Թե ոնց էի 12-կիլոյանոց հսկա ձմերուկը տանջվելով հինգերորդ հարկ բարձրացնում
Թե ոնց էի 12-կիլոյանոց հսկա ձմերուկը տանջվելով հինգերորդ հարկ բարձրացնում

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

«Բրոունյան» Նիկոլ, «անբրոուն» Սերժ
«Բրոունյան» Նիկոլ, «անբրոուն» Սերժ

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Երբ դա­նա­կին ու դմա­կին փո­խա­րի­նում են մուրճն ու գան­ձա­նա­կը
Երբ դա­նա­կին ու դմա­կին փո­խա­րի­նում են մուրճն ու գան­ձա­նա­կը
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.