Քաղաքում մի քանի ժամով անջատվեցին տրամվայի ու տրոլեյբուսի հոսանքատար գծերը

Սասունցի Դավթի արձանը Երևանի կայարանամերձ հրապարակում տեղադրվեց 1959 թվականի նոյեմբերին: Տեղանքը ցանկապատվել էր: Սկզբնապես բերվել էին մի քանի հսկայական քարաբեկորներ, որոնցից յուրաքանյուրը կշռում էր 6-ից մինչև 12 տոննա: Քարհատները դրանց վրա խոր անցքեր էին բացում, որոնց ներսում տեղադրվում էին երկաթե պտուտակաձողերը: Աշխատանքն ընթանում էր գիշեր ու ցերեկ: Մշտապես շինհրապարակում էին քանդակի հեղինակ Երվանդ Քոչարն ու շինարարության պետ Հովիկ Շահապունին: Պատվանդանի ու ավազանի կառուցումից հետո նոր միայն պիտի բերվեր արձանը, որ վաղուց պատրաստ էր ու գտնվում էր կոմունալ տնտեսության վարչության արհեստանոցում: Դավթի արձանը 6 մետր 30 սանտիմետր բարձրությամբ էր: Առաջին դեպքն էր, երբ արձանը ոչ թե պիտի հատվածների բաժանվեր ու հավաքվեր տեղում, այլ տեղափոխվելու և տեղադրվելու էր ամբողջությամբ: Այդ նպատակի համար տրամադրվեց 15 տոննայանոց ավտոլծակ: Քաղաքում մի քանի ժամով անջատվեցին տրամվայի ու տրոլեյբուսի հոսանքատար գծերը:

Նախատեսված էր, որ արձանի բացումը պիտի կայանա նոյեմբերի 29-ին: Նոյեմբերի 27-ի գիշերը Սասունցի Դավիթը ուղղություն վերցրեց դեպի իր հիմնական հանգրվանը: Պահպանվել է մի լուսանկար, թե ինչպես են քանդակը գիշերով տեղափոխում: Սակայն առաջացան որոշակի խնդիրներ, և Քոչարի գլուխգործոցի բացումը կայացավ 1959 թ. դեկտեմբերի 3-ին, ժամը 16:00-ին: Արձանը ծածկող ճերմակ քողը իջեցրեցին երկու դպրոցականներ:

Հ.Գ. Ի դեպ, շրջանառվող այն լուրերը, թե իբր իշխանություններն արձանի բացման օրը գաղտնի էին պահում, որ մեծ բազմություն չհավաքվի, բացարձակ կեղծիք է: Հայկական թերթերը, ռադիոն, հեռուստատեսությունը օրեր շարունակ ինֆորմացրել են ինչպես աշխատանքների ընթացքի, այնպես էլ հանդիսավոր արարողության մասին: Որևէ մեկի համար որևէ խոչընդոտ չի ստեղծվել:

Հովիկ Չարխչյան

Մեկնաբանություններ