ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփի անցումային թիմում ամենաազդեցիկ անձ համարվող գործարար Իլոն Մասկը և ՄԱԿ-ում Իրանի մշտական ներկայացուցիչ Ամիր Սաիդ Իրավանին Նյու Յորքում քննարկել են Վաշինգտոնի ու Թեհրանի հարաբերություններում լարվածությունը նվազեցնելու ուղիները։ Նրանք դրական են որակել բանակցությունները և ասել, որ սա «լավ նորություն» են համարում։               
 

Ինչո՞ւ Օսկանյանը

Ինչո՞ւ Օսկանյանը
12.03.2013 | 01:22

ԲՀԿ-ի որոշումը` Երևանի ավագանու ընտրություններին «Օսկանյանով գնալու» առնչությամբ, որքան սպասված, նույնքան վիճարկելի է, անկախ նրանից, «ընտրվելու» և «հաղթելու» դեպքում Օսկանյանը ցանկանալո՞ւ է աշխատել «մեր» (կամ` «ձեր»), իմա` քաղաքապետ, թե՞ ոչ:
Հարցն այլ է. Սերժ Սարգսյանի համաժամանակյա շախմատային «պարտիաների», արևմտյան-րաֆֆիական տեխնոլոգիաների կողքին ի՞նչ այլընտրանք է առաջարկում ԲՀԿ-ն, և արդյո՞ք մրցակցային է Օսկանյանն այս փուլում: Հասկանալի է.
ա) Օսկանյանը «դրվել» է ոչ թե կուսակցական առաջնահերթություններից ելնելով, այլ որ ԲՀԿ-ն «մարդ» չունի: ԲՀԿ-ն, որպես մարդ-կուսակցություն, մշտապես «կադրային» դեֆիցիտի մեջ է, Արսենյանն էլ էնտեղ չցանկացավ ԲՀԿ «գրվել»:
բ) Օսկանյանը հարմար էր այնքանով, որ ԲՀԿ-ի արմատական թևը բավականին դժգոհ էր Ծառուկյանից և նրա խնամու` ԲՀԿ-ի «վրա» արված փորձարկումներից, կուսակցությունը բարեփոխելու պլատֆորմ էր առաջարկվել, որպեսզի նախագահական ընտրություններին չմասնակցելու պատճառով իսպառ կորսված «խարիզման» չկազմալուծի կուսակցությունն իսպառ: «Ռեժիսորներն» այս անգամ առաջնայնությունը տվեցին արմատական թևին, ինչը ձեռնտու էր նաև «փորձարարին»: Չնայած չպետք է բացառել, որ մի գեղեցիկ օր կպարզվի` լիքը մարդիկ ԱԺ ԲՀԿ ֆրակցիայից, կուսակցությունից դուրս գալու դիմումներ են գրել:
գ) Օսկանյանը հարմար-կոմպրոմիսային ֆիգուր է թե՛ գեոքաղաքական, թե՛ ներքաղաքական առումով, մանավանդ «արևմտյան պակետ» համարվող Րաֆֆու կողքին: Մյուս կողմից էլ, թե՛ դաշնակցականների, թե՛ ՀԱԿ-ի, որ շատ մտածենք` նա՛և «Ժառանգության» տեսանկյունից ընդունելի-միասնական ֆիգուր էր: Առաջ անցնելով ասենք` չի կայանալու ընդդիմադիր միասնականությունը: Րաֆֆին չի միանալու ԲՀԿ-ին: «Տերերը» չեն թողնելու. հազիվ կարեցան ԲՀԿ-ն իզգոյացնելով պոկում ապահովել նրա համար. հավաքած ռեսուրսը քամուն չեն տա:
Այսքանը համարենք Օսկանյանի թեկնածության «հմայքները»: Հիմա` «անտիհմայքների» մասին. Օսկանյանն անչափ խոցելի է` մի շարք առումներով:
ա) Անցնում է փողերի «լվացման» միջով. ամեն րոպե կարող է ակտիվացվել սույն գործը, ընդ որում, նոր անունների ներառմամբ. մեր տեղեկություններով` այդ «գործին» բավականին հետաքրքիր «այլ» անուններ էլ են առնչվում: Իհարկե, կարելի է տեխնոլոգիա բանեցնել, այդ ակտիվացումը համարել քաղաքական հալածանք, շահել «դիվիդիներ», այնուհանդերձ, այդ ամենը կաշխատեր, եթե ասպարեզում չլիներ Րաֆֆի Հովհաննիսյանը:
բ) Պրոբլեմներ կան Օսկանյանի որդիների մասով ևս. վրաերթ, վեճ-կռիվ` սրճարաններից մեկի մոտ: Նույնիսկ տիկին Նանին Դիլիջանի մանկապարտեզներից մեկի հետ կապված «հարցեր» ուներ. սրանք ևս կարող են ակտիվացվել:
գ) Օսկանյանի «կողքին» կա երկրորդ նախագահի անտեսանելի ուրվագիծը. հասարակությունը դեռ պատրաստ չէ այդ «ուրվագծմանը»:
դ) Քաղաքապետի ընտրությունները որքան քաղաքական, նույնքան կենցաղային-կազմակերպչական են, և պարոն Օսկանյանին ապագա քաղաքապետ տեսնելու համար առնվազն շատ մեծ երևակայություն է պետք, որովհետև մայրաքաղաքը նախ և առաջ տնտեսություն է, ենթակառուցվածք, և երևանցին առաջին հերթին ցանկանում է իր հոգսերի լուծումը տեսնել թեկնածուի մեջ (օրինակ, մեր թաղը «կանալիզացիա» չունի, որոշել ենք ընտրել նրան, ով կոյուղի «գցելու» ռեալ քայլեր կանի. թող դա լինի Օսկանյանը` ընտրո՛ղ ենք):
ե) Եվ վերջապես, Օսկանյանն ընտիր «խարիզմա» էր` ընդդիմադիր էլեկտորատը երկատելու համար:


Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2615

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ