Սերժին չեմ պաշտպանում, ձեզնից եմ վախենում

Ոմանք կարծում են, թե իմ ստատուսներով կամ հարցազրույցներով Սերժ Սարգսյանին եմ պաշտպանում:
Միանգամից ասեմ, որ նման բան չկա, Սերժի ու նրա շրջապատի համար էլ սիրտս չի ցավում:
ՈՒրիշ բան եմ հայտնաբերել, տխուր մի իրականություն, ես կասեի՝ չգոյություն։
Հա, Սերժի հրաժարականը չեմ պահանջում ու առաջիկայում չեմ պահանջի, որովհետև չգիտեմ՝ ով է ձևավորելու նոր իշխանությունը, ու ամոթխած քածի պես չեմ ուզում հերթական շարունակություն ստանա այն, ինչը ոչ մի աղերս չունի քաղաքականության ու փոփոխության հետ:
Հեղաշրջումը Հայաստանում սկսվել է, սկսվել է այն օրը, երբ Հովիկ Աբրահամյանը դարձավ վարչապետ ու նրա «պահեստապետային» փիլիսոփայությունը միավորեց առաջին ու երկրորդ նախագահներին, նրանց բուծած օլիգարխներին:
Սերժն էլ էդ գիտի, բայց էն հայտնի ներկայացման օրինակով՝ բոլորին մի տեղ հավաքել է ուզում...
Սերժից ու Սաշիկից եք խոսում՝ լավ եք անում:
Լավ, բարի եղեք ասել՝ ո՞վ է գործող նախագահին փոխարինողը:
Լևոն Տեր-Պետրոսյա՞նը, ում միակ դարդը, 2011-ից սկսած, ռուսների շահերի պաշտպանությունն է: Քանի՞ անգամ առաջին նախագահն ինձ զգուշացրել է, որ իր հանրահավաքները վարելիս թթու խոսք չասեմ ռուսների ու Պուտինի հասցեին: Եթե առաջին նախագահն անկեղծ է, թող ասի՝ ո՞րն էր նման հրահանգի ու նաև ԲՀԿ-ի հետ համագործակցության իրական պատճառը:
Իհարկե, չի ասի, ու իրականությունը կմնա յոթ դռան հետևում կողպված:
Թե՞ հույս ունեք, որ Ռոբերտ Քոչարյանն է վերադարձնելու տնտեսական աճն ու կայունությունը:
Հյուսիսային պողոտան «մեռելների թագավորություն» է՝ նախկին նախագահի իշխանավարման «դրախտային» դրսևորումը:
Հա, մեկ էլ հիշում եմ, որ նախկին նախագահի իշխանության տարիներին, նրա հրամանով կամ թողտվությամբ, կրակել են մարդկանց վրա, ովքեր սուրբ չէին, բայց ավելի ընտրված ու մոտ էին ժողովրդին:
Հիմա ասում եմ՝ Լևոնը շարժումը ծախեց ռուսներին ու տրվեց «բուրժուա-դեմոկրատական» հեղափոխություն կոչված ցնորքին, ասում եք, թե Սերժին եմ պաշտպանում:
Կամ ասում եմ՝ Ռոբը մարդասպանների հովանավորն է, ասում եք՝ Սերժին եմ պաշտպանում:
Սերժին չեմ պաշտպանում, Սերժին այլընտրանք չունենալու ողբերգությունն եմ ապրում:
Բա էդ ինչի՞ մեր «բուրժուադեմոկրատիան» էդքան անդեմ դուրս եկավ:
Իմ ընկեր Սամոյի մոտ «նոլի» ու «ֆազի» «տխուր» հանդիպում է, մի խոսքով՝ երազի մեջ «Սիթին» ու «Կարֆուրն» են հանդիպել:
Գագոյի մոտ իրար ուտում են «բարեգործությունն» ու «քաղաքականությունը»՝ «այլընտրանքի» ծնունդով:
Սիլաչիի Խչոն երազում է Լևոնին՝ Սարգսյան Տիգրանի մոռացված ու Աբրահամյան Հովոյի չստացված առաջարկների խաչմերուկում:
Դուք գաք, որ ի՞նչ լինի:
Սաշիկը հավաքական կերպա՞ր դառնա՝ բոլորիդ հանրագումարով:
Ավելի լավ է՝ Սերժը մնա, որ հասցնի իրեն էլ, ձեզ էլ մի գնացքով տանել...

Սուրեն ՍՈՒՐԵՆՅԱՆՑ

Մեկնաբանություններ