Ո՞րն է մեր հե­քիա­թը

Շնոր­հա­վո­րում եմ՝ դուք դուրս եք ե­կել հա­տուկ դրու­թյու­նից ու ապ­րում եք կա­րան­տի­նի պայ­ման­նե­րում: Մինչև 2021-ի հուն­վա­րի 11-ը՝ հաս­տատ: Ի՞նչ է փոխ­վել: Ա­մեն ինչ: Ա­վե­լի ստույգ՝ ո­չինչ: Ճա­նա­պարհ­նե­րը բաց են, բայց… գնա­լու տեղ չկա: Կո­րո­նա­վի­րու­սը չի նա­հան­ջում: Երկ­րորդ ա­լիքն է Մեծ Բրի­տա­նիա­յում, Ավ­ստ­րիա­յում, Ֆրան­սիա­յում, Վրաս­տա­նում, Ի­րա­նում, Իս­րա­յե­լում: Նույն վի­ճա­կում է նո­յեմ­բե­րին նա­խա­գա­հա­կան ընտ­րու­թյուն­նե­րի գնա­ցող ԱՄՆ-ը:
Եվ­րո­պա­ցի­ներն ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րից ա­րագ ուշ­քի ե­կան կո­րո­նա­վի­րու­սի ա­ռա­ջին ա­լի­քից: Հին աշ­խար­հի եր­կր­նե­րը վե­րա­նա­յում են մռայլ գնա­հա­տա­կան­ներն ու հպարտ զե­կու­ցում վե­րա­կանգ­նու­մի մա­սին, բայց տն­տե­սա­գետ­նե­րը նա­խազ­գու­շաց­նում են, որ տն­տե­սու­թյան վե­րա­գոր­ծար­կու­մը կա­րող է ֆալս­տարտ լի­նել: Տն­տե­սա­գետ­նե­րը տես­նում են, որ գոր­ծա­րար կյան­քի բուռն հոր­ձան­քը, որ լոկ­դաու­նից հե­տո փոր­ձում էր բո­լոր ճեղ­քե­րով հոր­դել, ա­րագ կորց­նում է ու­ժը: Գար­նան կա­րան­տի­նից տան­ջա­հար եվ­րո­պա­ցի­նե­րը ամ­ռա­նը հան­գս­տա­ցան, տն­տե­սու­թյու­նը վե­րա­կան­գն­վեց, տե­ղա­շար­ժը մե­ծա­ցավ, և... վե­րա­դար­ձավ վա­րա­կը, նրա հետ էլ՝ նոր լոկ­դաու­նի ուր­վա­կա­նը: Նոր սահ­մա­նա­փա­կում­ներ են մտց­վում, և հայտ­նի չէ՝ ի՞նչ է հե­տո լի­նե­լու, երբ հի­վան­դա­նոց­նե­րում մե­ծա­նում է հի­վանդ­նե­րի թի­վը: Կո­րո­նա­վի­րու­սի վե­րա­դար­ձով վե­րա­կանգ­նու­մի լից­քը գրե­թե սպա­ռում է ի­րեն: Եվ­րո­պա­ցի­նե­րը մեծ հույս­ներ էին կա­պում 2020-ի վեր­ջին ե­ռամ­սյա­կի՝ հոկ­տեմ­բեր-դեկ­տեմ­բե­րի հետ, բայց… նրանց ոտ­քի տակ ա­մուր հո­ղը չէ, այլ հար­ցում­նե­րի ե­րե­րուն տվյալ­նե­րը: Նոր­մալ կյան­քին վե­րա­դար­ձը հար­ցա­կա­նի տակ է՝ վա­րա­կի նոր բռն­կում­նե­րի և սահ­մա­նա­փա­կում­նե­րի պատ­ճա­ռով, ո­րով եվ­րո­պա­ցի­նե­րը փոր­ձում են կան­խել լոկ­դաունն աշ­նանն ու ձմ­ռա­նը՝ տն­տե­սու­թյու­նը պար­զա­պես չի ձգի: Հո­ռե­տես­նե­րը վա­խե­նում են կո­րո­նա­վի­րու­սի երկ­րորդ ա­լի­քից, և գի­տեն, որ պե­տա­կան ա­ջակ­ցու­թյունն այլևս չի կա­րող նախ­կին ծա­վալ­ներն ու­նե­նալ՝ ֆի­նանս­ներ չկան: ԵՄ եր­կր­ներն ար­դեն խոս­տա­ցել են 5 տրի­լիոն եվ­րո բիզ­նե­սին ու քա­ղա­քա­ցի­նե­րին, նույ­նիսկ հա­րուստ Եվ­րո­պա­յի հա­մար մեծ գու­մար է՝ ՀՆԱ-ի 1/3-ից ա­վե­լին: Եվ­րո­պան դեռ խու­սա­փում է գոր­ծազր­կու­թյան, զանգ­վա­ծա­յին սնան­կա­ցում­նե­րի ու տն­տե­սու­թյան լիա­կա­տար փլու­զու­մի վտան­գից: Մենք Եվ­րո­պա չենք ու ԵՄ քա­ղա­քա­կա­նու­թյան շր­ջագ­ծից դուրս ենք: Ա­վե­լորդ է նույ­նիսկ հարց­նել, թե ԵԱՏՄ-ն ի՞նչ հա­կաճգ­նա­ժա­մա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն է վա­րում՝ ա­մեն եր­կիր թողն­ված է ինք­նու­րույն նա­վար­կու­թյան: Իր գո­յու­թյան տա­րի­նե­րին ԵԱՏՄ-ն չի ձևա­վո­րել այն­քան ա­մուր տն­տե­սա­կան կա­պեր, որ մե­կի փլու­զու­մը փլու­զի մյուս­նե­րի տն­տե­սու­թյու­նը: Փաս­տա­ցի՝ ԵԱՏՄ եր­կր­նե­րը ոչ թե մի­մյանց հետ են գոր­ծակ­ցում տն­տե­սա­պես, այլ՝ Ռու­սաս­տա­նի հետ ա­ռան­ձին-ա­ռան­ձին: Իսկ Ռու­սաս­տա­նը կո­րո­նա­վի­րու­սից ա­ռաջ էլ, հի­մա էլ, հե­տո էլ ու­նի ու­րույն քա­ղա­քա­կա­նու­թյուն ա­մեն երկ­րի հետ: Եվ բա­զում հար­ցե­րում նրա օգ­նու­թյու­նը չխան­գա­րելն է, ո­րին դժ­վար է հաս­նել: Կամ էլ՝ հետ­խոր­հր­դա­հին տա­րած­քի հան­րա­պե­տու­թյուն­նե­րի աշ­խա­տու­ժը ի­րենց եր­կր­նե­րից հա­նե­լը և Ռու­սաս­տա­նում կենտ­րո­նաց­նե­լը՝ լու­ծե­լով սե­փա­կան ժո­ղովր­դագ­րա­կան ծանր խն­դիրն ու է­ժան, եր­բեմն ո­րա­կյալ աշ­խա­տու­ժի ա­պա­հո­վու­մով սե­փա­կան տն­տե­սու­թյան պահ­պա­նու­մը, թույլ տա­լով գաս­տեր­բայ­տեր­նե­րին տրանս­ֆերտ­նե­րի մի­ջո­ցով ըն­տա­նիք, տուն-տեղ պա­հել, բայց ար­գե­լե­լով նպա­տա­կա­յին ներդ­րում­նե­րը իր տա­րած­քից դուրս: Այս­տեղ տն­տե­սա­կան ճգ­նա­ժա­մը ԵԱՏՄ-ի օգ­նու­թյամբ հաղ­թա­հա­րե­լու հե­քիաթն ա­վարտ­վում է: ԵՄ-ի՝ օգ­նու­թյամբ՝ նույն­պես: ԱՄՆ-ի՝ ա­ռա­վել ևս: Դո­նալդ Թրամ­փը բո­լոր ռե­սուրս­նե­րը, ա­ռա­վել ևս ֆի­նան­սա­կան, կենտ­րո­նաց­րել է տն­տե­սու­թյու­նը վե­րա­կանգ­նե­լու, գոր­ծազր­կու­թյու­նը կր­ճա­տե­լու, ար­տադ­րու­թյու­նը վե­րա­բա­ցե­լու վրա, որ ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րը հա­վա­տան, թե միայն ին­քը կա­րող է Ա­մե­րի­կան պա­հել-պահ­պա­նել, ոչ թե դե­մոկ­րատ Ջո Բայ­դե­նը, ու վե­րընտ­րեն ի­րեն՝ բո­լոր ժա­մա­նակ­նե­րի ու ժո­ղո­վուրդ­նե­րի հույս-ա­պա­վեն մի­լիար­դա­տեր Դո­նալդ Թրամ­փին: Ի՞նչ պա­տաս­խան կտան ա­մե­րի­կա­ցի­նե­րը նրա ե­րազ­նե­րին, կի­մա­նանք նո­յեմ­բե­րի 4-ին: Բայց դա ևս հե­քիաթ է, որ մե­րը չէ:
Իսկ մենք ընդ­հան­րա­պես հե­թիաթ ու­նե՞նք, թե՞ մե­րը միայն ա­նեկ­դոտ է: Օ­րի­նակ՝ ա­նեկ­դոտ չէ՞ նոր ու­սում­նա­կան տար­վան նա­խա­պատ­րաստ­վե­լու ԿԳՄՍ ու­ղե­ցույ­ցը: Ի՞նչ ար­ժե միայն 30000 ու­սու­ցիչ­նե­րի հա­մա­ժա­մա­նա­կյա թես­տա­վոր­ման հրա­հան­գը, ի­մա՝ ան­խու­սա­փե­լի են կու­տա­կում­նե­րը պո­լիկ­լի­նի­կա­նե­րում, ի­մա՝ մեկ հի­վանդ լի­նի, վա­րա­կը ուս­տա­րին չսկս­ված՝ տա­րած­վե­լու է:

Կամ էլ՝ ԿԳՄՍ-ն դա­րի գյուտն է ա­րել, որ տես­տա­վո­րու­մը հա­վա­սար է կո­րո­նա­վա­րա­կի բուժ­ման ու հա­կա­մար­մին­նե­րի ա­ռա­ջաց­ման: Ե­թե ու­զում են կան­խել հնա­րա­վոր ա­նախ­տա­նիշ հի­վանդ ու­սու­ցիչ­նե­րի մուտ­քը դպ­րոց, ին­չու՞ հա­կա­մար­մին­նե­րի թեստ չեն ա­նում: Կամ՝ ու­սու­ցիչ­նե­րը միայն ի­րա­րի՞ց են վա­րակ­վե­լու, իսկ ա­շա­կերտ­ներն ին­չու՞ չեն թես­տա­վոր­վում: Շա՞տ են: Կամ՝ ի՞նչ է նշա­նա­կում ա­մեն ա­ռա­վոտ դպ­րոց մտ­նե­լիս ա­շա­կերտ­նե­րի ջեր­մա­չա­փու­մը, ինչ­պե՞ս է կա­տար­վե­լու՝ դպ­րո­ցը պի­տի ա­շա­կերտ­նե­րի թվով ջեր­մա­չա­փեր գնի՞, թե՞ ա­շա­կերտ­նե­րը մեկ ժամ շուտ պի­տի գնան, որ հասց­նեն ջեր­մա­չափ­վել: Հա­վե­լյալ կու­տա­կում­նե­րի այս պար­տադ­րան­քը չի՞ նպաս­տե­լու վա­րա­կի տա­րած­մա­նը: Ար­տա­կարգ դրու­թյու­նից՝ կա­րան­տին անց­ման շր­ջա­նում փաս­տա­ցի խա­ղի կա­նոն­նե­րը չեն փոխ­վում՝ կո­րո­նա­վա­րա­կի դեմ պայ­քա­րի միակ ու ան­խախտ մի­ջո­ցը մնում է նո­րին մե­ծու­թյուն ԴԻ­ՄԱ­ԿԸ: Այդ­պես էլ Հա­յաս­տա­նում չգի­տակց­վեց, որ պե­տու­թյունն ու­նի ԿԱՆ­ԽԱՐ­ԳԵ­ԼԻՉ պար­տա­վո­րու­թյուն: Կամ՝ գի­տակց­վեց, բայց պա­հան­ջում է ԿԱԶ­ՄԱ­ԿԵՐ­ՊՈՒՄ, իսկ դա թե ար­ձա­կուրդ­ված նա­խա­րա­րի, թե լիա­զո­րու­թյուն­նե­րը հանձ­նած պա­րե­տի, թե վար­չա­պե­տի ու­ժե­րից վեր էր: Ա­վե­լի հեշտ է մե­ղադ­րել հպարտ հա­յե­րին, որ ան­կար­գա­պահ ու ան­հաս­կա­ցող են, ուս­տի՝ մե­ղա­վորն ի­րենք են, որ վա­րակ­վում են ու մեռ­նում: Ա­մեն ա­ռա­վոտ, ժա­մը 11-ին հրա­պա­րակ­վում են հի­վան­դա­ցած­նե­րի, թես­տա­վոր­ված­նե­րի, մա­հա­ցած­նե­րի ու բուժ­վող­նե­րի թվե­րը: ՈՒ՝ իշ­խա­նու­թյու­նը հայ­տա­րա­րում է, որ գոր­ծում է ա­ռա­վե­լա­գույնս թա­փան­ցիկ: Բայց՝ ա­ռա­վե­լա­գույնս ան­տե­ղյակ է, թե ի­րա­կա­նում քա­նի՞ կո­րո­նա­վի­րու­սա­կիր ու կոն­տակ­տա­վոր կա երկ­րում: Քա­նի՞ ա­նախ­տա­նիշ ու ախ­տա­նի­շա­վոր հի­վանդ է ե­ղել, որ ոչ մի տեղ չի ար­ձա­նագր­վել որ­պես կո­րո­նա­վի­րու­սա­կիր, հետևա­բար՝ ստիպ­ված է ե­ղել ան­ձամբ հո­գալ բուժ­ման ծախ­սե­րը, որ սկս­վում են 100 000 դրա­մից ամ­սա­կան, ա­վարտ­վում ե­ռա­կի-քա­ռա­կիով՝ նա­յած հի­վան­դու­թյան ըն­թաց­քին: Այդ ծախ­սե­րը պե­տու­թյու­նը չի հո­գում, մինչ­դեռ ԱՄՆ-ից, ԵՄ-ից. ՀԲ-ից, ԱՀԿ-ից, մի­ջազ­գա­յին ու ֆի­նան­սա­կան կա­ռույց­նե­րից ստա­նում է նպա­տա­կա­յին օգ­նու­թյուն­ներ, ո­րոնց ծախս­ման հե­տա­գի­ծը գի­տի միայն Ար­սեն Թո­րո­սյա­նը: Մինչև այ­սօր ա­ռող­ջա­պա­հու­թյան նա­խա­րա­րու­թյու­նը հրա­պա­րա­կել է միայն 9.381.975.858 հան­րա­գու­մա­րա­յին թի­վը՝ մինչև օ­գոս­տո­սի 1-ը ՀՀ-ում կո­րո­նա­վի­րու­սա­յին հա­մա­վա­րա­կի (COVID-19) կան­խար­գել­ման, վե­րահ­սկ­ման, բուժ­ման և այլ հա­մա­լիր մի­ջո­ցա­ռում­նե­րի շր­ջա­նակ­նե­րում ի­րա­կա­նաց­ված փաս­տա­ցի ծախ­սե­րի մա­սով՝ ի­րա­զե­կե­լով, որ ծախ­սեր ա­րել են նաև այլ գե­րա­տես­չու­թյուն­ներ։ 9 կե­տե­րից ոչ մե­կի բաց­ված­քը հայտ­նի չէ, օ­րի­նակ՝ վե­րապ­րո­ֆի­լա­վոր­ված բժշ­կա­կան կենտ­րոն­նե­րի պահ­պան­մա­նը հատ­կաց­վել է 2.258.676.043 դրամ, բազ­մապ­րո­ֆիլ բժշ­կա­կան կենտ­րոն­նե­րին վճա­րում­նե­րը (պայ­մա­նագ­րա­յին գնե­րով) ե­ղել են 144.116.000 դրամ, պարգևատ­րու­մը Covid-19-ի շր­ջա­նակ­նե­րում՝ 760.948.184, ժա­մա­նա­կա­վոր մե­կու­սա­րան­նե­րի պահ­պան­ման ծախ­սե­րը՝ 393.021.823, պաշտ­պա­նիչ մի­ջոց­նե­րով հա­գեց­վա­ծու­թյու­նը՝ 854.473.744, դե­ղո­րայ­քի և ԲՆԱ հա­գեց­վա­ծու­թյու­նը՝ 1.432.579.185, բժշ­կա­կան սար­քա­վո­րում­նե­րով հա­գեց­վա­ծու­թյու­նը՝ 2.561.464.348, բժշ­կա­կան կենտ­րոն­նե­րի վե­րա­նո­րո­գու­մը՝ 776.334.303, այլ պե­տա­կան մար­մին­նե­րի հա­մար գնում­նե­րը՝ 200.362.229: Եվ այս կե­տե­րից ո՞ր մեկն է «թաքց­նում» ա­նախ­տա­նիշ կամ տա­նը բուժ­ված հի­վանդ­նե­րի բուժ­մա­նը հատ­կաց­ված պե­տա­կան ծախ­սե­րը: Թերևս՝ ոչ մե­կը: Նման կետ չի էլ նա­խա­տես­վել: Փո­խա­րե­նը պե­տու­թյու­նը, ան­կախ աշ­խա­տան­քով ա­պա­հո­վում է, թե ոչ, ակ­տի­վո­րեն բարձ­րաց­նում է հար­կերն ու պա­հան­ջում տու­գանք­ներ վճա­րել՝ դի­մակ չկ­րե­լու կամ սխալ կրե­լու հա­մար: ՈՒ սա է կո­րո­նա­վի­րու­սի մա­սին մեր հե­քիա­թը, ա­վե­լի ստույգ՝ ա­նեկ­դո­տը:

Եվ­րո­պա­յի շատ եր­կր­նե­րում ու Ռու­սաս­տա­նում իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը լոկ­դաու­նի ժա­մա­նակ վճա­րել են ձեռ­նար­կու­թյուն­նե­րի աշ­խա­տա­կից­նե­րին՝ կան­խե­լով գոր­ծազր­կու­թյան ա­ճը, ա­պա­հո­վե­լով մարդ­կանց ապ­րուս­տը և գնո­ղու­նա­կու­թյու­նը, հետևա­բար՝ սպառ­ման պա­հան­ջար­կը: Գեր­մա­նիան խոս­տա­ցել է նվա­զա­գույ­նը մեկ տա­րի պահ­պա­նել պե­տա­կան ա­ջակ­ցու­թյու­նը, ա­վե­լի աղ­քատ եր­կր­նե­րը փա­կում են չաշ­խա­տող ձեռ­նար­կու­թյուն­նե­րը: Նրանց ծախ­սերն ա­ճում են՝ ներդ­րում­նե­րի պտուղ­նե­րի փո­խա­րեն նրանք պարտ­քեր են թող­նում ժա­ռանգ­նե­րին: Մենք՝ նույն­պես: Եվ­րո­պա­ցի­նե­րը ստեղ­ծել են «զոմ­բի բիզ­նես» հաս­կա­ցու­թյու­նը՝ երբ աշ­խա­տան­քի ար­դյու­նա­վե­տու­թյու­նը տն­տե­սու­թյան մեջ ներ­դր­ման պայ­ման­նե­րում ան­կում է ապ­րում, որ դան­դա­ղեց­նում է վե­րա­կանգ­նու­մը ու ձևա­վո­րում զոմ­բի բիզ­նես՝ քա­մե­լով հար­կա­տու­նե­րի գու­մար­նե­րը: Հա­կաճգ­նա­ժա­մա­յին պե­տա­կան ա­ջակ­ցու­թյու­նը և հե­տաձգ­ված սնան­կա­ցում­նե­րը կա­րող են զոմ­բիաց­նել յու­րա­քան­չյուր վե­ցե­րորդ ըն­կե­րու­թյուն: Բան­կիր­նե­րը վա­խե­նում են, որ երբ զոմ­բի­նե­րը զրկ­վեն ա­ջակ­ցու­թյու­նից, զանգ­վա­ծա­բար սնան­կա­նա­լու են ու վար­կե­րը չեն վճա­րե­լու: Ստաց­վում է՝ տն­տե­սա­կան ճգ­նա­ժա­մին հա­վել­վե­լու է ֆի­նան­սա­կա­նը: 2008-ի ճգ­նա­ժա­մից աշ­խար­հը դուրս ե­կավ 5-7 տա­րում, գոր­ծազր­կու­թյու­նից՝ 9 տա­րում: Ա­մեն հա­ջորդ ճգ­նա­ժա­մից աշ­խարհն ա­վե­լի դան­դաղ է դուրս գա­լիս: Տն­տե­սա­կան մեծ ցն­ցում­նե­րից հե­տո մի­ջի­նը 5 տա­րում զար­գա­ցած եր­կր­նե­րի ՀՆԱ-ն 9 % քիչ է լի­նում նա­խաճգ­նա­ժա­մա­յի­նից: ՀՆԱ-ի, ի­մա՝ ար­տադ­րու­թյան ընդ­հա­նուր ծա­վա­լի, սպառ­ման, ներդ­րում­նե­րի ու ար­տա­հան­ման ծա­վա­լի կր­ճա­տու­մը հան­գեց­նում է աղ­քա­տու­թյան ա­ճի, կեն­սա­մա­կար­դա­կի անկ­ման, ի­մա՝ սո­ցիա­լա­կան, քա­ղա­քա­կան ցն­ցում­նե­րի: Սա՝ Եվ­րո­պա­յում, որ մո­լո­րա­կի ա­մե­նա­հա­րուստ ու գլ­խա­վոր շու­կան է՝ կես մի­լիարդ բնակ­չու­թյամբ ու տա­րե­կան 14 տրի­լիոն դո­լա­րի ապ­րանք­նե­րի ու ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի ար­տադ­րու­թյամբ: Իսկ Հա­յաս­տա՞­նը, որ­տեղ ինչ­պես դի­մա­կը կո­րո­նա­վի­րու­սի պա­րա­գա­յում, տն­տե­սու­թյան զար­գաց­ման խթանն ու ցու­ցի­չը ՀԴՄ կտ­րոնն է: Հա­յաս­տա­նում, որ­տեղ չեն ար­վում ներդ­րում­ներ՝ ոչ ներ­սից, ոչ դր­սից, զար­գա­ցու­մը ըն­կալ­վում է ճա­նա­պար­հա­շի­նու­թյուն, կո­րո­նաճգ­նա­ժա­մի պատ­ճա­ռով ան­կում է ապ­րել զբո­սաշր­ջու­թյունն ու ծա­ռա­յու­թյուն­նե­րի ո­լոր­տը, չեն կազմ­վում ար­տադ­րու­թյան վե­րա­կան­գն­ման ծրագ­րեր: Ա­մեն հինգ­շաբ­թի կա­ռա­վա­րու­թյան շեն­քի մոտ հա­վաք­վող խմ­բե­րը վկա­յում են, թե ինչ­քան խն­դիր­ներ են կու­տակ­վում ու չեն լուծ­վում, ու՝ ինչ ար­տա­քին ճն­շում կա իշ­խա­նու­թյան վրա, ո­րի դի­մադ­րու­նա­կու­թյու­նը մեծ հար­ցա­կա­նի տակ է և ու­ղիղ հա­մե­մա­տա­կան՝ չլուծ­վող խն­դիր­նե­րին: Ա­մեն հե­քիաթ ա­վարտ­վում է եր­կն­քից ընկ­նող խն­ձոր­նե­րով, որ հե­քիա­թի տրա­մա­բա­նու­թյամբ՝ պարգև են: Մեր հե­քիա­թի եր­կն­քից ընկ­նող խն­ձոր­նե­րը պարգևավ­ճար­ներ են պետ­ծա­ռա­յող­նե­րին, որ ան­գամ այս պայ­ման­նե­րում չեն դա­դա­րել, և ծաղր՝ գոր­ծա­զուրկ­նե­րին ու կեն­սա­մա­կար­դա­կին: Մենք կորց­րել ենք մեր հե­քիա­թը, ու ե­թե ան­կեղծ՝ մեր բո­լոր հե­քիաթ­նե­րը կամ հի­մա­րու­թյան, կամ ձա­խոր­դու­թյան, կամ պար­ծեն­կո­տու­թյան ու կռ­վի մա­սին են, մենք կորց­րել են մեր հե­քիա­թի ԲՈ­ՎԱՆ­ԴԱ­ԿՈՒ­ԹՅՈՒ­ՆԸ, որ պի­տի սո­վո­րեց­ներ հի­մար ու ձա­խորդ չլի­նե­լով՝ կռ­վել ու հաղ­թել: Կի­կո­սի, Փա­նո­սի ու սուտ­լիկ որս­կա­նի հետ հե­ռուն չես գնա: Հե­ռուն չես գնա՝ մինչև չհաս­կա­նաս, որ է­պո­սիդ Փոքր Մհե­րը քա­րան­ձա­վում ոչ թե կյան­քից թաքն­վել է, այլ՝ պահ­պա­նել քո կեն­սա­գո­յու­թյու­նը, որ հա­րատևես ու ա­ռաջ գնաս՝ ով էլ ու երբ էլ ճա­նա­պարհդ կտ­րի:

Ա­նա­հիտ Ա­ԴԱ­ՄՅԱՆ

Հ.Գ. Աշ­խար­հում ոչ ոք մեր մա­սին չի մտա­ծե­լու, մենք բո­լո­րի հա­մար ի­րենց հզո­րու­թյու­նը հզո­րաց­նե­լու մի­ջոց ենք սոսկ, մեր մա­սին պի­տի մտա­ծենք ՄԵՆՔ: Իսկ մենք դեռ նույ­նիսկ չենք գի­տակ­ցել ՄԵՆՔ դառ­նա­լու անհ­րա­ժեշ­տու­թյու­նը ու ապ­րում ենք իբրև կեն­ցա­ղա­յին խն­դիր­նե­րը կյան­քի ա­ռանցք դարձ­րած ժո­ղո­վուրդ: Ողջ լե­րուք: Հե­քիաթ ու­նե­ցեք, հե­քիաթ:

Հեղինակի նյութեր

• Հայաստանը Ծապլվարը չէ
• 2021. Աշխարհի ամենահզոր 5 բանակները
• Վրացական փոխատեղում՝ ի՞նչ սպասել Ղարիբաշվիլիի կառավարությունից
• Իրանը նորից մերձավորարևելյան խաղի կենտրոնում է
• Անգելա Մերկելի ելույթը Մյունխենի Անվտանգության հարցերով համաժողովում
• Ջո Բայդենի ելութը Անվտանգության հարցերով 2021-ի Մյունխենի վիրտուալ կոնֆերանսում
• Իրանը դառնում է ԵԱՏՄ անդամ, հաջորդը Ադրբեջանն է
• Վրաստանը քաոսի և հեղափոխության միջև
• Պատմական մանիպուլյացիա՝ ինչպես միշտ
• Երեք ամիս անց՝ ինչ են վճռել Ադրբեջանը, Հայաստանը և Ռուսաստանը
• Ինչո՞ւ է Բաքուն համաձայնել աշխատել ԵԱՀԿ Մինսկի խմբի հետ
• Սերժ Սարգսյան՝ անցյալի մասին ներկայի կտրվածքով
• Հայաստանը դիտարկում է Թուրքիայի հետ սահմանի բացման հնարավորությունը
• Փարիզը հակաթուրքական դաշինք է կազմում
• Ինչի՞ց է մահացել Չինգիզխանը իրականում
• Հերիք է Ցիցերոն խաղանք
• Մարտական դրոններ՝ ապագայի պատերազմը
• Էրդողանի մտրակն ու քաղցրաբլիթը Բայդենի համար
• 2050. Ինչ կա-չկա աշխարհում
• Երբ Երևանում կբացվի Թուրքիայի դեսպանատուն

Մեկնաբանություններ