Երբ վրանում մարդ կաթվածից մահացավ, վնգստացիք՝ քիչ է, երանի բոլորդ նրան հետևեք:
Երբ հրապարակում մարդ վատացավ, բժիշկը օգնություն էր ցույց տալիս, ոռնացիք՝ բժիշկ, էնպես արա, հետ չգա:
Երբ ՀՀ վարչապետի պաշտոնն զբաղեցնող անձը ԱԺ ամբիոնից հերթական անգամ Արցախի հետ կապված ծանր կացության համար «եղադրում» էր Հայոց երկրորդ հանրապետություն ստեղծած և տարիներ շարունակ նրա ճանաչման համար պայքարած ՀՀ երկրորդ և երրորդ նախագահներին, հիշեցի մի պատմություն:
1988-ին Երևանի Կամերային թատրոնը բեմադրեց «Հայք» ներկայացումը: Ներկայացման ողջ ընթացքում մասնակիցները փորձում էին պարել «Բերդ» պարը, և ամեն անգամ, երբ երկրորդ «հարկի» պարողները փորձում էին բարձրանալ առաջին «հարկի» օղակ կազմած պարողների ուսերին, «Բերդը» քանդվում էր, և պարը չէր ստացվում:
Մի խաղալիք կար, կոչվում էր ''Ванька-встанька'': Սրա յուրահատկությունն այն էր, որ բոլոր պարագաներում կարողանում էր ուղղահայաց տնկվել: Դա էր սրա ամբողջ հմայքն ու գոյության հիմնավորումը:
Կեցցե ժողովրդավարությունը: Եթե արվեստը զոհեր է պահանջում, ապա ժողովրդավարության մարդասիրական բնույթը բավարարվում է ամենօրյա ռեժիմով ընդդիմադիրներին բերման ենթարկելով:
Նիկոլն ու իր տեսականին, Հայաստանի քաղաքացիներին սևերի ու սպիտակների, նախկինների ու ներկաների բաժանելուց հետո, հիմա էլ կրկին բաժանեցին երկու մասի․ Հայաստանի արևելյան և արևմտյան սահմաններից անդին ապրող «իսաններ» և Հայաստանում, Արցախում ու Սփյուռքում բնակվող իսկական հայ ազգ:
Այն կազմակերպությունները, իրավաբանական և ֆիզիկական անձինք, որոնք գործում են ՀՀ Անկախության Հռչակագրի և Սահմանադրության սկզբունքներին դեմ կամ շրջանցելով դրանք, ՀՀ-ում պետք է հայտարարվեն օրենքից դուրս, որպես ՀՀ ազգային-պետական շահը չսպասարկող կառույցներ:
Լինում են պատմության շրջադարձային պահեր, երբ տակտիկական լուծումները իրենց հետևանքների հզորությամբ դառնում են ստրատեգիական լուծումների համարժեքներ։
Բայց դա չի բացառում, որ նման հզոր տակտիկական լուծումները ստրատեգիական իմաստով, վերջին հաշվով, սխալ դուրս գան։
Նման հարց է Թուրքիայի BRICS-ին անդամակցելու հարցը, որը Ռուսաստանում ոգևորությամբ ընդունվեց...