Ռեկորդը՝ 4 վայրկյան

Երբ տոներից հետո դասերը սկսվեցին, ամեն տարվա նման գնացի դպրոց՝ զինղեկ ընկերոջս վարած դասերին հետևելու: Դրանք վերջին տարիների իմ ամենամեծ ուրախությունն են, քանի որ ընկերս աշակերտներից այնպիսի զինվորներ է սարքում, որ նրանք իրենց սովորածը նույնիսկ բանակային երկամյա բարդակում չեն մոռանում: Իմ բախտից, այդ օրը գործնական պարապմունք էր, և աշակերտները պիտի զենք քանդել-հավաքել սովորեին: Ողջունեցի, նստեցի վերջին շարքում, որ ոչ մեկի ուշադրությունը չշեղեմ:

Ահա զինղեկի հրահանգով տղաներից մեկը մոտեցավ սեղանին, զինղեկը միացրեց վայրկյանաչափը, ու տղան կայծակնային արագությամբ ինչ-որ բան ոլորեց-պոկեց ինչ-որ բանից: Վերջին շարքից լավ չէի տեսնում՝ ինչ զենք է, բայց ենթադրում էի, որ ամեն տարվա պես նույն «Կալաշնիկով» ինքնաձիգը պիտի լինի:

- Հինգ վայրկյան, կեցցե՛ս, գերազա՛նց,- ասաց զինղեկը:

Այդտեղ չհամբերեցի ու ոտքի ելա:

- Սպասիր, եղբայր, ո՞նց թե հինգ վայրկյան: Ես լավ եմ հիշում՝ անցյալ տարի քո լավագույն աշակերտը 15 վայրկյանում էր քանդում «Կալաշնիկովը» ու 25 վայրկյանում հավաքում:

- «Կալաշնիկովը» մոռացի, հիմա ուրիշ բան ենք քանդում-հավաքում:

- Ի՞նչ բան:

- Դուշ:

- Ի՞նչ:

- Դե, ցնցուղ էլի, ԿԳՄՍ նոր չափորոշիչներով հիմա աշակերտները վարպետանում են դուշ քանդել-հավաքելու մեջ:

- Այդ տղան ռեկորդակի՞րն է:

- Ո՛չ, ռեկորդը չորս վայրկյան է:

- Բա ո՞վ է ռեկորդակիրը:

- Գերագույն-գլխավորը:

- Բա էս տղերքը չեն կարողանու՞մ գերազանցեն:

- Հլը թող փորձեն:

- Այսի՞նքն:

- Խստորեն հրահանգված է, որ գերագույնի ռեկորդը ոչ ոք չպիտի գերազանցի:

- Ախպեր, չսիրեցի էս դասը, ես գնամ, հետո կրակելու դասին կգամ հրաձգարան: Էրեխեքդ էլի 10-ից 10 ե՞ն խփում:

- Կրակելը մոռացի:

- Էդ ինչի՞:

- Հիմա հրաձգարանի պատերին լիքը կախիչներ ենք կպցրել, ու աշակերտները պիտի 10 վայրկյանում 10 կախիչ պոկեն:

- Ինչի՞ 10 վայրկյանում:

- Որովհետև գերագույնը 9 վայրկյանում ա 10 կախիչ պոկում:

Կարո ՎԱՐԴԱՆՅԱՆ

Մեկնաբանություններ