ԱՄՆ-ի նախագահ Ջո Բայդենը հայտարարել է, որ ուկրաինական զորքերի հարձակումը Կուրսկի շրջանում Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինին իսկական երկընտրանքի առաջ է կանգնեցնում. սա տեղի ունեցողի վերաբերյալ ամերիկացի առաջնորդի առաջին պաշտոնական մեկնաբանությունն է։ «Մենք անմիջական, մշտական կապի մեջ ենք ուկրաինացիների հետ։ Սա այն ամենն է, ինչ ես կարող եմ ասել դրա մասին, քանի դեռ հարձակումը շարունակվում է», - ըստ Ֆրանսպրես գործակալության՝ հայտարարել է Բայդենը:               
 

Արևմուտքը ակտիվորեն քայքայում է ավանդական արժեքների համակարգը

Արևմուտքը ակտիվորեն քայքայում է  ավանդական արժեքների համակարգը
20.02.2014 | 23:53

Եվրոպայում արդեն գործում են նորատիպ գեյ-կառավարություններ, որոնք ավանդական քաղաքացիներին չեն լսում: Դրանք տարբեր կերպ են կոչվում՝ գեյ-դիկտատուրա, հոմո-դիկտատուրա, սոդոմական դիկտատուրա և այլն: Ընդ որում, պարտադրանքների համար գործիք է ընտրվել տխրահռչակ հանդուրժողականությունը: Զանգվածաբար ամբողջ երկրներ անցնում են այնպիսի կրթական համակարգի, որտեղ երեխաներին արգելվում է կոչվել տղա և աղջիկ: Նորվեգիայում կա տղաներին ու աղջիկներին այլ գենդերների վերաձևելու 19000 ընկերություն: Սակայն Ֆրանսիայում տեղի ունեցած իրադարձությունները ցույց տվեցին, որ գենդերային համաճարակը համակել է ոչ միայն Նորվեգիան: «Համաշխարհային գենդերիզմի» գաղափարախոսությունը շատ ավելի ագրեսիվ դուրս եկավ նորածիններին վերակոդավորելու նորվեգական փորձարարությունների համեմատ: 2013 թվականին Ֆրանսիայի ուսուցիչների ու մանկավարժների արհմիությունը բացահայտորեն պաշտպանեց կառավարության գեյ-հեղափոխությունը և քվեարկեց երկրի բոլոր դպրոցներում տղաների ու աղջիկների տարբերակման վերացման օգտին: Փաստորեն լուծարվեց «բնական սեռը», որն իր տեղը զիջեց օր օրի բազմացող սոդոմագենդերային ցուցակին՝ գեյեր, լեսբուհիներ, բիսեքսուալներ, տրանսգենդերներ, գենդերկվիրներ և չգիտես էլ ինչ: Տարրական դպրոցներում երեխաները այբբենարանի փոխարեն ձեռքն են առնում «գեյության սկզբունքները»՝ հանրամատչելի «Հայրիկը շրջազգեստ է կրում» վերնագրով:
Եթե գեյերի ամուսնությունը ճանաչվում է օրինական, ապա որդեգրված երեխաների համար օրինական է դառնում նաև գեյի «հայրությունը», ինչն արդեն մանկապղծության (պեդոֆիլիա) օրինականացված ձև է: Եվ այդօրինակ երեխաների պահանջարկը խիստ մեծանում է, որի համար էլ բազմանում են ամեն տեսակի գենդերային ծրագրերը: Գեյ-հայրերը, օգտագործելով երեխաներին, կարող են նրանց փոխանցել ուրիշ իրենց նմաններին: Եվ սա իրականություն է եվրոպական շատ երկրներում: Կանադայի խորհրդարանը, փաստորեն, միաձայն (մեկ դեմով) մանկապղծությունը «նորմալ» սեռական կողմնորոշում է ճանաչել տակավին 2011 թվականին:
Եվրոպայում քիչ չեն այն կուսակցությունները, որոնք պահանջում են օրինականացնել առհասարակ մանկապղծության՝ «սերունդների ինտիմ փոխհարաբերությունների» բոլոր ձևերը, որ տարբերակված են հետևյալ կերպ. մանկապղծություն՝ մեծահասակը շփվում է ուրիշի երեխայի հետ, ինցեստ՝ մեծահասակը ինտիմ հարաբերությունների մեջ է մտնում իր հարազատ արյունակից երեխայի հետ, ինֆանտոֆիլիա՝ մեծահասակը ինտիմ փոխհարաբերությունների մեջ է մտնում նորածնի կամ նախախոսքային տարիքի երեխայի հետ: Հատկապես այս վերջինը խիստ մոդայիկ է դարձել եվրոպական աշխարհամասում, և նորածինների զանգվածային բռնաբարություններն արդեն ոչ մեկի չեն զարմացնում: Ինֆանտոֆիլների դատավարությունները Հոլանդիայում վերածվում են այդ աղտեղության քարոզչական շոուների: Վերջին տարիների դատական խոշորագույն սկանդալը դարձավ երկու երիտասարդ գեյ-ամուսինների գործը: Սրանք սկզբում փորձել են տարբեր երկրներում տղաներ որդեգրել սեփական սեռական կրքերը հագեցնելու համար: Չի հաջողվել, և նրանք որպես «դայակ» աշխատանքի են անցել մանկական հաստատություններում: Այդ տականքները խոստովանել են, որ ինտիմ հարաբերությունների մեջ են մտել (փաստորեն, բռնաբարել են) մոտ 100 նորածնի: Ամենափոքր զոհը եղել է 19 օրական, իսկ «ամենաավագը»՝ 2,5 տարեկան: Միասեռական «ընտանիքին» ձերբակալելիս առգրավվել են մեծ քանակությամբ սեփական անառակությունների տեսալուսանկարային պոռնոնյութեր՝ կապված հենց նորածինների հետ. սոդոմական գազանները չեն հասցրել դրանք ոչնչացնել:
Բայց սա էլ դեռ ոչինչ: Մամուլը հաղորդել է, որ Հոլանդիայի գրեթե ողջ բուժհասարակությունը ոտքի է կանգնել ի պաշտպանություն այդ միասեռական զույգի: Որ նրանք երեխաների նկատմամբ միանգամայն նորմալ են վարվել, որ նախախոսքային տարիքի երեխային լլկելը չպետք է ճանաչել որպես բռնաբարություն: Հոլանդիայի քրեական օրենսդրությունից հետևում է, որ եթե զոհը (փաստորեն նաև նորածինը) ոչ մի դիմադրություն ցույց չի տալիս, ապա ուրեմն իրավական տեսակետից «բռնություն» տեղի չի ունեցել:
Եվ սա դեռ քիչ է. ինֆանտոֆիլների զոհերի ծնողները իրավունք չունեն բռնաբարության փաստով որպես վկա հանդես գալու և ցուցմունքներ տալու ո՛չ ոստիկանությունում, ո՛չ էլ դատարանում: Ստացվում է, որ եթե նորածիններն իրենք իրենց չեն կարող պաշտպանել, իսկ նրանց ծնողները իրավական դաշտից լրիվ մեկուսացված են, ապա բոլոր իրավունքները գենդերմուտանտների կողմն են:
Այսօր Եվրոպայում, ԱՄՆ- ում շեշտը դրված է ոչ այնքան մեծերի, երիտասարդության, որքան նորածինների համակողմանի այլասերման վրա: Գլոբալ գեյ-նախագիծը կառուցված է տարբեր պատրվակներով ավանդական ընտանիքների երեխաներին բռնությամբ խլելու վրա՝ գերազանցապես նոր ծնվածների և նախախոսքային տարիքի: Մոլորակի միասեռականացումը այնքան արագ է զարգանում, որ Եվրոպայի ավանդական ընտանիքների ներկայացուցիչները արդեն իսկ հզոր ճնշման տակ են հայտնվել: Ընդ որում, այն, ինչ մենք տեսնում ենք ներկայիս Եվրոպայում, տասնամյակների պատմություն ունի: Երեխաներին հարկադրաբար սեռափոխելու համար հարկ է նրանց ավանդական հարազատ ծնողներից օտարել, առանձնացնել, բռնաբարել: Ահա և անցյալ դարի վերջին ստեղծվել և Արևմուտքում ամենուրեք արմատավորվել է «Յուվենալ արդարադատությունը»՝ իբր երեխաների պաշտպանության համար: Իրականում այդ գեղեցկախոսության տակ բոլորովին այլ իմաստ է դրված, ինչպես ասվեց՝ երեխաներին «ազատագրել» հարազատ ծնողներից: Ի վերջո, երեխաների մասին Հաագայի երեք կոնվենցիաներում օրինականացվել է այն փաստը, որ երեխաները չեն պատկանում ծնողներին, այլ այն հողի՝ տարածքի, սեփականությունն են, որի վրա նրանք «կանգնած են» վերջին երեք ամսում: Եվրոպայում ծնողական իրավունքները վերացված են տակավին 1990 թվականից, դրանց փոխարինել են «խնամակալության իրավունքները», որոնք կարող են մի քաղաքացուց անցնել մեկ ուրիշի՝ նույնիսկ սովորական վստահագրով;
Այսօր Արևմուտքը կառուցել է իսկական ստրկատիրական կարգ երեխաների համար: Ինչպես անցյալ տարվա գարնանը պետհեռուստատեսությամբ հայտարարեց անչափահասների գծով իտալացի մի դատավոր, Իտալիայում և մնացյալ Եվրոպայում ներկայումս ձևավորվել ու գործում է խնամակալության մասնավոր շուկա՝ «երեխաների բորսա» կամ «մանկաստրուկների շուկա», այլ խոսքով ասած՝ երեխաների առուծախի ամենաիսկական բիզնես-կառույց: Խնամակալության այդ շուկայում երեխաները սոսկ պահանջարկված ապրանք են, իսկ խաղի բոլոր մասնակիցները՝ դատավորներ, փաստաբաններ, փորձագետներ, հոգեբաններ, ոստիկաններ, ուսուցիչներ, վարձու ծնողներ և այլք, սոսկ շահույթ են հետապնդում: Սա է իրականությունը, և գեյ-կառավարություններն ընդլայնում ու զարգացնում են այդ եղկելի շուկան:
Այն փաստը, որ այսօր Եվրոպայում ամենահանդուրժողական որդեգրող ամուսնական ընտանիքի մրցույթներում որպես կանոն հաղթում են միասեռական ընտանիքները, մանկապղծության պետական հովանավորման ապրանքափողային նոր սկզբունքի սոսկ փոքրիկ շտրիխ է: Շվեյցարիայում, օրինակ, հրապարակվել են փաստաթղթեր, որոնք վկայում են, որ 2012 թվականին ավանդական ընտանիքներից խլված 30 հազար երեխաների հանձնել են միասեռական ընտանիքների:
30 հազար երեխա՞: Մտածեք այս մասին:

«Завтра» շաբաթաթերթ

«Իրատես de facto»- Եվրոպական, գուցե նաև համաշխարհային մամուլն այս օրերին «լայնորեն» քննարկում է դանիական քաղաքներից մեկի կենդանաբանական այգում տեղի ունեցած հիրավի հակակենդանական իրադարձությունը: Գազանանոցի ղեկավարությունը գազանային որոշում է կայացրել՝ կյանքից զրկել Մարիուս անունով ընձուղտին, որովհետև նրա ծնողները, տարօրինակ բան, մերձավոր սեռակիցներ են եղել, այսօրվա լեզվով ասած՝ յուրօրինակ… գենդերներ: Եվ որ այդ պատճառով ընձուղտը պիտանի չէ բազմացման համար ու նրան պահելը մեծ հոգս է:
Համակրելի, անշառ աչքերով միստիկական այդ կենդանու ապրելու իրավունքի պաշտպանության օգտին հանդես են եկել հազարավոր բարի մարդիկ աշխարհի տարբեր անկյուններից: Սակայն կենդանաբարո ղեկավարները անհողդողդ են եղել իրենց մտահղացման մեջ: Լավ, այդ դեպքում գոնե կարելի էր ընձուղտին ենթարկել ցավազրկիչ… էվթանազիայի, ինչը կիրառվում է եվրոպական շատ երկրներում: Սակայն՝ ոչ: Անմեղ կենդանուն պետք էր պարզապես գնդակահարել մարդկային դաժանությամբ՝ մեխ կրակող շինարարական ատրճանակով: Եվ ամենաարտառոցը՝ սպանդը հատուկ իրականացվել է մի մեծ խումբ… երեխաների աչքի առաջ: Այնուհետև ապշահար, լացակումած փոքրիկների ներկայությամբ նահատակ ընձուղտին մասնատել են և արյունոտ մսակտորներով կերակրել գիշատիչ գազաններին:
Ծանոթ ձեռագիր է, չէ՞:

Դիտվել է՝ 4215

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ