Ոմանց համար հիմա թիրախ է դարձել, այսպես կոչված, «ոչմիթիզականությունը», որը իրական ընկալման դեպքում կարելի է բնորոշել որպես սեփական երկրի ամեն կտորին տեր լինելու փիլիսոփայություն (խոսքը պաթետիկ ճառասացների մասին չէ):
Բայց նույն ապերները ոչ մի ձև չեն ուզում խոսել պետությունը սպառման օբյեկտ դարձնելու, սկսած անարդար մասնավորեցման և ռեսուրսների անարդար բաժանման պահից, պետական համակարգը դեգրադացնելու, պաշտոնները զուտ անձնական կամ խմբային շահերով բաժանելու երեսնամյա պատմությունը հիվանդ ու տկար պետություն կառուցելու պատմություն դարձնելու մասին։
Թե բա՝ պարտության մեղավորը «ոչմիթիզականությունն» է։
Ի դեպ, ՀՀ բոլոր նախագահներից քանի՞սն են եղել «ոչմիթիզական»։
Արա Պողոսյան