ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ դուրս կգա նախագահական ընտրապայքարից, եթե բժիշկները պարզեն, որ ինքն առողջական խնդիրներ ունի։ «Անկեղծ ասած, ես կարծում եմ, որ միակ բանը, որ տարիքը բերում է, իմաստությունն է»,- հավելել է Բայդենը։ Ավելի վաղ նա ասել էր, որ կհրաժարվի նախընտրական մրցապայքարից միայն այն դեպքում, եթե Աստված իրեն ասի դա անել։               
 

«Քանի՞ հոգի պետք է խելագարվի, որպեսզի ՀՀ պետական այրերը վերջապես լուծում տան այս հարցին»

«Քանի՞ հոգի պետք է խելագարվի, որպեսզի ՀՀ պետական այրերը վերջապես լուծում տան այս հարցին»
11.03.2014 | 15:48

irates.am-ի խմբագրությունը ցմահ դատապարտվածներից նամակ է ստացել, որում մասնավորապես ասվում է. «Մի քանի օր առաջ Հայաստանին վերադարձվեց Ադրբեջանի կողմից գերեվարված ՀՀ քաղաքացի 77-ամյա Մամիկոն Խոջոյանը: Անզեն աչքով էլ կարելի էր տեսնել, որ նրան ադրբեջանական կողմը ենթարկել է ֆիզիկական ու հոգեբանական խոշտանգումների և կտտանքների: Հաշվի առնելով ալիևյան քարոզչամեքենայի սերմանած հայատյացությունը՝ պարզ և տրամաբանական է, որ, հաշվի չառնելով միջազգային կոնվենցիաները, նաև զուտ մարդկային մոտեցումները, Ադրբեջանում հայ գերիները կենթարկվեն խոշտանգումների և կտտանքների: Բայց ինչպե՞ս բացատրել հայատյացությունը Հայաստանում, ինչպե՞ս և ի՞նչ տրամաբանությամբ հասկանալ 104 ցմահ ազատազրկման դատապարտված անձանց նկատմամբ իրականացվող քաղաքականությունը կամ անտարբերությունը»:

Ըստ ցմահ դատապարտվածների, ցանկացած ազատազրկում, ինչպես նաև ցմահ ազատազրկումը, 3 նպատակ է հետապնդում` սոցիալական արդարության վերականգնում, հետագայում նման հանցագործությունների հնարավոր կանխարգելում և դատապարտյալի ուղղման և հասարակության վերադարձի նպատակ: «ՀՀ-ում ցմահ ազատազրկման դատապարտում են հիմնականում դատարանի կամայականությամբ և չափազանցված պատժաչափով: Մեծ մասամբ հանցագործություն կատարող անձը արարքը կատարում է պահի ազդեցության տակ՝ չմտածելով պատժի ծանր կամ թեթև լինելու մասին, իսկ ինչ վերաբերում է 3-րդ կետին, ապա ցմահ ազատազրկումը, որը փոխարինել է մահապատժին, շատ ավելի դաժան է, քան ինքնին մահապատիժը»,- նշում են դատապարտվածները:
Նրանք նաև փաստում են, որ ներկայումս պայմանական վաղաժամկետ ազատման շեմը հատել է մոտ մեկ տասնյակ ցմահ դատապարտյալ, սակայն որևէ մեկն ազատություն չի ստացել: «Հանձնաժողովների մերժումները հիմնականում հիմնված են քաղաքացիական հայցերի վրա, որոնք պետք է վճարեն շատ ցմահ դատապարտյալներ, սակայն ինչպես կարող են վճարել այդ գումարները՝ չունենալով աշխատանքի հնարավորություն և ամբողջ 20 տարին անցկացնելով մի սենյակում: Բացի այդ հանձնաժողովներն ինչպես պետք է որոշեն մերժել թե ոչ, եթե չկան մշակված մեխանիզմներ և ոչ մի աշխատանք չի տարվում այդ ուղղությամբ: Այս ամենը դաժան կոմեդիայի է նմանվում: Ստացվում է, որ ցմահ ազատազրկման դատապարտվածը դե յուրե ունի իրավունք պայմանական վաղաժամկետ ազատման, բայց դե ֆակտո չունի դա: Փաստորեն ՀՀ_ում դատապարտելուն միտված օրենքները հապշտապ ընդունվում են և գործադրվում, իսկ ազատմանը միտված օրենքները՝ տասնամյակներ շարունակ մնում են նախագծի և «ցանկության» շրջանակներում»,-արձանագրված է նամակում:
Նրանք նաև ներկայացնում են, թե որքան դիմում-խնդրանքներ են ուղղել պետական այրերին, որոնք ոչ մի դրական արդյունք չեն տվել: «ՀՀ իշխանությունների հիմնական զենքը դարձել է անտարբերության միջոցով մարդկանց խոշտանգումների ենթարկելը, որ ծնում է հուսահատություն և ապրելու հետագա ցանկության վերացում, արդյունքում ցմահներից ոմանք մահացել են, ոմանք էլ խելագարվել: Հարց է առաջանում, եթե այդպես պետք է իրականացվի ցմահ ազատազրկում պատժատեսակը, ապա ի՞նչ է սա, եթե ոչ հայերի գերեվարություն Հայաստանի իշխանությունների կողմից, և մինչև ե՞րբ պետք է հայերը գերեվարված մնան ՀՀ-ում, դեռ քանի՞ հոգի պետք է մահանա հոգեկան խոշտանգումներից, քանի՞ հոգի պետք է խելագարվի, որպեսզի ՀՀ պետական այրերը վերջապես լուծում տան այս հարցին և կոնկրետ ու իրական որոշումներ ընդունեն:
Երբ դատավճիռն անարդար է, այդ դատավճռի անմարդկային ծանրությունն ու բազում հետևանքները տարածվում են դատապարտյալի ընտանիքի վրա, և անարդարության զգացումը թե՛ հոգեպես և թե՛ ֆիզիկապես խեղում է ամբողջ ընտանիքի հետագա կյանքը»,-եզրափակում են ցմահ դատապարտյալները, ովքեր մեզ տեղեկացրին, որ այս նամակը թարգմանելու են մի քանի լեզուներով և տարածելու են:

Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Դիտվել է՝ 2044

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ