Չդադարող ողբերգություններ ու դրա ֆոնին՝ վակխանալիայի նմանվող անկարգություններ Երևանում:
Մարդը մասնակցել է կեղծ հեղափոխությանը, 15 հազար դոլարով ազատվել է բանակից, հազարներին ուղարկել է մահվան, հիմա էլ ստիպում է, որ մանկապարտեզների ու դպրոցների աշխատողները մասնակցեն իր հանրահավաքին:
Էն մյուսը զանգում է որդի կորցրած հորն ու պահանջում, որ վերջինս իր հարցազրույցներում Սերժիկին քիչ քննադատի:
Հետո՝ եկեղեցի, ուսերի լանության բացված ոտքեր, խաչակնքումներ ու տեղադրում համացանցում:
Գրողը ձեզ տանի՝ անաստված սրիկաներ:
Սեփական լակոտներին կանադաներում ու ամերիկաներում տեղավորած՝ հող հանձնողին հողին հանձնող ազգայնականները միտինգների են հրավիրում, որպեսզի իշխանությունից քշեն՝ հող հանձնողին հողին հանձնող մեկ այլ՝ նախկին ազգայնականի:
-Ես չլոցի կխաղամ, իսկ դուք գոռացեք Արցախ,-ասում է էն մյուսը: Գոռացեք, որ փրկենք:
-Հաջորդ տարի Շուշիում պիտի հանդիպենք,-հայտարարում է Սերժիկի միտինգավորը:
Երկու տարի պառլամենտում գործակալների թեմայով լռած երեսփոխանը ՝ հեռախոսի տեսախցիկը միացնում է, մոտենում է ոստիկանին ու Արցախի մասին ինչ-որ հարցեր է տալիս: Ոստիկանը, որ ոստիկան լիներ, հեռախոսն, առանց կամերան անջատելու, տեղում կմտցներ ... աչքդ:
Եթե Երևանը ձեզ համար այդքան թանկ է, ինչու՞ եք պղծում այդ քաղաքի մթնոլորտը:
Արթուր ՀԱՄԲԱՐՁՈՒՄՅԱՆ
Կոլաժը` ՆԻԿՕ-ի (Նիկոլայ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ)