Դեժավյու 1․ «Դիվերսիֆիկացիա» կոչվածն ընդամենը ադրբեջանական խողովակներով նույն ռուսական գազի հույսն է՝ ուղղակի մի քանի անգամ ավելի թանկ գնով, ինչն այլևս չի երաշխավորելու էժան գազի հաշվին տնտեսական «աննախադեպ» առաջընթաց...
Եթե հազարամյակներ շարունակ եղել ես գոյության պայքարի կենտրոնում ու մի կերպ դիմացել ես պատմության հողմերին և դեռևս լավ ծանոթ չես աշխարհի գործերին ու աշխարհքաղաքական պայքարի այբուբենին նույնիսկ, ապա, հիրավի, այդ դեպքում ապրելու միակ ձևը մնում են պատահականությունն ու բախտը բերելը։
Վեց տարի է՝ ուսումնասիրում եմ քեզ, իմ ազգ, իմ հայրենակից։
Վեց տարի է՝ զուգահեռ ուսումնասիրում եմ նաև քեզ խաբող, արհամարհող, շահագործող և լլկող, երկրի ու քո շալակն ելած իշխանությանը, նրա, այսպես ասած, ներկայացուցիչներին...
Մենք, կարծես, կորցրել ենք սեփական ուղեղով մտածելու ունակությունը և ստեղծագործ ժողովրդից վերածվել ենք կատարող ժողովրդի։ Մենք թութակի նման արտաբերում ենք թշնամու կողմից մեզ հրամցված տեղքստերը...
Արդեն քանի օր է՝ իշխանական ամբողջ քարզչամեքենան փորձում է համոզել հայ հանրությանը, որ տեղի է ունենում սահմանազատման գործընթաց՝ իբր ինչ-որ քարտեզների հիման վրա...
Առավել պարզ պատկերացնելու համար, թե ինչ է անում փաշինյանական խունտան Հայաստանի սահմանները թուլացնելու, մասնավորապես՝ Տավուշում եղած ականապատ դաշտերը վերացնելու առումով, օգտակար կլինի ծանոթանալ մի շարք այլ պետությունների փորձին...
Բնության անսասան օրենք է՝ եթե երկու, նույնիսկ խիստ հակամարտ կողմեր, հանդիպում են իրենց համար գոյաբանական լուրջ վտանգ ներկայացնող երրորդ ուժի, ապա այդ երկուսը կյանքի շարունակականության պահանջով, գոնե առժամանակ, մոռանում են իրենց նույնիսկ ամենասուր հակասությունները ու միավորում են իրենց ուժերը՝ երրորդ ուժին դիմակայելու համար։
Երդվյալ թշնամին՝ ֆաշիստական Ադրբեջանն ու նրա հետ արդեն բացեիբաց համագործակցող փաշինյանական խունտան, փորձում են համատեղ ջանքերով, առանց մեկ կրակոց արձակելու՝
1. զրկել Հայաստանը պաշտպանունակության ու կենսունակության վերջին հնարավորություններից...
Մեր պատմությունը, որպես դեպքերի հաջորդականություն, պատերազմների, թագավորների ու առանց թագավորների, օտար նվաճողների և այլ իրադարձությունների տեսքով, եղած ինֆորմացիայի ու տեղեկությունների սահմաններում շատ թե քիչ մանրամասնությամբ շարադրված է, մի մասը՝ ճիշտ, մի մասը՝ հնարովի, ինչը նորմալ ու բնական է։