Արցախում նոր ուսումնական տարին մեկնարկում է պաշարման պայմաններում:
Օրեցօր վատթարացող կացությունն ամենևին էլ ուսումնառությունը վերսկսելուն չի տրամադրում, սակայն, ի պատիվ կրթական ոլորտի պատասխանատուների ու հազարավոր ծնողների, ճիշտ որոշում կայացվեց, և այսօր տեղի դպրոցները, քոլեջները և բուհերը բացվել են սովորողների առջև:
Թեպետ կա դպրոցական հագուստի, գրենական պիտույքների ու դասագրքերի խիստ սղություն:
Թեպետ ուսումնական հաստատություններ հասնելու համար հաճախ պետք է մեծ տարածություն հաղթահարել ոտքով:
Թեպետ շատերը դասի են գնալու թերսնված:
Թեպետ բոլորը գտնվում են ամենօրյա թշնամական սպառնալիքների ներքո և երերուն անվտանգության մեջ:
Այնուհանդերձ, մարդիկ գիտեն՝ զոհողություններն արվում են հանուն կրթության ու գիտելիքի: Ամենավատթար ժամանակներում անգամ, այո՛, պետք է սովորել՝ ոչ միայն կյանքի առաջընթացին համաքայլ գնալու, այլև նմանօրինակ, և գուցե առավել դաժան ժամանակները հաղթահարելու իմացություն ձեռք բերելու համար:
ՈՒզում եմ հավատալ, որ ներկայում և այսուհետ արցախյան, ընդհանրապես հայկական դպրոցներում դասավանդվող գլխավոր առարկան կլինի հայրենագիտությունը՝ հայրենապահական խորքային հիմունքներով: Առանց այդ գիտելիքին ու փորձառությանը տիրապետելու ոչինչ են լինելու մնացյալ ձեռքբերումները՝ երկրի, ազգի ու աշխարհի առջև:
Դպրոցը մեր երկրի ընդհանուր պաշտպանական համակարգի նախադիր կառույցն է, այն միշտ պետք է գործի և թողարկի, նախ և առաջ, փայլուն հայրենապահներ:
Շնորհավոր ձեր նոր ուսումնական տարին, սիրելի աշակերտներ և ուսանողներ:
Դուք սովորելով՝ սովորեցնում եք մեզ:
Շնորհավոր ձեր մասնագիտական տոնը, սիրելի ուսուցիչներ և դասախոսներ:
Մեր նոր սերնդին առաջնորդեք դեպի հայ ոգու նոր բարձունքներ:
Մենք բոլորս միմյանց սովորեցնելու այնքան բան ունենք հիմա և այսուհետ:
Հրանտ ԱԼԵՔՍԱՆՅԱՆ