Ակնկալվող արագ և կտրուկ լուծումների փոխարեն արտաքին դերակատարները գերադասեցին գործը հանգեցնել հակադիր քաղաքական բևեռների միջև բարոյապես և նյութապես մաշեցնող երկարաժամկետ դիմակայության: Ռուսները հապաղում են Կիևին տրամադրել խոստացված գումարները, իսկ ԵՄ-ն ու ԱՄՆ-ը Կիևին տրվելիք նյութական աջակցության վերաբերյալ առարկայական խոստումներ չեն շռայլում: Արևմտյան շահերի համատեքստում առայժմ, թերևս, հայթայթվում են միայն Մայդանը կենսունակ և մարտունակ պահելու համար անհրաժեշտ գումարները: Գործերի այսպիսի ընթացքը թույլ կտա պահպանել և ավելացնել ճնշումը նախագահ Յանուկովիչի վրա ու անցնել ակտիվ գործողությունների, երբ եղանակը կտաքանա: Ներկայիս անորոշությունը և հարաբերական հանգիստը առիթ չեն ստեղծում Ռուսաստանի համար դիմելու կտրուկ գործողությունների և, օրինակ, կտրելու Ուկրաինային մատակարարվող գազը, ինչը նաև կարող էր պարտադրել արևմտյան հանրույթին պատկառելի ֆինանսական միջոցներ տրամադրել ուկրաինական ընդդիմությանը: Այս մարտավարությունը պակաս ծախսատար է ու նաև ավելի վտանգավոր ռուսական շահերի համար՝ գարնանը գազն անջատելը միանգամայն անիմաստ կլինի: Իսկ այդ ընթացքում ուկրաինական գավառների կենտրոնախույս ձգտումները կարող են որակապես նոր դրսևորումներ ստանալ, ինչին կոչված է ծառայել պետական կառավարման ողջ համակարգի կաթվածահար վիճակը մայրաքաղաքում: