Ինչո՞ւ գրվեց, և ինչո՞ւ իշխանությունները պաշտպանեցին Զորիի նամակը
ա) 2014 թ. Աֆղանստանից արևմտյան կոալիցիան հանում է իր զորքերը: Ո՞Ւր է տանելու: Որոշ դիտարկումներով՝ չի բացառվում՝ մասամբ Ադրբեջան, մասամբ` Միջին Ասիա: Արդեն գլխի ընկա՞ք Բիրյուլևոյի ողջ «մեխանիզմը». ադրբեջանցին ձերբակալված է` ի տես համայն աշխարհի, Տաջիկստանի և ՈՒզբեկստանի էմիգրանտների համար Ռուսաստանը «փակվում» է:
Եվ սա դեռ «կինոյի» սկիզբն է, ու թե սույն երկրները համապատասխան եզրակացություններ չանեն. այն է` Եվրասիական միությունը «չնկատեն», որպես «գերագույն» արժեք, «կինոյի» շարունակությունն էլ ավելի ահարկու կլինի:
Իսկ ահա Ռուսաստանին արևմտյան «հանրությունը» դրեց աքցանի մեջ. հերիք չէր ամերիկյան դեֆոլտը երջանիկ ավարտ ունեցավ, ընդ որում, աշխարհի համար խիստ անհասկանալի ներքին նպատակների ծառայելով, շարունակությամբ էլ` ԵՄ-ն ու ԱՄՆ-ը մտան ազատ առևտրի գոտու բանակցությունների մեջ:
Ի՞նչ արգելանք կարող է սա դառնալ Պուտինի, նրա Մաքսային միության, շարունակականության մեջ՝ Եվրասիական գոտու կայացման համար, կարծում ենք` անիմաստ է բացատրելը: Որքան էլ ռուս փորձագետները սևով սպիտակի վրա ու շատ ահարկու բարձրաձայնեն, բա չեք ասի` Թուրքիան, ՈՒկրաինան, էնտեղ էլ Չինաստանն ու Մոնղոլիան մաս կկազմեն Եվրասիականին, ինչը, իհարկե, ֆանտաստիկա է, մենք ժամանակ չունենք ֆանտաստիկ ժանրի համար:
բ) Զորիի գրած նամակը, եթե անկեղծ` իշխանությունների «փարդի քամակում» էր թեզավորված և հենվում էր հետևյալ մտայնության վրա. Ռուսաստանն արդեն հայտարարել է` Մերձդնեստրը և Օսիան (Աբխազիան ինչո՞ւ է շրջանցում, հասկանալի չէ), Ռուսիան «մտցնում, խորճկում» է Մաքսային միություն:
Ընդ որում, Մերձդնեստրը, Օսիա-Աբխազիան խոշոր ստրատեգիական նշանակություն այս գլոբալ խաղում չունեն, գրեթե չունեն: Գլոբալ նշանակության թիրախը Ղարաբաղն է: Ղարաբաղն այն առանցքն ու պատուհանն է, որը նայում է ԱՄՆ-ի վերջնական թիրախին (Չինաստանից առաջ)` դեպ Իրան:
Վերցնել, և ինչպես Մերձդնեստրը, հենց այնպես Ղարաբաղը «խցկել-խորճկել» Մաքսային միություն, Ռուսաստանը չի կարող: Հազար ու մի պատճառով:
Տանել, ուղիղ գծով Աֆղանստանից Ադրբեջան տեղափոխված ՆԱՏՕ-ական զորքերին ընդդեմ Ղարաբաղյան սահմանում ՀԱՊԿ զորամիավորումներ տեղակայել (դիցուք՝ Ֆիզուլու կողմերում), նույնպես չի կարող:
Պե՞տք է մի միջանկյալ բուֆերային «բացատրություն», թե ինչու է ինքն այդպես վարվում: Տրվեց այդ բացատրությունը: Ճիշտ է, ահագին երկար-բարակ ու նույնքան էլ ծանծաղ` ի դեմս տասնհինգէջանոց բալայանական (ինչ էլ ազգանուն է) նամակի:
Ինչն էլ, մեր մեջ ասած, թե՛ ՀՀ իշխանություններին, թե՛ մի պստլո էլ (հանգի՜ստ, մի ընկեք) ձեռնտու է Հայաստանին: Այն առումով, որ Գյուլիստանի պայմանագիրը, անուշտ, առ ոչինչ է որպես իրավաբանություն, այն չի կարող աշխատել երբեք, սակայն, որպես կեղծ բուֆեր, կարող է Ղարաբաղը ՄՄ տանել, եթե Հայաստանը նույնպես գնում է այնտեղ, և չունենալ մաքսային կետ` Ղարաբաղի հետ:
Չնայած կա այլ տարբերակ ևս` Ռուսաստանի կողմից ԼՂ անկախության ճանաչումը։
Իսկ գուցե Ռուսաստանը «Սմերչ» ծախեց Ադրբեջանին այն բանի համար, որ ասի` կարալ չեմ դա անել:
Մտածելու բաներ են:
Կարմեն ԴԱՎԹՅԱՆ
Հեղինակի նյութեր
Մեկնաբանություններ
Ասում են...
-
Ասում են Ռուսաստանի նախագահ Պուտինը Զանգեզուրի միջանցքի մասին ոչ մի նոր բան չի ասել Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո, որն ավարտվել է 2020 թվականի նոյեմբերի 9-ի հայտարարությամբ։ Միևնույն ժամանակ, հայտնի չէ, թե այս հարցում Հայաստանը, Ադրբեջանը, Իրանը, Ռուսաստանն ու Թուրքիան ինչպես են «ընտելանալու» միմյանց:
-
Ասում են… Ռուսաստանի տարածքին հեռահար ճշգրիտ զենքերով հարվածներ հասցնելու հնարավորություն ՈՒկրաինայի ԶՈՒ-ն չունի, հետևաբար, եթե հայտարարվում է, որ ՈՒկրաինային թույլատրվում է նման հարվածներ հասցնել, ապա դա նշանակում է, որ ՆԱՏՕ-ն ուղիղ մտնում է կոնֆլիկտի մեջ Ռուսաստանի հետ
-
Ասում են… Վլադիմիր Պուտինի այցն Ադրբեջան պատմական իրադարձություն էր, քանի որ այն նշանավորեց Հարավային Կովկասում Ռուսաստանի գլխավոր դաշնակցի փոփոխությունը։ Ավելի քան 30 տարի Հայաստանն այդպիսի դաշնակից էր, բայց հիմա որոշել է անցնել Արևմուտքի կողմը՝ ներառյալ Ֆրանսիան, ԵՄ-ը և ԱՄՆ-ը
-
Նիկոլն արգելել է իրեն նկարել Արարատների ֆոնին Ըստ մերձնիկոլական շրջապատից տարածվող լուրերի` կապիտուլյանտ ոչնչությունը հրահանգել է իր աշխատակազմի լուսանկարիչներին և օպերատորներին իրեն չպատկերել Արարատ լեռների ֆոնին:
-
Ասում են… Մի շարք երկրներում, ցավոք, նաև Հայաստանում մեծ խանդավառություն չկար այն հարցում, որ Ռուսաստանն ինչ-որ կերպ վերահսկեր Հայաստանով լոգիստիկ ճանապարհը Նախիջեւանի և Ադրբեջանի հիմնական տարածքի միջև։ Այստեղ, նախ և առաջ, Թուրքիայի շահն է
-
Ասում են… Ես հստակ ասել եմ՝ նյութական որևէ ակնկալիք, կլինի կազմակերպություն կամ անձ, եթե ինքը ներգրավված է այս շարժմանը, չի կարող ունենալ, սկսած ինձնից, փոխարենը՝ մենք բոլորս կստանանք Հայրենիք ու Պատիվ
-
Ասում են… Հիմա մենք բավականին բարդ շրջան ենք ապրում մեր բարեկամ, եղբայրական Հայաստանի հետ հարաբերություններում։ Դա նույնիսկ ավելին է, քան եղբայրականը, քանի որ այստեղ ավելի շատ հայեր են ապրում, քան՝ բուն Հայաստանում
-
Ասում են Մարտի 8-ից առաջ Մեծ Բրիտանիայի և ԱՄՆ-ի դեսպանատները զգուշացնում էին իրենց քաղաքացիներին զգույշ լինել Մոսկվայում՝ չասելով, թե ինչ է կատարվում
-
Ասում են… Իհարկե, Բրյուսելը շահագրգռված է Հայաստան-ՀԱՊԿ կապի թուլացմամբ, իսկ Դաշինքի պաշտոնական խոսնակները մեկ անգամ չէ, որ հանրային լավատեսություն են հայտնել ՆԱՏՕ-ի հետ մերձեցման Հայաստանի հեռանկարների վերաբերյալ
-
Ասում են…
Ափսոսում ենք, որ ՀՀ ղեկավարությունը, ըստ ամենայնի, գիտակցված որոշում է կայացրել՝ վարել ՌԴ-ի հետ հարաբերությունների հետևողական վատթարացման, Լեռնային Ղարաբաղում տեղի ունեցած ամեն ինչում Ռուսաստանին մեղադրելու գիծ։ Դա, իհարկե, հարիր չէ դաշնակցային հարաբերություններին
-
Ասում են Պաղեստինյան ՀԱՄԱՍ-ը 10-20-100 անգամ ավելի քիչ զենք ունի, քան ունեին Լեռնային Ղարաբաղի հայերը և ադրբեջանական բանակը իսրայելական բանակը չէ։ Թող Հայաստանում մտածեն։
-
Ասում են… Որոշ երկրներ փորձում են խաթարել ԱՊՀ անդամների օրինական իշխանությունը, ավանդական արժեքները և իրավիճակն ամբողջությամբ: Անհրաժեշտ է կանխարգելիչ աշխատանք՝ ԱՊՀ երկրների անվտանգության ապահովման համար։
-
Ասում են… Ռուսաստանը և Բելառուսը օգուտ չունեն իսրայելա-պաղեստինյան հակամարտությունից: ՈՒ՞մ է այն ձեռնտու Մեզ ու ռուսաստանցիներին կշտամբում են «Ձեռնտու է Ուկրաինան հետին պլան է մղվել» Լսեք, եկեք անկեղծ լինենք այն, որ մեր մասին սկսել են ավելի քիչ խոսել, թերևս, վատ չէ: Բայց ո՛չ այդ գնով։ Մարդիկ են զոհվում։ Ինչի՞ վրա ենք ուրախանալու։
-
Ասում են…
Աշխարհում արևմտյան ազդեցությունը հսկայական ռազմաֆինանսական բուրգ է, այն իրեն պահելու համար անընդհատ նոր «վառելիքի» կարիք ունի՝ ուրիշներին պատկանող բնական, տեխնոլոգիական, մարդկային ռեսուրսներ
-
Ասում են…
10 ամսվա շրջափակումից հետո՝ սեպտեմբերի 19-ին, ադրբեջանական զինված ուժերը դաժան հրետակոծության ենթարկեցին Լեռնային Ղարաբաղը։
Սիրտս կոտրվում է, երբ իմանում եմ Լեռնային Ղարաբաղից բռնի տեղահանված և Հայաստան զանգվածաբար փախչող հազարավոր հայ ընտանիքների ցավի, կորստի, մարդու իրավունքների կոպիտ խախտումների մասին:
Տարածաշրջանային
