Հայաստանի հատկապես մանր առևտրականների շրջանում հաճախ եմ նկատել, որ դիտում ու քննարկում են թուրքական հեռուստասերիալներ, երբեմն նույնիսկ կախվածություն է առաջանում դրանց բովանդակությունից։
Արդյոք Հունգարիայի վարչապետ Վիկտոր Օրբանը, թեկուզ ոչ հրապարակային, մտահոգություն հայտնե՞լ է Գուրգեն Մարգարյանին կացնահարող Ռամիլ Սաֆարովին Ադրբեջան արտահանձնելու վերաբերյալ։
Աշխարհի ամենաժողովրդավարական երկիր Շվեդիան, երկիր, որտեղ առաջին անգամ հիմնադրվել է օմբուդսմենի (մարդու իրավունքների պաշտպան) հաստատությունը, Թուրքիային է հանձնում Շվեդիայում ապաստան հայցած քուրդ այլախոհին։
44-օրյա ադրբեջանա-թուրքական պատերազմից հետո Թուրքիան որոշեց, որ Ստամբուլյան կոնվենցիան չեղարկելու ճիշտ «ժամանակն» է (ինչն արվեց 2021 թ. մարտի 19-ին), թեպետ, իբր այդ կոնվենցիայի հետևողական ջատագովներից էր:
Ստի և կեղծիքի հեղափոխությամբ գալով իշխանության, որոշ ժամանակ անց, վարչապետ կոչեցյալը, օգտվելով իշխանական լծակներից, չառարկեց ՄԻԵԴ հարցադրումներին, ապա, հանձնարարելով իրեն ենթակա դատախազությանն ու դատավորին, ինքնարդարացվեց։
Երբ հիշում եմ 2018 թվականի «հեղափոխական» հեղաշրջողների ու ոգևորվածների, Նիկոլի ծննդյան օրը սպիտակ վերնաշապիկներով հրապարակ վազող ու տրնգի տվողների և քաղաքական ներկա ընդդիմադիր համարվողների ու նրանց ծարավը ջրողների դեմքերը հիմա, նմանեցնում եմ շատ փչած ու հետո սմքած փուչիկի՝ ճմրթված, օգտագործված ու դեն նետված:
Երևան քաղաքի մի շարք կարևոր խնդիրների մասին
Երևանում ամենալուրջ խնդիրներից մեկն այսօր, թերևս, տրանսպորտային հաղորդակցության շատ տխուր վիճակն է, որի անբաժանելի մասն է ոչ միայն մեծ ավտոբուսների պակասը, այլև փողոցների անցանելիությունը։
Ալմա-Աթայի 1991 թ. դեկտեմբերի 21-ի հռչակագրում, այո, ամրագրված է տարածքային ամբողջականությունը և գոյություն ունեցող սահմանների անխախտելիությունը: Բայց բազմիցս ենք ընդգծել, որ տարածքային ամբողջականությունից խոսում և դրանով փորձում են սահմանափակվել, վերջակետ դնել միայն ազգային ինքնորոշման իրավունքը բռնությամբ լռեցնելու սիրահարները:
Եվս մեկ անգամ ապացուցվում է, որ բոլոր չարիքների հիմքում տգիտությունն է:
Համոզված եմ, որ այս ամենը կանցնի կգնա, բայց ամոթի, մեղքի զգացումները մեզ դեռ երկար չեն լքելու: