Այսօր ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը կհանդիպի Մեծ Բրիտանիայի վարչապետ Քիր Սթարմերի հետ։ Բրիտանական կառավարությունը լիովին ընդունելի է համարում Storm Shadow թևավոր հրթիռների կիրառումը Ռուսաստանի խորքում գտնվող թիրախների դեմ, սակայն ցանկանում է ուղիղ համաձայնություն ստանալ Վաշինգտոնից, որպեսզի տպավորություն չստեղծվի, թե այս հարցում դաշնակիցների միջև տարաձայնություններ կան։ Ըստ աղբյուրների՝ Բայդենը դեռ վերջնական որոշում չի կայացրել։               
 

Ռուս նացիոնալիստների հերթական պարտությունը

Ռուս նացիոնալիստների հերթական պարտությունը
28.10.2014 | 00:04

Քանի որ Հայաստանում գերազանցապես հայեր են ապրում, ապա հազիվ թե «նացիոնալիզմ», «նացիոնալիստ» բառերը մեր երկրում սուր հնչողություն ունենան: Լավագույն դեպքում կարող են լինել լավ և վատ հայ նացիոնալիստներ, որոնց գործողությունները երկրի ներսում ուղղված չեն որևէ երրորդ ուժի դեմ:
Այդ առումով բոլորովին այլ է իրավիճակը Ռուսաստանում: Ռուսական նացիոնալիզմը ընդհանուր առմամբ ուղղված է հրեաների, տարբեր ազգային փոքրամասնությունների (մասնավորապես՝ կովկասցիների), ներգաղթյալների դեմ և այլն: Ընդ որում, ռուս նացիոնալիստները քաղաքական ազդեցիկ ուժ չեն և գրեթե անընդունակ են ազդելու երկրի ներքին ու արտաքին քաղաքականության վրա: Ճիշտ է, Ղրիմի իրադարձություններին առնչված ռուսական ազգային ոգին զարթոնք ապրեց, բայց ոչ այնքան, որ բեկում մտցներ լիբերալների ու նացիոնալիստների փոխհարաբերություններում հօգուտ վերջիններիս: Այսօր էլ ամեն ինչում մեղավոր են առաջին հերթին Սիոնի զավակները, որոնք առաջատար դիրքեր ունենալով երկրի քաղաքական-տնտեսական վերնախավում, քայքայում ու թալանում են երկիրը, այլասերում ժողովրդին, որպես հինգերորդ շարասյուն ծառայում են Արևմուտքի շահերին և այլն:
Ռուսական նացիոնալիստական կազմակերպություններից շատերը ինչպես ծնունդ են առնում, որոշակի աղմուկ առաջացնելով իրենց նեղ ու հակասական գործողություններով, այնպես էլ մոռացության են մատնվում անպտուղ գործունեությամբ: Առայժմ լիբերալներին ու հրեաներին հաջողվում է չեզոքացնել ռուս նացիոնալիստական շարժումների ակտիվությունը:
Նման անհաջողությունը բացատրվում է նաև նրանով, որ ռուսներին չի հաջողվում ծնել համազգային մասշտաբով ճանաչված ազգասեր վառ լիդերներ: Այդպիսիք եթե նույնիսկ հայտնվում են, ապա ընդամենը «փայլատակում» են ու արագ խամրում:
Ահա և Ռուսաստանում արդեն տևական ժամանակ գործում է «Շարժում ընդդեմ ապօրինի ներգաղթի» նացիոնալիստական կազմակերպությունը: Մինչև 2009 թվականը այն գլխավորում էր ոմն Ալեքսանդր Բելով-Պոտկին: Ծայրահեղական այս շարժումը առաջնորդվում էր այն գաղափարով, որ Ռուսաստանին պետք չեն միլիոնավոր անորակ ներգաղթողները, որ Ռուսաստանը պիտի լինի միայն ռուսների համար: Բելովականները չէին թաքցնում իրենց ատելությունը հրեաների նկատմամբ, հակակրանքը՝ կովկասցիների հանդեպ: Գործում էին աղմկահարույց մեթոդներով, այլատյացության ցինիկ կարգախոսներով: Ռուսաստանի որ վայրում էլ բռնկեին ազգամիջյան բախումներ կամ անկարգություններ, Բելովն այնտեղ էր ու բնավ էլ ոչ հաշտարարի դերում: Ազգամիջյան երկպառակություն հրահրող իր գործողությունների համար նա բազմիցս ենթարկվել է զանազան պատասխանատվության: Ներկայումս ղեկավարում է նույնքան նացիոնալիստական «Ռուսներ» շարժումը: Ասում են, որ Բելովը եղել է նաև Հայաստանում, իբր ադրբեջանցիների դեմ կռվելու նպատակով, սակայն ինձ հայտնի չեն նրա այցի արդյունքները:
Հազիվ թե երկրորդական է նույնիսկ այն իրողությունը, որ այս «ռուս նացիոնալիստն» իր արտաքինով անգամ բոլորովին էլ չի հիշեցնում ռուսի. ավելի շատ նման է միջինասիացու կամ թաթարի: Ավելին, նրա հակառակորդները հավաստում են, որ նա հրեա է, «Պոտկին» ազգանունը հրեական է և այլն: Սակայն չխորանանք այս ծագումնաբանության մեջ:
Ընդունված է, որ ամեն մի նացիոնալիստ, ու առավել ևս երբ նա հավակնում է ազգային լիդերի դերին երկրի քաղաքական-հասարակական կյանքում, պիտի հիանալի իմանա իր ժողովրդի պատմությունը, մշակույթը, ավանդույթները, բնավորությունը և այլն: Իսկ Պոտկինը հայտարարում է, թե ցանկացած մարդ, որ ուսումնասիրում է ռուսական պատմությունը, միանշանակ իրեն համարում է ռուս նացիոնալիստ: Ռուսաստանյան հեռուստաալիքներից մեկը՝ ծՁԹ-ն, ունի «Չարախոսության դպրոց» անվանումով հաղորդաշար, որտեղ երկու հիրավի բանիմաց հաղորդավարուհիները՝ Տատյանա Տոլստայան և Ավդոտյա Սմիռնովան, բառացիորեն պեղում-վերծանում են իրենց հյուրի ինտելեկտուալ կարողությունները տարբեր թեմաների շուրջ: Ահա և չարաբաստիկ մի օր նրանց հյուրընկալվել էր Բելով-Պոտկինը: Եվ այս անձը, պատկերավոր ասած, փայլեց իր կատարյալ անգրագիտությամբ: Սա չէր կարողանում պատասխանել ռուս ժողովրդի պատմության ու մշակույթի վերաբերյալ և ոչ մի հարցի, դատողությունները պրիմիտիվ էին, անմակարդակ: Բանը հասավ նրան, որ հաղորդավարուհիներից մեկը, անմնացորդ հուսահատվելով իր դիմացինի մտահորիզոնի ողորմելիությունից, որպես յուրօրինակ ինտելեկտուալ մահավճիռ ատրճանակի պես նրան ուղղեց իր բութ մատը ցուցամատի ու միջնամատի արանքից՝ և դու՛, տգետ ու անգրագետ ոչնչությունդ, հանդես ես գալիս որպես ռուս ժողովրդի ազգային շահերի պաշտպա՞ն:
Եվ սա էլ դեռ ոչինչ: Սեպտեմբերին համայն Ռուսիո լրատվամիջոցները հաղորդեցին, որ երկրի իրավապահ մարմինները մեծն ազգասերին քրեական մեղադրանք են ներկայացրել բանկերից մեկի միջոցով… հինգ միլիարդ ռուբլի լվանալու թե յուրացնելու համար: Գործի հետաքննությունը դեռ առջևում է, սակայն պարզ է, թե ինչ արժեն այս մարդու «վեհ» գաղափարները, նրա ռուսասիրությունը, ատելությունը օտարների նկատմամբ: Փաստ է, որ ռուսական նացիոնալիզմը այս անգամ էլ պարտություն կրեց:
Հասկանալի է, որ ոչ բոլոր ռուս նացիոնալիստ լիդերներն են անձնապաշտ արկածախնդիրներ: Սակայն եթե այսօր մարդիկ տեսնում են, թե կոնկրետ ինչի է հանգեցրել լիբերալ-հրեական գործոնի ազդեցությունը Ռուսաստանում, ապա ոչ ոք չի կարող կանխատեսել, թե ինչ հետևանքների կհանգեցնի այն պարագան, եթե, չասենք իշխանության գլուխ գան, ապա նույնիսկ այդ իշխանությանը մոտ կանգնեն Բելով-Պոտկինի նման «ռուս նացիոնալիստները»:

Ռուբեն ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ
Մոսկվա

Դիտվել է՝ 2467

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ