Այս օրը, մեծ ոգևորությամբ զանգահարում և շնորհավորում էի Շուշիի ազատագրմանը մասնակցած բարեկամներիս և հայրիկիս՝ իսկապես դուխով գեներալ ընկերներին՝ մեր կենդանի լեգենդների, հաղթանակի արժեքը գիտակցողների ու գնահատողների տոնը և փառք ու պատիվ տալիս մեզ բարձին հանգիստ գլուխ դնելու հնարավորություն տված, դրա համար իրենց կյանքը զոհաբերած զինվորներին...

Թալինի սասնաշենցիներից մեկը պատմում էր, որ 100 տարի առաջ ցեղասպանությունից փրկված իրենց նախնիները Սասունից գաղթելուց հետո հատուկ հաստատվել են Արաքսի ափամերձ հատվածներում` Թուրքիայի սահմանին մոտ, հույսով որ մի օր անպայման վերադառնալու են Էրգիր, հենց էդ օրը գա` մոտիկ լինեն ու ժամանակ չկորցնեն:

Շաբաթն ամփոփվեց աբսուրդի ու նոնսենսի, դեմագոգիայի ու ցինիզմի, պաթոսի ու պոպուլիզմի, էժան մանիպուլյացիայի հերթական խմբաքանակով:

Ներկա վիճակով ամբողջ աշխարհի թույլ և կախյալ երկրներում գոյություն ունի բնական հակասություն վերնախավի և հասարակ ժողովրդի շահերի միջև այն պարզ պատճառով, որ այդ երկրների կյանքում, արտաքին ուժերի վճռական դերի և սուվերենիտետի պրակտիկ բացակայության առկայությամբ, տեղի է ունենում շահերի բախում, որից ամենամեծ օգուտով դուրս են գալիս արտաքին ուժերը, բավականին օգուտով դուրս է գալիս վերնախավի տվյալ պահին դոմինանտ մասը, իսկ վնասով դուրս են գալիս վերնախավի ոչ դոմինանտ մասի աղքատ մասը և հասարակ ժողովուրդը։

Ատում եմ ֆաշիզմը իր բոլոր դրսևորումներով ՝ ազգային, կրոնական, լիբերալ կամ անգամ դեմոկրատական։

Հայաստանում մեծ տեղափոխություններ են նախատեսվում: Մասնավորապես՝ ԵՊՀ-ն և մնացած բուհերը տեղափոխվելու են Աշտարակի ճանապարհի հատված, Կենդանաբանական այգին՝ Դալմայի նախկին այգիների տարածք, իսկ Դալմայի նախկին այգիները՝ անցյալ:

Նախագահ Սարգսյանն առաջինն էր, որ նոյեմբերի 9-ի «Եռակողմից» հետո հրապարակ նետեց «կապիտուլյանտ» և «կապիտուլյացիա» ձևակերպումները:

Արդեն վեցերորդ անգամ, Վայոց Ձորի հրաշագեղ մի անկյունում՝ Ռինդ գյուղում, տիկնոջս՝ Անահիտի և իր նվիրյալ գործընկերների կողմից կազմակերպվում է լեռնային վազքի միջազգային միջոցառում, նվիրված Հայոց եռատոնին: Ամեն անգամ, ես ինքս մասնակցել եմ այս միջոցառմանը որպես վազորդ, թեև վերջերս արդեն այդքան հեշտ չի՝ ոչ մարզավիճակի, ոչ էլ տրամադրության առումով:

Սիրիայի Դեր Զոր անապատում մոտեցա բեդվին երաժիշտների խմբի վրանին: Նրանք ուրախ, խրախճական եղանակ էին նվագում անցնող ու դարձող տուրիստների համար։

Արդեն երրորդ տարին է՝ մայիսի 9-ին մենք չգիտենք մեր անելիքը, ասելիքը։ ՈՒ՞մ ենք շնորհավորում, ինչի՞ համար։ Հաղթանակի կոնցեպտը վերածվել է աբստրակցիայի։