19.09.2014|
10:47
Արցախյան այն մութ ու ցուրտ տարիներին, երբ մի կերպ գոյատևում էինք, երբ ամեն կոպեկը բախտորոշ էր շատերիս համար, մի ավտոբուս նստած քաղաքի կենտրոն էի գնում: Սուրբ Սարգիս եկեղեցուն հարող կանգառում մի պառավ ու սմքած կին, հնամաշ խալաթ հագած, իջավ առջևի դռնից և ուղեվարձը վճարելու փոխարեն ասաց.