Այն, որ Հայաստանի պետական կառույցներում քաղաքացիների դիմումներին, նամակներին շատ ուշ են արձագանքում, ու արձագանքն էլ արձագանքի նման չէ, հայտնի է յուրաքանչյուրին: Քաղաքացիների մտահոգությունները պաշտոնյաներին «հասցնող» օղակը պետք է ծանրաբեռնված ու օպերատիվ աշխատի, սակայն հայկական իրականությունն այլ բան է փաստում:

Քաղաքացիական ակտիվիստ, նախկին քաղբանտարկյալ Վարդգես Գասպարիի բողոքն այս անգամ ուղղված է Մարդու իրավունքների պաշտպանին: Նա մեկօրյա հացադուլ է հայտարարել ՄԻՊ-ի գրասենյակի դիմաց հետևյալ հայտարարությամբ՝ «Պահանջում եմ, ՄԻՊ-ը հրապարակի այն ինֆորմացիան, որ հայտնի է իրեն ս.թ. օգոստոսի 23-ին` ինձ ոստիկանության Կենտրոնի բաժին բերման ենթարկելու կապակցությամբ: Պահանջում եմ, ՄԻՊ-ը չթաքցնի հանցագործության մասին այն ինֆորմացիան, որին տիրապետում է»:

Մամուլի ազգային ակումբում հրավիրած մամուլի ասուլիսի ժամանակ ՀՀ առաջին նախագահի հատուկ հանձնարարություններով դեսպան Դավիթ Շահնազարյանը մտավախություն հայտնեց, որ առաջիկայում Հայաստանում կարող է աճել քաղբանտարկյալների թիվը:

Նոյեմբերի 25-ը Կանանց դեմ ուղղված բռնության վերացման միջազգային օրն է։ Յուրաքանչյուր տարի նոյեմբերի 25-ից դեկտեմբերի 10-ը տեղի է ունենում «Ընդդեմ գենդերային բռնության» ակտիվության 16-օրյակը` ի հիշատակ 1960 թ. նոյեմբերի 25-ին Դոմինիկյան Հանրապետությունում սպանված քաղաքական ակտիվիստներ Միրաբել քույրերի և 1948 թ. դեկտեմբերի 10-ին Մարդու Իրավունքների Համընդհանուր Հռչակագրի ընդունման:

Երևանի Մաշտոցի պողոտայում նոյեմբերի 5-ին տեղի ունեցած դեպքերի հետևանքով կալանավորված, այնուհետև՝ «Նուբարաշեն»-ի հոգեբուժարան տեղափոխված Շանթ Հարությունյանի փաստաբան Ինեսա Պետրոսյանը, ով այսօր տեսակցել էր Շանթի հետ, irates.am-ին տեղեկացրեց, որ իր պաշտպանյալը գտնվում է նորմալ վիճակում, չունի որևէ բողոք:

Վերջին քսան օրվա ընթացքում Շանթ Հարությունյանի մասին կարծես թե ամեն ինչ ասվել է: Եվ ինչ էլ ասվի, կարծես թե նորություն չի լինելու: Եվ որքան խոսուն են կատարվածին տրվող մեկնաբանությունները, Շանթի համար պայքարող ոչ այնքան ստվար մարդկանց գործողությունները, նույնքան էլ խոսուն է երբեմն լռությունն այն մարդկանց, որոնք առնվազն ամեն մի համապետական ընտրությունից հետո հասարակական-քաղաքական դաշտը լցնում են աղմուկով, խոսում են հասարակության, ժողովրդի անունից, լեգիտիմ իշխանություն ունենալու անհրաժեշտությունից, օրենքից, սահմանադրական կարգը վերականգնելուց:

«Ալպինա Պաբլիշեր» հրատարակչությունը, ըստ ռուսական ԶԼՄ-ների, լույս է ընծայել «Պետություն, հասարակություն, կառավարում» հոդվածների ժողովածուն, որը խմբագրել են տասը տարուց ավել անազատության մեջ գտնվող ռուս գործարար Միխայիլ Խոդորկովսկին և Մոսկվայի փիլիսոփայության ինստիտուտի փոխտնօրեն Սերգեյ Նիկոլսկին: Գրքում տեղ է գտել նաև Մ. Խոդորկովսկու հոդվածը, որում նա խորհում է ազատության և անազատության խնդիրների, Ռուսաստանի անցյալի ու ներկայի մասին: Ստորև ներկայացնում ենք հատվածներ գրքից:

ԱՄՆ-ում գործող «Human Rights Defense» իրավապաշտպան կազմակերպությունը տարածել է հայտարարություն, համաձայն որի՝ նոյեմբերի 5-ին Երևանի Մաշտոցի պողոտայում իշխանության դեմ բողոքի ակցիա իրականացրած Շանթ Հարությունյանին ու նրա ընկերներին ճանաչում է որպես քաղբանտարկյալ:

Պարոն նախագահ, շատ հաճախ պարգևներ, կոչումներ եք շնորհում։ Մենք այս փաստը դրական ենք գնահատում, բայց Հայաստանի Հանրապետությունում կա մի կղզի, որի մասին գրեթե բոլորը մոռացել են։ Այստեղ ապրում են 104 ցմահ դատապարտյալներ, որոնցից 35-ը նախկինում մահապատժի դատապարտվածներ են։

Թվում էր, որ Հայաստանի իշխանությունները Վիլնյուսյան գագաթնաժողովից առաջ հասցրեցին թոթափել իրենց ուսերից քաղբանտարկյալ ունենալու ծանր բեռը և ազատ արձակեցին երկու տարուց ավել անազատության մեջ պահվող Տիգրան Առաքելյանին: Սակայն Տիգրանին ազատ արձակելուց չէր անցել քսան օր, երբ կալանավորվեցին Մաշտոցի պողոտայում նոյեմբերի 5-ին հեղափոխության փորձ արած Շանթ Հարությունյանն ու իր ութ ընկերները: Չբավարավելով Շանթին ու իր ընկերներին կալանավորելով՝ դատարանի որոշմամբ Շանթ Հարությունյանին երեկ «Երևան-Կենտրոն» ՔԿՀ-ից տեղափոխել են հոգեբուժարան: