Լևոն Խեչոյանին փրկել է պետք, նա է «երկրի աղը»

Արձակագիր Լևոն Խեչոյանի վիճակը ծանր է արդեն բավական ժամանակ: Նա մենակ կռիվ է տալիս իր հիվանդության դեմ, պայքարում ապրելու իր իրավունքի համար: Լևոն Խեչոյանի վիճակը, սակայն, չի բարելավվում, քանի որ Հայաստանի նման երկրի ստեղծագործողի համար սեփական առողջությանը հետևելը անորոշության օվկիանում անհույս լող տալու պես մի բան է:

Ծաղկաձորի գրողների ստեղծագործական տան տնօրեն Մովսես Մանուկյանն իր ֆեյսբուքյան էջում այսօր գրառում է թողել. «Ցավոք, Գերմանիայում կյանքի սահմանագծին մաքառող Լևոն Խեչոյանի հետվիրահատական դրությունն օրհասական է: Բժիշկները խորհուրդ են տալիս անկողնային վիճակում Լևոնին տեղափոխել Հայաստան, ինչը ընտանիքի հնարավորությունների սահմաններից դուրս է»: Մանուկյանը նշել է, թե, Խեչոյանի վիճակի մասին տեղեկացնելով, նպատակ ունի իրազեկել պատկան մարմիններին: «Գերմանիայում բուժման կազմակերպման գործընթացին որևէ կերպ օժանդակություն չցուցաբերած ՀՀ Կառավարությունը, կարծում ենք, հիմա արագ ինչ-որ բան պետք է ձեռնարկի», -գրել է Մովսես Մանուկյանը:

Այս տարվա մայիսին Լևոն Խեչոյանը չընդունեց Հայրենիքին մատուցած ծառայությունների համար նրան շնորհված ՀՀ նախագահի շքանշանը: Լևոն Խեչոյանն ասել էր, թե չի կարող ընդունել այն, երբ այս չափի արտագաղթ կա երկրում և երբ իր «եղբայր ազատամարտիկները, չդիմանալով սոցիալական ծանր պայմաններին, հենց այսօր էլ նստացույց են անում»: Նախկինում` 2008-ի մարտի 1-ի իրադարձություններից հետո, Լևոն Խեչոյանը մերժել էր իշխանության` մշակույթի ներկայացուցիչների հետ հանդիպման հրավերը` ասելով, թե երկրում քաղբանտարկյալների առկայության փաստն իրեն թույլ չի տալիս գնալ նման հանդիպման իշխանության հետ:

Ցավոք, մեր երկրի իշխանությունը մարդկանց նկատմամբ ընտրողական վերաբերմունք ունի և բացառված չէ, որ կառավարության անտարբերությունը Լևոն Խեչոյանի նկատմամբ հենց այդ հանգամանքով է պայմանավորված: Մենք կարող ենք կորցնել ստեղծագործական բուռն շրջանում գտնվող տաղանդավոր գրողին, ով քիչ բան չի տվել հայ ժամանակակից գրականությանը: Աստված մի արասցե: Որևէ երկրի իշխանություն նման իրավիճակում իրավունք չունի երես թեքել իր ազգային մշակույթի մշակներից: Նրանք են «երկրի աղը»:

Կարինե ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ

Հեղինակի նյութեր

• Հե՜յ, հեղափոխություն, ո՞ւր մնացիր
• Հանրահավա՞ք եք ուզում, ինքնե՛րդ էլ արեք
• Եռյակում միմյանց հետ հայտարարություններո՞վ են խոսում
• Գյումրու ռուսական ռազմակայանը նախընտրելի ԶԼՄ-ներ ունի՞
• Սխալ տնտեսական քաղաքականությունը հարվածում է սպառողի գրպանին
• «Ժառանգության» հետ մի բան այն չէ
• Օրենքները լավն են, երբ գործում են
• «Ժառանգությունն» ինքն է իրեն դուրս դրել ընդդիմադիր դաշտից
• Ո՞վ պետք է փոխհատուցի գյուղացու կրած վնասի համար
• Դեղերի գները, այնուամենայնիվ, կբարձրանան
• Լիդինգթոն. «Հայ-թուրքական արձանագրությունները պետք է կատարվեն առանց հետաձգման»
• Ծառուկյանն ավելի քան կոմպրոմիսային է
• ԲՀԿ-ի «վազքը» ավելի կարճ կլինի, քան ենթադրվում էր
• Նոր ընդդիմություն կձևավորվի՝ ընդդեմ իշխանության և ոչիշխանականների
• Իշխանափոխությունից հետո «լավ» ընկերները կմնա՞ն համակարգում
• Հոկտեմբերի 27-ի բեռն ու Հայաստանի ապագան
• Գագիկ Ծառուկյանը ներողություն կխնդրի՞
• Ի՞նչ կա Ծառուկյանի մտքին
• Երբ որդեկորույս մայրերին քաշքում են ինչպես խուլիգանների
• Երբ հասցեատերն ավելի կարևոր է, քան հարցն ինքնին

Մեկնաբանություններ