ՈՒղիղ ութ տարի առաջ այս օրը հերոսական Արցախը կրկին հայտնվել էր պատերազմի ամենակուլ բոցերի մեջ։ Հայոց բանակը ռազմաճակատի ողջ երկայնքով կենաց-մահու պայքար էր մղում գերժամանակակից զենքերով զինված թշնամու դեմ ամեն մի թիզ հողի համար...
Հարգելի ընկերներ, այս օրերին հանրության տարբեր շրջանակներում բուռն քննարկում է գնում Տավուշի մարզի 4 գյուղերի ճակատագրի շուրջ։
Հաշվի առնելով այդ հանգամանքը` ձեր ուշադրությանն եմ ներկայացնում իմ` մի հատված 2013 թվականին հրատարակված «Վլադիմիր Մովսիսյան. կյանքը և գործը» մենագրությունից:
Առաջ, եթե ձկան խանութ էր, ուրեմն՝ վերջ, հավերժ ձկան խանութ էր. ծնվում էիր՝ ձկան խանութ էր, մեռնում էիր՝ ձկան խանութ էր։ Գիտեիր, որ Թութմոս II փարավոնի ժամանակներից ձկան խանութը եղել է ու կմնա մինչև գիտական կոմունիզմի հաղքանակը։
Իհարկե պատմության վերաբերյալ չնչին գիտելիք ունեցողներն իսկ գիտեն, հիշում են, թե ով էր Չեմբեռլենը և ինչպիսի խայտառակ, դրամատիկ, ողբերգական արդյունքներ գրանցեց Մեծ Բրիտանիայի այդ պատուհաս վարչապետը։
Ավարտվում էր 2009 թվականը։ ՀՀ ՊՆ հաստիքների վերանայման ու կառուցվածքային հերթական փոփոխությունների հետևանքով ժամանակավորապես հայտնվել էի Նուբարաշենում տեղակայված` Մայրաքաղաքային «Հատուկ գնդում»։
Էսօր դեղատանը հերթիս էի սպասում, դեղատան երկու աշխատողները սպասարկում էին երկու հաճախորդի, մեկը տեղացի էր, մյուսը՝ Արցախից տարհանված, երկուսն էլ՝ տանջված, ջուրն ընկած ու թևաթափ...
Թեհրանում սպանվել է ՀԱՄԱՍ-ի քաղաքական բյուրոյի ղեկավար Իսմայիլ Հանիան, ով Թեհրանում էր գտնվում նորընտիր նախագահ Մասուդ Փեզեշքիանի երդմնակալության արարողությանը մասնակցելու համար։
Փաստը, որ ահաբեկչությունը կատարվել է հենց Թեհրանում, իսկ կատարող կողմ այս պահին համարում են Իսրայելին, արդեն իսկ հարվածի տակ է դնում Իրանի հեղինակությունը, ինչպես նաև ստեղծում է լրջագույն անվտանգային ռիսկեր...