Ժամանակին Նիկոլն Արցախ էր թռնում «վերտալյոտով», որպեսզի այն կոռոզիայի չենթարկվի, չժանգոտի, առանց թռիչքի չփչանա։
Հիմա էլ, կեղծ ժողովրդավար երևալու նպատակով՝ հեծանիվ քշելով, անգրագետ ու դյուրահավատ սուբյեկտների «գլուխը սվաղելու» փորձն է կրկնել, որպեսզի հեծանիվը չժանգոտի:
Քշում էր շունչը կտրելով, դժվար շնչելով, մարմնի որոշ մասեր զարմանալիորեն խաղացնելով՝ անկախ իր կամքից:
Չաղացել է, դարձել ծանրաշարժ։
Ժամանակ չունի սպորտով զբաղվելու, խնդիրներն են շատ՝ սահմանազատում, սահմանագծում, Մակրոն ու Բլինքեն, Ալիև ու Էրդողան, Կիրանց ու Ոսկեպար, կատաղած Դեբեդ ու Աղստև․․․
Ինքը Պուտինի նման պարապ չի, որ սպորտով զբաղվի:
Ռոբերտ Մելքոնյան