Սկսվե՞ց, թե՞ ավարտվեց

Սկսվեց 2018-ի Հայաստանի սակրալ շաբաթը` Սերժ Սարգսյանն այլևս նախագահ չէ: Ապրիլի 9-ից Մարզահամերգային համալիրուն հրավիրված ԱԺ հատուկ նիստում երդումով սկսվեցին Արմեն Սարգսյանի նախագահական լիազորությունները: Բարի կառավարում: Ամբողջ 6 տարով: Այսօր հրաժարական տվեց ՀՀ կառավարությունը: Իսկ մինչև այդ դեռ նախագահ Սերժ Սարգսյանը ընդունեց դեռ վարչապետ Կարեն Կարապետյանին: Հանդիպման հրապարակային մասում նրանք և իրար գովեցին, և գլուխ գովեցին, թե ինչեր են արվել ու ինչեր են արվելու: Հանուն երկրի: Կարեն Կարապետյանը զեկուցեց կառավարության գործունեության արդյունքները և ընդգծեց, որ կառավարությունը իր բոլոր մակրոխնդիրները կատարել է:

«Մենք շատ լավ ճանապարհ անցանք այս ժամանակահատվածում, բայց պիտի նաև հաշվի առնենք, որ խորհրդարանական ընտրությունների ժամանակ մեր կուսակցությունը ստացել է ժողովրդի վստահության քվեն, և որ կառավարություն ձևավորելու այդ մանդատը ՀՀԿ-ինն է լինելու մինչև 2022 -ը: Իսկ դա նշանակում է, որ երկրի զարգացման պատասխանատվության բեռը լինելու է ՀՀԿ-ի վրա, և ինչ խոսք, առաջին հերթին՝ մեզ վրա. ինձ՝ որպես կուսակցության նախագահի, Ձեզ՝ որպես կուսակցության նախագահի առաջին տեղակալի: Եվ մենք, անշուշտ, պարտավոր ենք շարունակել այն ընթացքը, որ այսօր կա»` պատասխանեց Սերժ Սարգսյանը: Թարգմանաբար` դա նշանակում է.

1. Սերժ Սարգսյանը մնում է վարչապետ:

2. Կարեն Կարապետյանը մնում է առաջին փոխվարչապետ:

3. Կառավարության կազմավորումով զբաղվելու է միայն Սերժ Սարգսյանը` առանց որևէ մեկի հետ խորհրդակցելու` ինչպես միշտ:

Դատելով դրայվոտ վարչապետի անդրայվ ժպիտից` նա համաձայն ու շնորհակալ է: Իվերջո` նա երկու տարբերակ ուներ` շնորհակալություն հայտնել ու վերադառնալ իր անձնական կյանքին ու բիզնեսին` մեկ, և երկու` մնալ ու աշխատել` պահպանելով հետագայում կարգավիճակի փոփոխության հեռանկարը: Կարեն Կարապետյանը ընտրեց երկրորդը: Դժվար է ասել` խաղը դրված է 2022-ի՞ վրա, թե՞ ավելի շուտ կլինեն նրա ակնկալած փոփոխությունները: Իվերջո` ոչ մի երաշխիք չկա և հաստատ այդպես չի էլ լինելու, որ 2018-ի մայիսին նշանակված կառավարությունն ամբողջ կազմով պաշտոնավարի մինչև 2022: Չի բացառվում, որ հիմնական փոփոխությունները լինեն ոչ թե հիմա, այլ 2019-ի հունվարից: Հիմա իրավիճակ սրել պետք չէ ոչ ՀՀԿ-ին, ոչ ՀՅԴ-ին: Ներիշխանական պայքարը այս փուլում կառկախվի: Եվ դա ձեռնտու է բոլորին: Հնարավո՞ր է, որ Կարեն Կարապետյանը ինչ-որ պահից որոշի դուրս գալ պայմանավորվածությունների շրջանակից, որ անդավաճան պահեց 2016-2018-ին, և փորձի խառնվել քաղաքականությանը: Փաստացի` նա անցած երկու տարում էլ` վարչապետ լինելով, կառավարությունում առաջին դեմք չի եղել, դե ֆակտո բոլոր որոշումներն ընդունել է Սերժ Սարգսյանը` միայն դե յուրե այդ իրավասությունը թողնելով Կարեն Կարապետյանին: Նրա համար համարյա ոչինչ չի փոխվում: Իր հավատարմության նոր «երդումը» նա արդեն տվել է. «Ձեր նախաձեռնությամբ նախատեսված և 2030 ծրագիրը, և այն թիրախները, որոնց մենք պետք է հասնենք, իրականում պետք է ամրագրենք, որ շատ հավակնոտ են, իրագործելի: Դա պահանջելու է, իհարկե, քրտնաջան, հետևողական աշխատանք և համարձակություն: Մենք տեսնում ենք այն գրադիենտը և այն ուղղությունները, որով պետք է գնանք առաջ: Կարծում եմ` հետաքրքիր ժամանակահատված է մեզ սպասվում: Մոտակա 3-4 տարիներին, մեր կանխատեսումով, ունենալու ենք որոշակի տնտեսական հաջողություններ, որոնք մեզ հիմք են տալու, որ երկարատև, ֆունդամենտալ, խոր բարեփոխումներ իրագործենք»,-ասել է Կարեն Կարապետյանը: Բայց դա բոլորովին չի նշանակում, որ հավատարիմ է մնալու երդումին, եթե հընթացս պարզվի, որ ինքը չէ Սերժ Սարգսյանի «ընտրյալը» ու ժառանգորդը: Իսկ դա առավել քան հավանական է: Եվ` հնարավոր: Դե ֆակտո Կարեն Կարապետյանը 2 տարում չունեցավ իր թիմը ու կուսակցության մեջ իր համակիրները: Նա եղավ ու մնաց ընտրություններից առաջ երկիր բերված նոր դեմք հին դիրքերում: Ավելին` ստանալով կադրային քաղաքականության մեջ ազատություն` նա կառավարություն բերեց բացահայտ անկարող անձանց, որ հրապարակային ձախողեցին իրենց ոլորտների կառավարումը: Խոսքը միայն առողջապահության սկանդալային նախարարին չի վերաբերվում իր նույնքան սկանդալային որոշումներով: Նա չկարողացավ կառավարության միասնական քաղաքականության մեջ ներգրավել ՀՅԴ-ի նախարարներին: Ուստի` ինքնուրույնության բռնկման նրա ռեսուրսները լինելու են զուտ արտաքին` ռուսական ուղղությամբ: Նրա հանդգնությունը ու հնարավորությունները չեն ների մտնել նախկին նախագահների խաղի մեջ կամ խաղեր տալ նրանց կառավարած ընդդիմության հետ:

Քաղաքականություն վերադառնալու Ռոբերտ Քոչարյանի ռեսուրսը սպառված է, առավելագույնը նա կարող է «փչացնել» տոնական տրամադրությունը և «աշխատանքային» մթնոլորտը, բայց ոչ ավելին: Լևոն Տեր-Պետրոսյանը այդ ցանկությունն էլ չունի: Փաստացի` այսօր Հայաստանը փակեց երեք նախագահների էջը` թողնելով բազում անպատասխան հարցեր այդ էջերում:

Անահիտ ԱԴԱՄՅԱՆ

Հ.Գ. Կառավարությունը հրաժարական տվեց, բայց ժամանակավոր կպաշտոնավարի մինչև ապրիլի 17-ը` սակրալ շաբաթում ոչինչ չի փոխվի: Հետո էլ` մինչև 2022-ը, քանի դեռ «երկրի զարգացման պատասխանատվության բեռը լինելու է ՀՀԿ-ի վրա»` ինչպես Կարեն Կարապետյանին խոստացավ Սերժ Սարգսյանը:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ