Պաշարված քաղաքի առօրյան

Վաղ առավոտից խանութի մոտ հերթ ենք կանգնել։ Խանութը դեռ փակ է։ Ասում են՝ խաղող պիտի բերեն։ Իսկ սպասողներն արդեն մի 80-100 հոգի են։ Մեզ՝ խմբվածներիս է մոտենում մի տղամարդ, բարևում է ու հարցնում.

-Ժողովուրդ, ինչի՞ համար եք հերթ կանգնել։

-Ապրելու համար։

Իմ պատասխանից ներկաները սկսեցին ծիծաղել, որոնցից շատերը, հաստատ, անոթի էին։

Իսկ ես նրանց ծիծաղից համոզվեցի, որ մենք դեռ լիաթոք ծիծաղելու ենք մեր ապրած այս դժվարին օրերի վրա:

Համլետ Մարտիրոսյան

Մեկնաբանություններ