«ՄԵՐ ՆՊԱՏԱԿԸ ԱՐՑԱԽՅԱՆ ԱԶԱՏԱՄԱՐՏԸ, ՊԱՏՄԱԿԱՆ ՃՇՄԱՐՏՈՒԹՅՈՒՆՆ ԱՇԽԱՐՀԻՆ ՆԵՐԿԱՅԱՑՆԵԼՆ Է»

«Իրատես de facto»-ի հյուրը «Թեկուզ» նախագծի հեղինակ, ռեժիսոր, պրոդյուսեր ԳԱԳԻԿ ԱԹԱՍՅԱՆՆ է
-Արցախյան ազատամարտին նվիրված «Թեկուզ» գեղարվեստական ֆիլմի նկարահանումները, որոնք նախատեսված էին այս տարվա հուլիսին, հետաձգվելու են մինչև 2012 թիվը: Ո՞րն է պատճառը։
-Նախ ասեմ, որ չի հետաձգվելու, դա մշակույթի նախարարության պատասխանն է: Նախագահի հանձնարարությամբ նրանք պետք է ֆիլմի նախագիծը ներկայացնեին կառավարության նիստին, երկար ձգձգելուց հետո որոշեցին տեղափոխել 2012 թվական: Դա մերժման ձև է, որովհետև ուշացնելու դեպքում այդ ֆիլմը արժեք չի ունենա, նախնական պայմանավորվածությունները արտասահմանյան կինոմասնագետների, դերասանների հետ չեղյալ կհամարվեն: ՈՒշացման ամեն օրը, ժամը ի վնաս մեզ են աշխատում:
-«Մշակույթի նախարարությունը չի կատարում նախագահի հանձնարարականը». Ձեր այս հայտարարությունը ինչքա՞ն է տեղին: Մշակույթի նախարարությունից ինձ փոխանցեցին, որ նախագահին ուղղված Ձեր բաց նամակը հանձնել են մշակույթի նախարարության տնօրինությանը: Դե, նրանք էլ, ինչպես տեսնում եք, տնօրինում են:
-Չեմ կարծում, թե նման հանձնարարականն ինքնանպատակ է լինում: Ինձ նույնպես գրավոր իրազեկել են, որ, նախագահի հանձնարարականով, գրությանն ընթացք տրվի: Ազգային կինոկենտրոնը տվել էր դրական եզրակացություն: Ե՛վ կինոկենտրոնի տնօրենը, և՛ մշակույթի նախարարությունից ինձ խոստացան, որ առաջիկայում նախագիծը կներկայացվի կառավարություն, ու պահուստային ֆոնդից գումար կհատկացվի (ֆիլմի ֆինանսավորումը մասնակիորեն ապահովված է): Այսինքն, կար այդ ճանապարհը:
-Ֆիլմում նկարահանվելու են հայ, ռուս, ուկրաինացի, ամերիկացի, ֆրանսիացի, հնդիկ դերասաններ, որոնց անուններն առայժմ չեն հրապարակվում: Ի՞նչն է պատճառը:
-Նախ` ասեմ, որ ադրբեջանցիները լավ են աշխատում, մեր հրապարակումները թարգմանվում ու զետեղվում են իրենց լրատվամիջոցներում, և եթե իմանան, թե խոսքը որ դերասանի մասին է, կարող են խոչընդոտել: Հենց այդ պատճառով էլ Մել Գիբսոնը հրաժարվեց «Մուսա լեռան քառասուն օրը» վեպի թեմայով ֆիլմի նկարահանումից: Երբ նկարահանման աշխատանքներն սկսվեն, մամուլի ասուլիսներ կլինեն, կներկայացվեն նաև հրավիրված դերասանները:
-Արցախյան պատերազմի մասին այլ ֆիլմեր կան, և, որքան ինձ հայտնի է, ազատամարտով անցած մարդիկ չեն հավանում դրանք: Գուցե կինոն ունի ի՞ր օրենքները, թե՞ ցանկալի է, որ այն նկարահանի պատերազմի բովով անցած ռեժիսորը:
-Քանի որ մեր ֆիլմն արցախյան ազատամարտի, Շուշիի ազատագրման մասին է լինելու, հանդիպել ենք հրամանատարների հետ. այդ քննարկումները, կարծիքներն օգնում են մեզ: Մեզ աջակցում է նաև պաշտպանության նախարարությունը: Ինչ վերաբերում է առհասարակ ազատամարտիկներին, նրանցից շատերը սցենարին ծանոթ են: Ես հեռուստատեսությամբ էլ եմ ասել, որ այս նախագիծն ինչ-որ տեղ մեր ազատամարտիկների խնդրանքն է, պահանջը: Մեր ծրագիրը մշակված է, ուղղակի չենք ուզում շատ փակագծեր բացել:
-Իսկ ղարաբաղցի-երևանցի այսօրվա տարբերակումից ինչպե՞ս եք գլուխ հանում: Արցախցի լինելը խանգարո՞ւմ է, թե՞ օգնում:
-Ես մտավախություն ունեի, որ եթե պետական աջակցություն ստանանք, կասեն` ղարաբաղցի է, դրա համար են օգնում: Բայց, ինչպես տեսնում եք, դժվարություններ ունենք: Մյուս կողմից էլ` վստահության մթնոլորտ է ստեղծվել, և համախոհների մեծ բանակ կա իմ թիկունքում: Իսկ ընդհանուր առմամբ վատ եմ վերաբերվում, երբ տարբերակում են` ղարաբաղցի, սփյուռքահայ… Բոլորս էլ հայ ենք, ուղղակի յուրաքանչյուրը պետք է գիտակցի, որ զինվորն է իր հայրենիքի: Դա մեզ պարտադրված է, և դա է մեր ճակատագիրը:
-Մոսկվայո՞ւմ եք ապրում:
- Ոչ, ես ընդմիշտ չեմ մեկնել, ավելի հաճախ Հայաստանում եմ լինում:
-Մի քիչ պատմեք Ձեր մասին, մեզ մոտ, կարծես, այնքան էլ չեն ճանաչում Գագիկ Աթասյանին:
-Մասնագիտությամբ դերասան եմ, սովորել և աշխատել եմ Իշխան Ղարիբյանի թատրոնում, Հրազդանի հեռուստատեսությունում: Հետո տեղափոխվել եմ Մոսկվա, սցենարներ եմ գրում, հանդես եմ գալիս որպես դերասան, ռեժիսոր: Պրոդյուսերական աշխատանքներ եմ անում և՛ Հայաստանում, և՛ Մոսկվայում:
-Մեզանում հաճախ է խոսվում, որ նկարահանված ֆիլմերը մնում են պահոցներում, նույնիսկ չեն հասնում հայաստանյան հանդիսատեսին: Իսկ Դուք, որքան գիտեմ, ֆիլմը համաշխարհային կինոշուկայում ներկայացնելու մտադրություն ունեք:
-Ֆիլմը պահոցում չի մնա, մեր նպատակը հենց արցախյան ազատամարտը, պատմական ճշմարտությունը աշխարհին ներկայացնելն է: Մենք հատուկ մշակված ծրագիր ունենք, որ «Թեկուզը» հասկանալի լինի օտարերկրացուն և չդիտվի որպես միակողմանի ֆիլմ: Հնարավոր ամեն ինչ արված է, որ ներկայացվի հեղինակավոր կինոփառատոներում, ունենք այդ հնարավորությունը, դրա համար եմ ասում` յուրաքանչյուր օրը կարևոր է:
-Չե՞ք կարծում, որ մեզ մոտ էլ ազատամարտը ներկայացնելու կարիք կա: Նոր սերունդը նույնպես չի ճանաչում կամ վատ է ճանաչում իր պատմությունն ու իր հերոսներին:
-Իհարկե, պարզապես հայաստանյան հանդիսատեսը ֆիլմը դիտելու է մի փոքր ավելի ուշ, և այն հասանելի է լինելու բոլորին:
-Ադրբեջանում նույնպես արցախյան պատերազմի մասին ֆիլմ է նկարահանվում, ընդգրկվում են ռուս դերասաններ, կարծում եք, սա արվում է ի հակակշիռ Ձեր «Թեկուզ»-ի՞։
-Շատերն են ասում, որ ուզում են հակահարված տալ այս ֆիլմին: Ադրբեջանցիները մեծ գումարներ են վատնում` հակահայկական քարոզչություն իրականացնելու, մասնավորապես` խեղաթյուրելու համար Արցախի մասին ճշմարտությունը: Ես ինքս մոտ 30 նմանատիպ ֆիլմ եմ դիտել: Պետք է տեղեկացված լինես, իմանաս` իրենք ինչ են անում, որ ավելի լավ աշխատես:
Զրուցեց Արմինե ՍԱՐԳՍՅԱՆԸ

Մեկնաբանություններ