Թյուրիմացություններից առավելագույնս խուսափելու համար պետք է ասել, որ հոգեբանորեն մենք բոլորս նույն սանրի կտավն ենք, իհարկե, թեթևակի վարիացիաներով։
Այդ հոգեբանության հիմնական գծերից մեկը ուրիշի շահն անտեսելն է, որը, իր մասշտաբներից կախված, կարող է բերել շատ լուրջ հետևանքների։
Բոլորիս աչքի առաջ է Արևմուտքի կողմից Ռուսաստանի շահն անտեսել-արհամարհելը, որի արդյունքը իրավիճակն է Ուկրաինայում։
Մենք այդ նույնը անում ենք մեկս մյուսի նկատմամբ ամեն քայլափոխի, որը հասարակության մեջ բերում է լարվածության և փոխադարձ ագրեսիայի բարձր մակարդակի։
Նման էգոիստական պահվածքի ծայրահեղ արտահայտությունը ոչ միայն ուրիշի շահը իրենը չհամարելն է, այլև՝ ուրիշի վնասն իր օգուտը համարելը:
Ասում է, չէ՞, մեր դարդերը քիչ էին, հարևանն էլ «Մերսեդես» առավ։
Ամենից ցավալին այն կարող է լինել, որ նման սկզբունքը դոմինանտ դառնա նաև աշխարհաքաղաքականության մեջ, ըստ որի, հարևանի ռեգրեսը կարող է համարժեք համարվել քո պրոգրեսին։
Պավել Բարսեղյան