Երբ երկրիդ վարչապետի համար ամենակարևոր գործը ավտոմեքենաների հնամաշ թափքերը (կմախքները) որպես մետաղի ջարդոն հանձնելու հարցն է, կարող ենք ընդհանրապես մոռանալ կառավարման որևէ օղակի արդյունավետ աշխատանքի մասին։ Երեկ Նիկոլ Փաշինյանն իր ֆեյսբուքյան էջում մեքենայի «կմախքի» լուսանկար էր դրել և հասցեներ նշել, թե, որտեղ ու ինչ գումարով այն հանձնել։ Սա անգամ նախարարի մակարդակով զբաղվելու հարց չէ, էլ ուր մնաց երկրի ղեկավարի։ Բայց Նիկոլ Փաշինյանը ոչ միայն պարբերաբար խոսում է այս մասին, այլև քաղաքացիների համար հստակ հասցեներ ու հեռախոսահամարներ է նշում, թե ինչպես մետաղական ջարդոնը փողով հանձնեն։
Օրերս էլ մարզային այցելության ժամանակ ավտոմեքենայի հնամաշ կմախքը տեսնելով՝ գայթակղությանը չդիմացավ ու առաջարկեց իրեն այդ ֆոնին նկարել։ Մի՞թե դժվար է հանձնարարել համապատասխան մարմնին զբաղվել այդ հարցով և կառավարության նիստերի ժամանակ ստանալ հաշվետվություն՝ երկիրը վերջապես «կմախքներից» ազատվե՞լ է, թե՞ ոչ։ Միայն սատանային բռնելով հո չէ՞, մեկ-մեկ էլ թող մեքենաների «կմախքները» տանեն-հանձնեն։ Եթե այսպես շարունակվի, հաջորդ անգամ պիտի Նիկոլ Փաշինյանը հերթով նշի գարեջրի, գինու շշերի, տան հնամաշ իրերի, հախճապակե սպասքի, մելքիորից գդալ-պատառաքաղների հանձնման հասցեները։ Ի դեպ, չմոռանա նշել նաև, թե դրանցից յուրաքանչյուրի հանձման դեպքում որքան է կազմելու գումարը։ Տեսնու՞մ եք, թե երկրի վարչապետն ինչ լավ բիզնեսի գաղափար է տալիս մարդկանց, է՜, օգտվեք, էլի, ի՞նչ եք մնացել 80 հազար աշխատավարձի հույսին։ Փաշինյանն այնքան հանգամանորեն է ներկայացրել հանձնման-ընդունման աշխատանքները, որ ուզում ես հասկանալ, թե այս մարդու միտքը երկրում առկա այլ խնդիրներով հե՞չ զբաղված չէ, թե մեզ մոտ արդեն բոլորն ապրում են այնպիսի երկրում, որ լիակատար երջանիկ լինելու համար միայն ավտոմեքենաների հնամաշ «կմախքներն» են խանգարում։
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ