Համբավն ու հեղինակությունը հեշտացնում են մարդու գործը, դրանց շնորհիվ մարդը շատ ավելի արագ է կարողանում հասնել սահմանված նպատակներին, անհրաժեշտ ռեսուրսներ և գործիքակազմ ձեռք բերել:

Աշխարհը «գեղի կլուբ» չէ: Յուրաքանչյուր երկրում, եթե այդ երկիրը Հյուսիսային Կորեան չէ, գոյություն ունի իշխանություն և ընդդիմություն: Գոյություն ունեն պահպանողական և լիբերալ քաղաքական ուժեր: Գոյություն ունեն պրոարևմտյան և հակաարևմտյան ուղղվածության քաղաքական ուժեր, անկախականներ և այլն: Իհարկե, յուրաքանչյուր երկրի քաղաքական գունապնակը այսքանով չի սահմանափակվում, բայց այս գրառման համար սա էլ բավարար է:

Գլխավոր խաբեբան ելույթ է ունեցել ԱԺ կոչված տաղավարում և հայտարարել, որ պետության հիմնական ֆունկցիան քաղաքացիների կենսամակարդակն է, հավաստիացրել է, որ արվում է ամեն ինչ, որպեսզի քաղաքացիները հարստանան։

Ասում են` հույսը վերջինն է մեռնում, իսկ երազա՞նքը: Ասում են` երազիր, որ չծերանաս:

Հիշու՞մ եք, ամիսներ առաջ գրել էի, որ Քամալա Հարիսը պարտություն է կրելու իր՝ տրադիցիոն դեմոկրատական նահանգ Կալիֆորնիայում:

Հայաստանի հայազգի բնակիչներից շատերը չեն կարողանում քարտեզի վրա գտնել Արծվաշենը:

Սպասեք և, ի վերջո, կվայելեք ուրախությունն այն մարդու, որ կարող է համբերանքով սպասել` հուսալով, որ ամեն ինչ լավ կլինի: Վերջին ու ամենադժվար դասը սպասելն է:

Բարեխօսութեամբ սրբուհւոյ Աստուածածնին եւ Յովհաննու Կարապետին, սրբոյն Ստեփանոսի Նախավկային եւ սրբոց առաքելոց, մարգարէից եւ մարտիրոսաց եւ սրբոյն Գրիգորի մերոյ Լուսաւորչին, բարեխօսութեամբ եւ աղօթիւք սրբոց Հիպերիքեանցն, որք ի Սամուսատ կատարեցան, եւ Սեւերիանոսի Սեբաստացւոյն, Բաբելայ ծերոյն եւ ութսուն եւ չորից աշակերտաց նորին, որոց այսօր է յիշատակ, եւ ամենայն սրբոց Քոց, Տէ՛ր, որք միացան ի սէր Աստուածութեանդ Քո, յիշեա՛ զհոգիս ննջեցելոց մերոց եւ ա՛յց արա ի Քում գալստեանդ. աղաչեմք:

Այնուամենայնիվ, Կոբախիձեն չասաց՝ «Կեկելը ճիշտ էր, ես՝ սխալվեցի»։ Իսկ այդ պիղծ նախադասությունը նրանից կորզելու համար Արևմուտքը դիմեց ամեն ստորության ու այլանդակության։ Որևէ մեկը կասկածո՞ւմ է, որ Վրաստանում հազարապատիկ ավելի գումարներ են ներդրվել, քան Հայաստանում։

Լուսահոգի Պետրոս պապս հաճախ էր պատմում իրական պատմություններ, որտեղ հեքիաթի տրամաբանությամբ բարությունը և արդարությունը ոսկեզօծում էին մարդկային արարքը։ Եվ այնքան համով հոտով էր պատմում, որ կարծես լսածներս, իրոք, հեքիաթ լիներ։