Լսում եմ Արևմուտքում ուսանած մեր երիտասարդներին, ովքեր մեծամասամբ հանդես են գալիս Բուն հեռուստատեսությամբ և որոշ հանգամանքներ հասանելի են դառնում անգամ իմ ծերացող ուղեղին։
Արևմտյան գործակալական ցանցը վերջին օրերին է «հասկացել», թե ինչ վատն է Նիկոլը, և ուր է տանում Հայաստանը վերջինիս քաղաքականությունը: Բոլոր ուղղություններով հարվածում են՝ նոր սահմանադրությունից մինչև կոռուպցիոն սխեմաներ:
Այսօր Լեռնային Ղարաբաղի հարց, գոնե թղթի վրա, գոյություն ունի միայն Ռուսաստանի միջնորդությամբ ստորագրված 2020 թվականի նոյեմբերի 10-ի հայտարարության մեջ։
Այսօրվա մեր գահավիժումը մի կողմից պատահական բան չէր, մյուս կողմից էլ մի օրվա բան չէր, սրա հիմքերը շատ վաղուց կային, պարզապես մեր հարաբերական հավասարակշիռ վիճակը միարժեքորեն պայմանավորված էր ռուսների շահագրգիռ ներկայությամբ։
Լինում են պատմության շրջադարձային պահեր, երբ տակտիկական լուծումները իրենց հետևանքների հզորությամբ դառնում են ստրատեգիական լուծումների համարժեքներ։
Բայց դա չի բացառում, որ նման հզոր տակտիկական լուծումները ստրատեգիական իմաստով, վերջին հաշվով, սխալ դուրս գան։
Նման հարց է Թուրքիայի BRICS-ին անդամակցելու հարցը, որը Ռուսաստանում ոգևորությամբ ընդունվեց...